به گزارش ندای انقلاب امسال در ماه مبارك رمضان پس از آنكه ربناي شجريان از صدا و سيماي جمهوري اسلامي پخش نشد، سوژه تكراري براي عده اي پيدا شد تا اين موضوع را نيز بدون بررسي دقيق، سبك و ساده بنگرند و دستمايه تحليل ها و اظهارات سياسي خود قرار دهند و براي ملت اينگونه القا كنند كه گويي صدا و سيما از شجريان فاصله گرفته نه او كه پس از فتنه ۸۸ در نامه اي به عزت الله ضرغامي رئيس سازمان صدا و سيما از وی خواست تا از پخش آثارش در صدا و سیما خودداری کند!
طي چند روز گذشته نيز شاهد بوديم كه سيد محمد خاتمي در آخرين نشست ماهانه بنياد باران، از اينکه مردم از شنيدن صداي ربناي شجريان محروم شده اند، ابراز تأسف کرده است.
با اين حساب به نظر مي رسد براي باز شدن موضوع لازم باشد تا خاطره اي از يك كنسرت شجريان در تابستان سال ۶۸ بازگو شود.
در تابستان سال ۶۸ گروه هنري عارف به همراهي محمدرضا شجريان براي اجراي سه شب برنامه هنري در دو شهر بزرگ سوئد، «گوتنبرگ» و «استكهلم» به اين كشور سفر كردند.
در شب اول اجراي برنامه در استكهلم هواداران سازمان هاي كمونيستي اتحاديه كمونيست ها و راه كارگر در مدخل ورودي تالار محل برگزاري مراسم دست به تظاهرات زدند و با پخش اعلاميه از شركت كنندگان خواستند تا اين برنامه هنري را تحريم كنند.
هواداران كمونيست ها همزمان با آخرين شب برگزاري اين مراسم با خريد بليط هاي اين برنامه به قيمت هر كدام ۹۰ كرون سوئد، بسياري از صندلي ها را اشغال كردند تا به هنگام ورود شجريان و همراهان وي به شعار دادن عليه ايران پرداخته و ميزان سرسپردگي خود به بيگانگان را نشان دهند.
ضدانقلابيون با شانتاژ و هياهوي غيرانساني و شعار عليه مقدسات هنرمندان ايران، روحيه آنان را رنجاندند. گروه عارف و شجريان در اعتراض به اين رفتار ضدانقلابيون محل اجراي برنامه را ترك كردند.
مدتي بعد از اين واقعه، انجمن هواداران سازمان چريك هاي فدايي خلق ايران شاخه سوئد به انگيزه كنسرت شجريان در آن كشور كه به دليل شعارهاي افراد چپ گراي افراطي به هم خورد، جزوه كوچكي تحت عنوان «سخني چند با هنرمندان و هنردوستان» را منتشر كردند.
در بخشي از آن جزوه اينطور آمده بود: «آنچه از سوي محمدرضا شجريان در گوشه هاي دشتي و دستگاه هاي شور و امثالهم اشاعه مي يابد، گوشه گيري و زانوي غم در بغل گرفتن و رخوت است.»
نويسندگان آن جزوه در ادامه نوشتند: «آنچه از يك هنرمند مترقي انتظار مي رود تلاش در جهت يافتن، تقويت و اشاعه آن گوشه ها و دستگاه هاي گم شده اي است كه مردم را نه به سوي شيون و زاري بلكه به زندگي و به مبارزه عليه ركود و مرگ برانگيزاند.»
اين انجمن در ادامه به شجريان پيشنهاد مي كند تا اشعار عارف قزويني را به آواز بخواند و نوا سر دهد:
« ملت ار بداند ثمر آزادي را ...................... بركند زين ريشه استبداد را »
البته شجريان در آن دوره به اين جزوه و پيشنهاد انجمن مزبور، كمترين وقعي ننهاد و همواره ني حنجره اش را براي نواهاي انقلابي نواخت.
بي شك تلاش شجريان در عرصه موسيقي طي ساليان طولاني و استادي او در اين زمينه، قابل نقض نيست و موافق و مخالف بر آن تاكيد دارند. اما او پس از انتخابات دهم رياست جمهوري و وقوع فتنه ۸۸ و حوادث پس از آن چه رويكردي را اتخاذ كرد كه در نهايت به درخواست خودش، پخش صداي وي از صدا و سيماي جمهوري اسلامي متوقف شد؟
او در برابر تبليغات دشمنان و هجمه هاي فراوان بيگانه عليه نظام جمهوري اسلامي، فريب تصاويري را خورد كه نقاش و طراح آن جاسوسان انگليسي و آمريكايي بودند. حوادث ۲۳ خرداد، ۲۵ خرداد، ۳۰ خرداد و از اين قبيل موارد همه اتفاقاتي بود كه با توطئه بيگانه رقم خورد.
با اين حال گويا محمدرضا شجريان، حقايق را ناديده گرفت و انعكاس اخبار را از شبكه هاي ماهواره اي نظام سلطه رصد كرد و اينچنين شد كه استاد آوازخواني، تحت تاثير هيجانات كاذب و اطلاعات كذب، دچار چرخش عقيدتي گشت و در سال ۸۸ دست به اقداماتي زد كه ۲۰ سال پيش از آن، دشمنان انقلاب اسلامي از وي طلب كرده بودند.
شجريان كه روزگاري در مقابل چپ هاي افراطي مي ايستاد و بر خواسته هاي ضدانقلابي و مغاير با اهداف جمهوري اسلامي آنان دست رد مي زد، در سال ۸۸ آنچنان دچار دگرديسي شد كه انگار همه آن خاطرات سال ۶۸ و ايستادگي اش در برابر دشمنان انقلاب را به فراموشي سپرد.
امروز اگر صداي ربناي شجريان از صدا و سيماي جمهوري اسلامي پخش نمي شود، براي آن است كه مردم صداي استاد آوازي را دوست دارند كه روزگاري مايه خشم منافقان بود و امروز هم مردم دوست دارند كه ايشان به خود واقعي اش رجوع كند تا دوباره صداي ربناي او ميهمان سفره هاي افطار باشد.
اما شجريان امروز كسي است كه ادعا مي كند: « سرودهایی که خوانده به ویژه سرود ایران، ای سرای امید متعلق به سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ بوده و هیچ ارتباطی با شرایط کنونی ندارد».
حال بايد از ايشان پرسيد كه بر فرض محال، اگر شما تصور كنيد شرايط امروز ايران هيچ ارتباطي با سال هاي ۵۷ و ۵۸ ندارد، آيا شرايط دشمنان دهه ۶۰ انقلاب اسلامي، پس از انتخابات سال ۸۸ تغيير كرد كه شما با آنان همصدا شديد و سروده اي كه آنان روزي دوست داشتند از حنجره شما بشنوند را با مضموني مشابه به نفع فتنه گران و منافقان ديروز و امروز خوانديد و واقعيات آشكار را تحريف كرديد؟
