روندهای پیچیده بحران سوریه به شكلی ویژه سیاست خارجی امریکا را تحت تأثیر قرار داده است. رویکرد امریکا در سوریه تحت تأثیر دغدغه‌های ثابتی مانند افزایش قلمرو ژئوپلتیکی ایران و نیز امنیت رژیم صهیونیستی قرار داشته است. سیاست خارجی واشنگتن در دوره اوباما در قالب منازعه نامتقارن در ابتدا خواستار اصلاحات و تعدیل در مواضع اسد بود و فاصله گرفتن از ایران را کافی می‌دید. امریکا در اواخر سال 2012 ائتلاف ملی معارضان سوری را شکل داد و پس از تشدید بحران، از سیاست‌های متحدین منطقه‌ای خویش نظیر عربستان و ترکیه حمایت کرد و از لزوم سقوط حکومت اسد سخن گفت.
با روی کار آمدن ترامپ و تغییر در نخبگان سیاست خارجی امریکا، رویکردهای این کشور در قبال بحران‌های خاورمیانه به ویژه سوریه دچار تغییر شد. ترامپ از ابتدای روی کار آمدن، از ورود امریکا به درگیری‌‌‌‌ها و تعهدات خارجی اجتناب کرد. به همین ترتیب وقتی که در اوایل دولت ترامپ، موضوع تهاجم نظامی به سوریه مطرح شد، با مخالفت وی روبه‌رو شد. در شرایط حاضر ترامپ اعلام کرده که تصمیم دارد نظامیان این کشور را از سوریه خارج کرده و وعده کمک 200 میلیون دلاری به ادامه روند بازسازی در مناطق در دست دولت سوریه را متوقف کند. دلایل ترامپ برای اتخاذ چنین رویکردی، شکست داعش، واگذار نمودن مسئولیت بحران سوریه به بازیگران دیگر و عدم دستیابی به منافع امریکا در قبال هزینه‌های هنگفت نظامی است.
این موضع ترامپ از چند جهت قابل بررسی است. قبل از هر چیز باید گفت که این موضع ترامپ منطبق با وعده‌های انتخاباتی وی و نیز سند راهبرد امنیت ملی جدید امریکا است. ترامپ در این سند با محوریت شعار «اول امریکا»، اولویت‌های داخلی را به عنوان اساس راهبرد امنیت ملی دولت خویش در نظر گرفت. وی همچنین چهار موضوع مهم حفاظت از سرزمین، گسترش سطح رفاه مردم امریکا، ارتقای نفوذ در سطح جهان و نیز افزایش قدرت این کشور برای گسترش صلح در جهان را مورد توجه قرار داد و تأکید زیادی بر کاهش هزینه‌های نظامی در خارج از کشور داشت.
نکته دوم در سیاست امریکا در قبال این موضوع، تعارضات هیئت حاکمه این کشور طی یک سال اخیر است. از میان عوامل مؤثر بر رویکرد امریکا در سوریه، اختلاف دیدگاه‌های نهادهای امنیتی، اطلاعاتی، سیاسی و نظامی با رویکرد کاخ سفید از اهمیت زیادی برخوردار است. عزل و نصب‌های پی‌در پی در مشاورین امنیت ملی و نیز وزارت امور خارجه طی یک سال گذشته نشان‌دهنده شکاف بین رویکردهای سیاسی و نظامی امریکا در قبال مسائل خاورمیانه به ویژه سوریه است. حتی بعد از اعلام تصمیم اخیر ترامپ نیز، برخی از نظامیان بر حضور نیروهای امریکایی در سوریه تأکید کردند. در عین حال، ترامپ نشان داده که رویکرد‌‌‌ها و تصمیم‌های شخصی وی نیز در اتخاذ سیاست خارجی امریکا نقش دارد.
در ابعاد خارجی باید افزایش فشارهای عربستان سعودی و صهیونیستها را نیز مورد توجه قرار داد که از ابتدای دولت ترامپ، درصدد کشاندن امریکا به مداخله نظامی در سوریه بوده‌اند. به علاوه، عملیات ترکیه علیه کرد‌‌‌ها نیز موضوع را پیچیده‌تر ساخته است. ترکیه از ابتدای عملیات نظامی علیه کرد‌‌‌ها در عفرین و نیز اقدامات آتی در منبج، به امریکا هشدار داد که نیروهای خود را از منبج خارج کند. در عین حال، دولت ترامپ با توقف ارسال سلاح برای کردهای سوریه، نرمش قابل‌توجهی را در مقابل ترکیه نشان داد. علاوه بر این فشارها، پیروزی‌های گسترده ارتش سوریه با همراهی ایران و روسیه در غوطه شرقی و نیز همگرایی نسبی کرد‌‌‌ها با ارتش سوریه در مقابل تهاجم ترکیه نیز در این روند مؤثر است. در مجموع بایستی توجه داشت که اتخاذ رویکرد عقب‌نشینی در سوریه به فرض جدی بودن، بیش از هر چیز در نگاه داخلی ترامپ ریشه داشته و ناشی از کاهش هزینه‌های نظامی در خارج از امریکا است.
