کد خبر: 939187
تاریخ انتشار: ۰۲ دی ۱۳۹۷ - ۲۲:۲۵
در آخرین سرشماری جمعیت شش سال و بالاتر کشور بالغ بر ۷۱میلیون و ۵۰۶هزار و ۳۹۲نفر شمارش شده است که ۶۲میلیون و ۶۶۶هزار و ۷۶۰نفر آن‌ها خود را باسواد و ۸میلیون و ۷۹۵هزار و ۵۵۳نفر فاقد سواد اعلام کردند. در عین حال میزان باسوادی از 47/5 درصد در سال ۱۳۵۵ به 87/6 درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده است؛ به عبارت دیگر میزان باسوادی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بالغ بر ۴۰درصد افزایش یافته است.
نفيسه ابراهيم‌زاده‌انتظام
انتظار داریم ۴۰ سالگی انقلاب مملو از خبر‌های خوب مربوط به پیشرفت و ترقی کشور باشد. شاید افزایش نرخ باسوادی در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب یکی از انتظارات حداقلی ملت از دولت باشد، آن هم در شرایطی که اجماع حاکمیتی برای آن وجود دارد. اما تحقق این خواسته حداقلی، الزامات و زمینه‌هایی دارد که باید برای برآورد میزان پیشرفتش در نظر گرفته شود.
یکی از این الزامات، استاندارد‌های باسوادی هستند که متناسب با توسعه دانش و فناوری تغییر می‌کنند، دیگری تهیه محتوا و فراهم‌کردن مایحتاج نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و گزینه سوم اقناع بیسوادان بر یادگیری سواد و تن‌دادن به آموزش است.
در حال حاضر و بنا به گزارشی که علی باقرزاده، معاون وزیر آموزش‌و‌پرورش و رئیس سازمان نهضت سوادآموزی در جمع خبرنگاران مطرح کرد، در گروه سنی ۱۵سال به بالا که سن شروع سوادآموزی در دنیاست، در سال ۱۹۷۶ که سال پیروزی انقلاب است، سن باسوادی در ایران 36/1 درصد بود که میانگین جهانی در آن زمان ۶۹درصد و در سال ۲۰۱۶، میزان باسوادی در ایران ۸۶درصد است که میانگین جهانی 82/2 درصد بود؛ این موضوع نشان می‌دهد که میزان رشد در سطح بین‌المللی 13/3 درصد و در سطح کشور 49/9 درصد بوده است.
رشد چشمگیر باسوادی زنان پس از انقلاب
همچنین در سال ۱۹۷۶میانگین باسوادی زنان ایران 24/2 درصد و میانگین باسوادی زنان جهان ۶۱درصد بود، در حالی که در سال ۲۰۱۶ باسوادی زنان ایران به ۸۲درصد رسید و در همین زمان میانگین جهانی 82/7 درصد که میزان رشد در سطح بین‌المللی 21/7 درصد و در سطح ملی 57/8 درصد است.
وی که در نشست خبری آغاز هفته ملی سوادآموزی سخن می‌گفت، ادامه داد: در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال میزان سوادآموزی در سال ۱۹۷۶ در ایران 56/1 درصد و میانگین جهانی در آن سال 77/6 درصد بود؛ در سال ۲۰۱۶ میزان باسوادی در این سن در ایران 97/4 درصد شد در حالی که میانگین جهانی 91/4 درصد، یعنی رشد بین‌المللی 13/8 درصد و رشد بین‌المللی 41/3 درصد است.
علاوه بر این دختران ۲۴ ـ. ۱۵ساله در ابتدای انقلاب در حد ۴۲درصد باسوادی داشتند و میانگین جهانی 70/4 درصد بود که این رقم در سال ۲۰۱۶ در ایران به 97/3 درصد رسید و میانگین جهانی 89/9 درصد، یعنی میانگین جهانی 22/4 درصد رشد کرده است.
باقرزاده اضافه کرد: میزان سواد در گروه سنی ۶۴-۲۵ سال در سال ۱۹۷۶ عدد 27/3 درصد بود که این رقم در سال ۲۰۱۶ به 88/1 درصد رسید و میانگین جهانی نیز در آن زمان ۸۶درصد بود که میزان رشد در این گروه سنی 60/7 درصد شد که در مردان رشد 68/5 درصد و در زنان رشد 53/7 درصد را شاهد بودیم.

رشد باسوادی در ایران بالاتر از رشد جهانی
وی با بیان اینکه کشور ایران در بین کشور‌های مختلف دارای رشد باسوادی زیادی است، تصریح کرد: سال‌های ۹۱تا ۹۵نرخ باسوادی ایرانیان 2/85  درصد رشد کرده و میانگین رشد ۱۵ساله جهانی حدود یک‌درصد است.
تمام این اتفاقات مثبت در فرآیند بیسوادی‌زدایی در کشور با چند چالش عمده نیز مواجه است که کار ریشه‌کنی بیسوادی در کشورمان را کند کرده است.
اولین مسئله، استاندارد‌های باسوادی است که سطح‌شان به صورت روزافزون ارتقا پیدا می‌کند، در حالی که ما برای ارتقای سطح آموزش‌هایمان به نیرو‌های ماهرتر و آموزش دیده‌تری نیاز داریم که مستلزم هزینه است و پراکندگی بستر بیسوادی اجازه ساماندهی و برنامه‌ریزی برای آن را سخت کرده است.
دوم مبادی باز بیسوادی است که هنوز نتوانسته‌ایم راهکاری برای بستن آن‌ها ارائه دهیم. این مسئله به دلیل تنوع قومیت در کشور به ویژه در استان‌های جنوبی دشوارتر است، در عین حال که این موضوع توجیهی برای کم‌کاری ۴۰ ساله در این زمینه نیست.
سومین مسئله آموزشیاران نهضت سوادآموزی و ساماندهی و ایجاد ارتباط شغلی و استخدامی آن‌ها با دولت و آموزش‌و‌پرورش است.
عموماً تعداد قابل‌توجهی از آموزشیاران نهضت سوادآموزی به امید استخدام و دست‌یافتن به شغل دائم وارد این عرصه می‌شوند و در صورت مقاومت آموزش‌و‌پرورش با استخدام آن‌ها تجمع می‌کنند و دست به دامن نماینده استان و شهر خود در مجلس می‌شوند.
در حالی که آموزشیاری نهضت سوادآموزی به معنای داشتن صلاحیت حرفه‌ای، اخلاقی و علمی برای ورود به کلاس‌های درس مدارس نیست. تحمیل مجلسی این افراد به آموزش‌و‌پرورش باعث بی‌رغبتی آموزش و‌پرورش به مسئله سوادآموزی و توسعه آن شده است.
با این حال در آخرین سرشماری جمعیت شش سال و بالاتر کشور بالغ بر ۷۱میلیون و ۵۰۶ هزار و ۳۹۲ نفر شمارش شده است که ۶۲ میلیون و ۶۶۶ هزار و ۷۶۰ نفر آن‌ها خود را باسواد و ۸ میلیون و ۷۹۵ هزار و ۵۵۳ نفر فاقد سواد اعلام کردند. در عین حال که میزان باسوادی از ۵/۴۷ درصد در سال ۱۳۵۵ به 87/6 درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده است؛ به عبارت دیگر میزان باسوادی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بالغ بر ۴۰درصد افزایش یافته است.
بنا به گفته باقرزاده، درصد باسوادی در گروه سنی۲۹-۱۰سال از ۸/۵۹ درصد در سال ۱۳۵۵ به 97/3 درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده که حاکی از رشد ۳۷درصدی است.
باقرزاده تصریح کرد: روند توسعه نرخ باسوادی در کشور از رشد بسیار خوبی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران برخوردار بوده است، به نحوی که از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۹۵ در گروه سنی ۱۵ساله و بالاتر با رشد 49/9 درصد رشد سواد و در گروه سنی ۲۴- ۱۵ سال شاهد 41/3 درصد رشد در نرخ‌های باسوادی هستیم.
معاون وزیر آموزش‌و‌پرورش به استان‌هایی که در سوادآموزی وضعیت خوبی دارند، اشاره کرد و گفت: در گروه سنی ۲۹- ۱۰ سال، ۲۸ استان نرخ باسوادی‌شان بالای ۹۷درصد و هشت استان بالای ۹۹درصد است که اتفاق بسیار خوبی است و آن یک‌درصد هم معمولاً افراد آموزش‌ناپذیر هستند. وی ادامه داد: در گروه سنی ۴۹-۱۰ سال، ۱۱ استان بالای ۹۷درصد باسوادی دارند؛ استان‌های مازندران، قزوین و تهران دارای باسوادی ۹۸درصد در این گروه سنی هستند.
باقرزاده به سوادآموزی اتباع خارجی اشاره کرد و افزود: در گروه سنی ۱۹-۱۰ سال به دلیل فراوانی اتباع خارجی، میانگین نرخ باسوادی 0/5 درصد پایین‌تر نشان می‌دهد، زیرا تعداد بیسوادان افغانستانی زیاد است.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار