کد خبر: 724899
تاریخ انتشار: ۰۵ تير ۱۳۹۴ - ۲۰:۳۰
محمدجواد اخوان
در خصوص مراسم افطاري‌هاي رئيس‌جمهور با سياسيون و برخي از روحانيون كه با حاشيه‌هايي همراه بوده است، مي‌توان به چند نكته به‌صورت اجمالي اشاره كرد كه در ادامه خواهد آمد:
1- نخستين پرسشي كه براي هر ناظري به وجود مي‌آيد، چرايي از دعوت و تريبون دادن به برخي چهره‌هاي فتنه‌گر و مجرمين امنيتي است كه سابقه اقدامات آشكار عليه امنيت كشور داشته‌اند.
 جالب اينجاست كه برخي از همين چهره‌ها، حاشيه‌سازان اصلي دو مراسم اخير نيز بوده‌اند. به‌نظر مي‌رسد دفتر رئيس‌جمهور محترم كه قاعدتاً باني و دعوت‌كننده اصلي مراسم بوده است دقت لازم را در دعوت و چينش سخنرانان مراسم نكرده است تا از وقوع چنين حواشي‌اي پيشگيري كند.
2- نكته ديگري كه قابل‌تأمل است اينكه چگونه درحالي‌كه همه‌روزه برخي مسئولان اجرايي با چماق مبارزه با مفاسد اقتصادي، به منتقدان خود حمله مي‌برند، تريبون اين جلسه حساس را در اختيار كسي قرار داده‌اند كه فساد اقتصادي وي در گذشته به اثبات رسيد و در دادگاه صالحه محكوم شد. آيا اين به معناي معيارهاي دوگانه در موضوع «مبارزه با فساد» نيست؟ آيا با وجود اين‌گونه اقدامات نبايد انتظار داشته باشيم در آينده نزديك از «مفسد خوب» و «مفسد بد» سخن به ميان آيد؟
3- آن‌گونه كه رسانه‌ها گزارش داده‌اند در هر دو مراسم برخي از شخصيت‌ها در اعتراض به مواضع فتنه‌انگيزانه سخنرانان، جلسه را ترك كرده‌اند. طبعاً بخش عمده‌اي از چهره‌هاي انقلابي حاضر در جلسه صرفاً به احترام شخص رئيس‌جمهور و به اعتبار جايگاه حقوقي و قانوني وي در نظام جمهوري اسلامي ايران، حضور در چنين جلسه‌اي را تحمل كرده‌اند.
بايد از بانيان جلسه پرسيد به‌نظر شما آيا در صورت تكرار چنين مسائل و حواشي‌اي بازهم انتظار داريد افراد حاضر در چنين جلساتي، سكوت كرده و هيچ‌گونه اعتراضي نداشته باشند؟ آيا حفظ احترام رئيس قوه مجريه ايجاب نمي‌كند كه مسئولان دفتر رئيس‌جمهور براي جلسات آينده تدبيري انديشيده و محفل گرمي براي فتنه‌گران فراهم نياورند؟
4- در سطحي كلان‌تر و عميق‌تر از زاويه ديگري نيز مي‌توان به اين ماجرا نگريست. تجربه دو سال اخير نشان داده است كه هرگاه زياده‌خواهي‌هاي طرف غربي در مذاكرات هسته‌اي، كار را با دشواري مواجه ساخته و پيشرفت مذاكرات را كند كرده است، عده‌اي تلاش كرده‌اند با حاشيه آفريني در فضاي سياسي داخلي، نوعي از مشغول‌سازي اجتماعي را پيش ببرند. نگارنده نمي‌خواهد ادعا كند يقيناً چنين سناريويي در حال تكرار است اما نوعي از تأثيرات تحولات سياست خارجي بر عرصه سياست داخلي مشاهده مي‌شود.
اكنون‌كه به‌روزهاي ضرب‌الاجل مذاكرات نزديك مي‌شويم و آشكارا لجبازي و زياده‌خواهي امريكا در مذاكرات به رسانه‌ها كشيده شده است، گويي برخي كه از امريكايي‌ها دلخورند، مي‌خواهند انتقام وضعيت پيش‌آمده را از ملت ايران بگيرند. در شرايطي كه فضاي كشور به آرامش نيازدارد تا دولت بتواند به شعارهاي خود در بهبود وضعيت معيشت اقتصادي عمل كند، طرح مواضع سياسي راديكال از سوي فتنه‌گران، نوعي حاشيه‌سازي و ريل‌گذاري براي انحراف دولت به‌حساب مي‌آيد.
نگارنده پيش‌تر و در نوشتارهاي پيشين خود بارها بر اين نكته تأكيد كرده است كه عقل سياسي آشكارا از اين واقعيت خبر مي‌دهد كه فتنه‌گران و تجديدنظرطلبان هيچ عقد اخوتي با دولت يازدهم ندارند و صرفاً به‌عنوان محملي براي احياي اجتماعي خود بدان مي‌نگرند.
 آنها اگر هم از اقدامات دولت حمايت مي‌كنند، صرفاً براي تداوم شرايط حياتي خودشان است و در اولين فرصت كه به تثبيت شرايط رسيدند، راه خود را از پاستورنشينان جدا مي‌كنند و هيچ بعيد نيست كه در اولين انتخابات رودرروي آنان بايستند.
در چنين وضعيتي، ميدان عمل دادن به فتنه‌گران و تجديدنظرطلبان براي حاشيه آفريني و مشغول‌سازي جامعه بزرگ‌ترين ظلم به ملتي است كه همه‌روزه بهبود معاش خود را به انتظار نشسته است. نيك مي‌دانيم كه در آستانه دومين سالگرد آغاز به كار دولت يازدهم هستيم و با چشم بر هم زدني فرصت كار و تلاش اين دولت پايان مي‌پذيرد و طبعاً كرسي دوازدهم در اختيار كسي است كه به نيازهاي حقيقي ملت توجه كند نه صرفاً امتيازدهي به باندهاي سياسي.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار