روز سه شنبه هفدهمین سالروز حملات ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ امریکا بود و با وجود برنامه‌های وسیعی که از سوی راستگرایان حاکم به رهبری ترامپ تدارک دیده شده بود، توجه چندانی را در جهان به‌خود جلب نکرد و هیچ ابراز همدردی از سوی هیچ کشور و سازمانی صورت نگرفت و این خود نشانه‌ای از آغاز انزوای جهانی امریکاست. سیاست‌های یکجانبه‌گرایی ترامپ امریکا را به سمتی سوق داده که سیاست‌های افراطی نتانیاهو رژیم صهیونیستی را در آن گرفتار کرده است و این دو هرچند روابط و همکاری‌های خود را با به قدرت رسیدن راستگرایان در تل‌آویو و واشنگتن افزایش داده‌اند، اما هر دو در جهان منزوی شده‌اند و با ادامه روند جاری امید می‌رود معدود دوستان و همپیمانانی را هم که با تطمیع و تهدید به دست آورده‌اند از دست بدهند.
این نشان می‌دهد که راستگرایان حاکم بر واشنگتن یا به شدت دچار آلزایمر سیاسی شده‌اند و از تجارب گذشته درس نگرفته‌اند و یا به‌قدری تحت تأثیر راستگرایان صهیونیستی قرار گرفته‌اند که همه‌چیز را از زاویه منافع و سیاست‌های آن‌ها می‌بینند و حتی حاضرند‌یک باردیگر امریکا را قربانی سیاست‌های نتانیاهو و دارودسته‌هایش بکنند.
اما نکته اینجاست اگر این بار امریکا زمین بخورد هیچ تضمینی برای بلند شدن آن وجود نخواهد داشت، زیرا دولت ترامپ در کمتر از دو سال، همه تلاش‌هایی را که تقریباً از نیمه دوم ریاست جمهوری جرج بوش پسر تا پایان دوره هشت ساله اوباما برای ترمیم جراحت‌های ناشی از اتخاذ سیاست‌های یکجانبه‌گرانه و نظامی‌گرانه دوران چهارساله اول جرج بوش پسر تحت تأثیر نومحافظه‌کاران به‌عمل آمده بود بر باد داد و بازی‌ای را در جهان شروع کرد که همه را به سمت ائتلاف علیه امریکا سوق داده است. این مسئله نه تنها امریکا را در مسیر رویارویی نظامی با رقبای خود قرار داده است بلکه چه بسا بذر اقدامات ضد امریکایی را در سراسر جهان می‌پاشد که به‌تدریج جوانه خواهد زد و دوباره موج ضدامریکایی بر جهان سایه خواهد افکند.
از این دید بسیار ساده‌انگاری است که واشنگتن با آدرس غلطی که دریافت می‌کند انگشت اتهام را در خصوص افزایش حملات ضدامریکایی در عراق به ایران نسبت می‌دهد، زیرا با چرخشی که در سیاست‌های امریکا در عراق بعد از به قدرت رسیدن ترامپ روی داد به گونه‌ای که هم به بهانه مبارزه با داعش نیرو‌های نظامی امریکا افزایش یافت و هم مداخلات آن در امور داخلی این کشور از جمله روند تشکیل دولت شکل عریان و آشکار به خود گرفت این احتمال داده می‌شد که بالاخره روزی عراقی‌ها به‌خصوص کسانی که برای حفظ نظام سیاسی جدید می‌کوشند دست به واکنش بزنند کما اینکه همین واکنش‌ها را می‌توان در دیگر مناطقی که در معرض هجمه راستگرایان امریکایی و اسرائیلی‌ها قرار گرفته‌اند نیز پیش‌بینی کرد. شکل‌گیری این واکنش‌ها کاملاً طبیعی است و پاسخی به یکجانبه‌گرایی ها، مداخلات گسترده در امور داخلی کشورها، هنجارشکنی‌ها، حمایت‌های عریان از اقدامات ضدصلح و خارج از عرف راستگرایان صهیونیستی، همپیمانی با کودتاگران در عربستان و امارات، به راه انداختن جنگ‌های تجاری و ده‌ها اقدام غیر قانونی دیگر است که قدرت نرم و دیپلماسی عمومی امریکا را تقریباً به صفر رسانده ودیر یا زود بار دیگر امریکا را در سیبل دورجدید اعتراضات جهانی قرارمی دهد که اکنون نشانه‌های اولیه آن دیده می‌شود.
