حماسه حضور ميليوني مردم در راهپيمايي 22 بهمن امسال، فراتر از آن است كه در ظرف يك تحليل يا يادداشت بگنجد و تكتك لحظات، شعارها، شعارنوشتهها و دستنوشتهها و ... حامل پيامهاي مهمي بود كه قطعاً ارزش تحليل و بررسي در جاي خود دارد، اما نكتهاي كه در راهپيمايي امسال پررنگ و برجسته بود، پاسخ محكمي بود كه مردم ايران به ياوهگوييها و زيادهخواهيهاي رژيم ايالاتمتحده امريكا دادند. همين چند روز پيش بود كه رهبر معظم انقلاب اسلامي، حضرت امام خامنهاي در جمع فرماندهان و كاركنان نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در پاسخ به مواضع گستاخانه رئيسجمهور جديد امريكا فرمودند: «[رئيسجمهور امريكا] ميگويد از او تشكر كنيد، از من هم بترسيد! نه از شما هم نميترسيم. روز بيستودوّم بهمن، مردم جواب اين تهديدها و اين حرفها را در خيابان خواهند داد؛ نشان ميدهند كه ملّت ايران در مقابل تهديد چه موضعي ميگيرد.»
پاسخ ملت ايران همانگونه كه رهبر بصير انقلاب پيشبيني كرده بودند، قاطع، يكپارچه و استوار بود؛ ملت ايران نهتنها از تهديد دشمن نميهراسد، بلكه اجازه تحقير خود از سوي خصم را نميدهد. دولت ايالاتمتحده امريكا گمان ميكند كه با سختگيري در مورد شهروندان ايراني، بتواند حس عزت ملي را در مردم ايران تضعيف و تا حدي آنها را تحقير كند. امريكاييها بهخوبي دريافتهاند كه عزت خواهي، صفتي جداناپذير از ملت ايران بوده و همين امر موجبات پيروزيهاي متعدد در چهار دهه اخير در برابر ابرقدرتها را فراهم آورده است. اينك براي شكست ملت ايران به دنبال تحقير اين مردم شريف هستند.
بهنظر ميرسد ملت ايران كار خود را تمام و كمال انجام داده است و با حضور حماسي در اين راهپيمايي پاسخ لازم را به ساكنان جديد كاخسفيد داده است. اينك نوبت مسئولان و نخبگان است كه سهم خود را در قبال وظيفهاي كه ملت بر دوش آنها نهاده است، به ميدان آورند. مردم نجيب كشورمان در جلوي چشمان نامحرم و بيگانه، مسئولان قاصر و مقصر خودي را سرزنش نميكند، اما اين آبروداريها سبب نميشود كه حق بزرگ ملت ادا نشود.
پيشرفت عزتمندانه ايران اسلامي، حق طبيعي مردم است و اكنون بهخوبي روشنشده كه اتكا به نقطههاي خيالي و دخيل بستن به كاخسفيد، نتيجهاي جز «تقريباً هيچ» به دنبال نداشته است. حتي اگر از فرصتهاي گرانبهايي كه به دليل معطل كردن پيشرفت اقتصادي و اشتغالزايي براي جوانان اين مرزوبوم به بهانه اميد واهي به مذاكره از دست دادهايم، بگذريم، نميتوان پذيرفت كه همچنان مطالبات ملت انقلابي و نجيب را بيپاسخ بگذاريم. مطالبه ملت چيز زيادي نيست و درواقع چيزي جز حقوق ملت نيست. فقرزدايي، رفع محروميتها، خدمترساني، مبارزه با فساد و تبعيض، اشتغالآفريني براي جوانان بيكار و تحصيلكرده، كاهش آسيبهاي اجتماعي، عزت و اقتدار ملي و ثبات و امنيت اينها همه و همه شعارهايي است كه انقلاب اسلامي منادي آنها بوده و وظيفه همه مديران و مسئولان است كه در جهت تحقق آنها بكوشند. مديران و نخبگان اجرايي بايد بدانند كه در اتاقهاي شيشهاي و در منظر و در ديد مردم هستند، آنچه ميكنند و آنچه نميكنند، از ديد مردم پنهان نميماند. اگر روزي بگوييم از ركود عبور كردهايم و درعينحال خانوادهاي با سفرهاي كوچكتر از ديروز مواجه شود يا پدري كه نتواند اشكهايش را از فرزندان تحصيلكرده و بيكار خود پنهان كند، در واقع به اعتماد به مسئولان چوب حراج زدهايم. اگر روزي در مقابل به شهادت رسيدن 500 ايراني در حج سكوت يا مماشات كرديم، شهروندان ايراني را از مسئولان خود نااميد كردهايم.
اگر روزي تمام رسانهها، هنرمندان و نخبگان را بسيج كرديم تا مردم را وادار به انصراف از دريافت يارانه 45 هزارتوماني كنند و در روزي ديگر فيش حقوقي نجومي فلان مدير يا فساد نجومي برادر فلان شخصيت شناختهشده آشكار شد، چه جوابي به مردم داريم؟ اگر روزي از ساكن جديد كاخسفيد قطع اميد كرديم و بهجاي آن به كاخ اليزه دخيل بستيم، در واقع به مردم خود نشاني غلط دادهايم. اگر روزي وعده حل مشكلات در 100روز را داديم و اينك پس از 1200 روز همچنان خبري از تحقق وعدهها نيست، در واقع جفاي بزرگي به مردم كردهايم.
باري اينك وقت پاسخگويي مسئولان اجرايي به مردم درباره كردهونكردههايشان، شعارها و وعدههايشان است. دستاوردنمايي، آدرسهاي غلط، مقصرتراشيهاي نخنما و ترساندن از نقطههاي خيالي ديگر كارساز نيست.