در تحولات منطقه‌اي و رفتار انفرادي و دسته جمعي بازيگران، شاهد شكل‌گيري يا نقش‌آفريني ائتلاف‌هاي جديد هستيم كه براي حمله هوايي- نظامي به يمن به وجود آمد. در فلسفه و دليل شكل‌گيري اين ائتلاف، تعاريف هوشمندي از سوي برخي محافل عربي يا صهيونيستي و غربي ارائه مي‌شود و دو هدف را تأمين مي‌كند كه بدان اشاره مي‌شود.
توضيح اينكه در مورد شكل و ماهيت اين حمله نظامي به مردم يمن و تشابه آن با رفتار و اقدامات رژيم صهيونيستي در جنگ 33 روزه سال 2006 يا حمله اين رژيم به غزه در سال‌هاي گذشته به لحاظ كودك‌كشي، حمله به مردم بي‌دفاع براي در تنگنا قرار دادن مقاومت و حمله به زير‌ساخت‌‌هاي ملي و استفاده از مهمات و جنگ افزار‌هاي ممنوعه و ارتكاب نسل‌كشي و جنايت عليه بشريت و جنايت جنگي، مواضع و تفسير‌هايي ارائه شده است. در خصوص حمله ائتلاف سعودي به مردم يمن اين دو تفسير مطرح است كه ماهيت و خواست‌هاي استراتژيك اين حمله، با رويكرد صهيونيستي و استعماري منطبق است و اين حمله توسط رژيم‌هايي همراهي مي‌شود كه به نوعي از ابتدا براي خدمت به منافع استعماري يا حفاظت از رژيم صهيونيستي شكل گرفته‌اند يا در همپيماني آشكار و پنهان با رژيم صهيونيستي قرار دارند.
تفسير دوم كه از طرف آل سعود و رژيم صهيونيستي عنوان مي‌شود و مراجع امريكايي هم آن را دامن مي‌زنند اين است كه آل سعود و ائتلاف شكل گرفته ارتجاعي، با احساس تهديد از گسترش نفوذ ايران و گروه‌هاي وابسته به ايران، دست به حمله به يمن زده‌اند و نام آن را دفاع از مردم يمن يا حكومت قانوني! منصور هادي گذاشته‌اند. مفهوم يك تهديد ايراني، سرپوشي براي فرار از ماهيت صهيونيستي- استعماري در اين حمله است و بهانه‌اي است براي اينكه غرب، امريكا و رژيم صهيونيستي، فضاي دوقطبي منطقه‌اي را نهادينه كنند و با فروش تسليحات و در‌آمد‌هاي حاصل از آن، تضاد‌هاي منطقه‌اي را افزايش داده و براي خود نيز دليل حضور و فعاليت و مداخله‌گري ارائه نمايند. حمله نظامي آل‌سعود و ائتلاف لرزان آن، با حمايت و هدايت امريكا و رژيم صهيونيستي، از سوي كساني دامن زده مي‌شود كه پياده نظام رژيم صهيونيستي بوده و ارتباط عميقي به لحاظ ماهيت و هويت با رژيم صهيونيستي دارند. اين حمله نظامي، يك اقدام دفاعي بر‌خاسته از تهديد نيست بلكه يك اقدام هوشمند استعماري و صهيونيستي است تا از خلال آن منافع امريكا، غرب و ارتجاع منطقه‌اي و به ويژه آل سعود را تضمين كنند.
