سرویس زنان جوان آنلاین: ازدواج سفید و پایان سیاهش نمونه‌ای از خواب‌های آشفته‌ای است که دنیای غرب برای زن و خانواده ایرانی دیده است. رواج ازدواج سفید از یک سو و بالا رفتن سن ازدواج از سوی دیگر موجب خواهد شد تا رفته رفته نهاد خانواده در جامعه رو به اضمحلال بگذارد. بدیهی است اضمحلال خانواده سرآغازی برای طیف گسترده‌ای از آسیب‌های اجتماعی در جامعه است همچنان که همین امروز هم اگر با طیف گسترده‌ای از آسیب‌ها مواجهیم بخشی از این آسیب‌ها در سایه بالا رفتن سن ازدواج و کاهش آمار آن در حال خودنمایی است. از سوی دیگر انفعال برخی نهاد‌ها و مسئولان در برابر اسناد دیکته شده غربی با تمام الزامات حقوقی و تبعات‌شان موجب می‌شود تا جامعه با چالش‌های جدی‌تری مواجه شود آن‌هم در شرایطی که اسناد بالادستی متعددی همچون سند الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت یا منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در جمهوری اسلامی ایران در اختیار ماست؛ اسنادی که بر مبنای ارزش‌های ایرانی- اسلامی و متناسب با شرایط و فطرت الهی زنان و مردان ما تدوین شده‌اند.
در نظام حقوق بین‌الملل، نهاد‌های نظارتی عهده‌دار اجرای اسناد و قرارداد‌ها هستند. در مواردی برخی مفاهیم در اسناد و معاهدات از سوی این نهاد‌ها توسیع داده می‌شود. مهم‌ترین نهاد‌هایی که در ارائه نظریات تفسیری در حوزه حقوق زنان دخالت دارند، کمیته منع تبعیض علیه زنان، کمیته حقوق بشر، کمیته حقوق کودک و کمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
در برنامه مشترک ایدز تا سال ۲۰۳۰، یازده نهاد و سازمان بین‌المللی از جمله یونیسف، برنامه عمران ملل متحد، صندوق جمعیت ملل متحد، سازمان مبارزه با جرائم ملل متحد، نهاد زنان ملل متحد، یونسکو، سازمان بین‌المللی کار و سازمان جهانی تجارت مشارکت و همکاری دارند.
از دیدگاه برنامه ایدز ملل متحد، اهم عوامل مؤثر در افزایش ابتلا به ایدز عبارتند از:
۱- اِعمال تبعیض علیه افراد مبتلا به ایدز
۲- فقدان دسترسی به ملزومات پیشگیری از بارداری
۳- جرم‌انگاری جرائم جنسی و جرائم مرتبط با اعتیاد به مواد مخدر.
این سند در عمل به دنبال جرم‌زدایی از جرائم جنسی است. با بررسی مفاهیم «منع تبعیض»، «برابری جنسیتی» و «سلامت جنسی» در سند ۲۰۳۰ و توسعه و تفسیر آن توسط نهاد‌های ناظر بین‌المللی و مقایسه با احکام جزایی اسلام درمی‌یابیم مفاد سند با فرهنگ دینی و ارزش‌های جوامع اسلامی مغایرت دارد. لغو جرم‌انگاری روابط جنسی آزاد، روسپیگری و همجنس‌گرایی، منع تبعیض و جرم‌زدایی از همجنس‌گرایی در افراد بالغ، کودک و نوجوان، آموزش سلامت جنسی به کودکان و نوجوانان از موارد توسعه‌یافته این مفاهیم و در تضاد با احکام جزایی اسلام است.
با تمام اینها، اما همچنان اخباری از گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد که اسنادی شبیه ۲۰۳۰ و دیگر اسناد مشابه به شکل پنهانی و زیرزمینی تصویب، ترجمه و اجرایی می‌شوند تا خواب آشفته غرب برای زن و خانواده ایرانی با همراهی برخی از افراد داخلی تعبیر شود. هر چند هوشمندی رهبری و ولایت‌مداری مردم مانع تحقق این خواب آشفته خواهد شد.
