استاد فرهيخته و انديشمند جابر عناصري چهره‌اي درخشان، فعال و ماندگار در عرصه هنرمعنوي و آييني اين سرزمين است. ژرف‌انديشي متواضع، گوهري درخشان از تجلي هنر آييني تعزيه و پژوهشگري بي‌مانند در هنرهاي سنتي كه كمترين خللي در مسير درخشاني كه در طول ساليان متمادي فعاليت ارزنده فرهنگي، هنري و پژوهشي براي خود ترسيم كرده بود، مشاهده نشد. عناصري حقيقتاً عناصر برجسته هنر آييني را با نگاه هوشمندانه، عميق و از روي ارادت به آستان مقدس اهل بيت(عليهم السلام) به ويژه حضرت اباعبدالله الحسين(ع) و شهداي سرافراز صحراي كربلا در لايه‌هاي امروزي با پوششي داراي هويت، معنويت و اصالت به مردم عرضه مي‌كرد و همواره به آن فخر مي‌ورزيد. اما استاد در كنار اين امور بر نگاهي بسيار سخت‌گيرانه و منطبق بر دقت، صحت و جديت هرچه تمام در نقل وقايع عاشورا، اصالت اسناد و متون تعزيه و توان اجراي بالا تأكيد داشتند و در اين مسير هم گاهي برخي دوستان از ايشان مكدر مي‌شدند، اما چون عمق اعتقاد و صداقت ايشان را در مي‌يافتند به خواسته به حق ايشان تمكين مي‌كردند. دكتر عناصري كه افزون بر 40 تأليف ارزشمند در حوزه كار خود دارد و دهها كتاب ديگر از ايشان آماده انتشار است، همواره از شهرت گريزان بود و براساس خواسته خود تنها با حضور عده قليلي از دوستان در يكي از قبور عادي در بهشت زهرا بدون كمترين مراسم يادبودي به خاك سپرده شدند و خواسته ديگر ايشان كه هيچ مراسم يادبودي برايشان برگزار نشود، نيز از سوي خانواده رعايت شده است.
اين موضوع البته سبب نمي‌شود دستگاه‌هاي مسئول از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، صدا و سيما، حوزه هنري، دانشگاه و مراكز فرهنگي مختلف از جمله خانه تئاتر، انجمن نمايش و... از مسئوليت خود سرباز زنند و حتي از صدور پيام تسليت غافل بمانند. عناصري به اعتراف بسياري از چهره‌هاي علمي، فرهنگي و هنري پدر تعزيه دانشگاهي ايران است و سال‌ها تدريس در دانشگاه و تربيت صدها دانشجوي برجسته در اين حوزه را مي‌توان كمترين خدمت وي به جامعه هنري ايران دانست كه در كنار 40 كتاب وي كه از جمله منشورات فاخر به ويژه در حوزه تعزيه ايران است، وي را در تراز بسياري از شخصيت‌هاي برجسته هنري معاصر ايران قرار داده است. به هرجهت عناصري را مي‌توان از استراتژيست‌هاي توسعه معنويت در نمايش ايران دانست كه توانست هنر فاخر و الهي تعزيه را با زبان علمي و دانشگاهي در هم بياميزد تا در گستره هنر و فرهنگ اين سرزمين بدرخشد.
نگارنده كه توفيق درك محضر استاد را در مقاطعي داشتم و همواره از رهنمودهاي ايشان در اين حوزه متنعم بوده‌ام، پيشنهاد مي‌كند همايش نكوداشتي با توليت دستگاه‌هاي مسئول و حضور بسياري از دوستان، شاگردان و ارادتمندان ايشان در يكي از مراكز معتبر در ايام اربعين درگذشت ايشان تشكيل و بخشي از دين همه ما به ايشان در اين مراسم با استاد ادا شود؛ نكته‌اي كه كمترين اثر آن علاوه بر تكريم اخلاق، هنر و ارزش‌هاي معنوي در هنر متعالي، سبب ايجاد انگيزه براي ديگر علاقه‌مندان به هنر آييني براي كار در اين حوزه مي‌شود.
