سرویس ورزشی جوان آنلاین: وزیر ورزش و جوانان یک‌بار دیگر از فدراسیون‌های متبوعش خواست تا با درک هرچه بیشتر شرایط اقتصادی، صرفه‌جویی را سرلوحه کار خود قرار دهند. این اولین باری نیست که مسعود سلطانی‌فر صراحتاً از رشته‌های غیرفوتبالی می‌خواهد تا حساب دخل و خرج خود را داشته باشند، اما به نظر می‌رسد آقای وزیر باز هم اهمیتی به ریخت و پاش‌های تمام نشدنی فوتبالی‌ها و همچنین ولخرجی‌های بی‌حساب و کتاب مدیران برخی فدراسیون‌ها نمی‌دهد!
سال سختی پیش‌روی ورزش ایران است؛ این همان نکته‌ای است که مدیران، مربیان و ورزشکاران کشورمان به آن واقف هستند و بار‌ها نیز به آن اشاره کرده‌اند. با این حال بالا رفتن نرخ ارز و افزایش هزینه‌ها مشکلات زیادی را برای تیم‌های ورزشی به وجود آورده تا جایی که بسیاری از فدراسیون‌ها برای اعزام تیم‌ها به تورنمنت‌های مهم هم به مشکل خورده و بسیاری از اعزام‌ها لغو می‌شود. با در نظر گرفتن شرایط حساس پیش‌رو می‌طلبد که مدیران فدراسیون‌ها و همچنین وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نظارت جدی‌تری روی هزینه‌کرد‌های فدراسیون‌های ورزشی داشته باشند، نه اینکه تنها به دادن شعار بسنده کنند و چشم‌هایشان را روی حیف و میل بودجه دولتی ببندند.
درک درست!
این اولین باری نیست که وزارت‌نشینان بدون ارائه راهکار و ایجاد شرایط یکسان از مدال‌آوران و قهرمانان می‌خواهند که پابه‌پای مردم در مقابل بحران اقتصادی مقاومت کنند. اظهارنظر داورزنی، معاون وزیر ورزش چندی پیش موضع‌گیری‌های جامعه ورزش را به همراه داشت و با اینکه تصور می‌شد لااقل وزیر ورزش در این خصوص منطقی‌تر برخورد کند، اما سلطانی‌فر در جلسه‌اش با رؤسای فدراسیون‌ها همان حرف‌های معاونش را تکرار کرد: «با توجه به شرایط حساس کنونی صرفه‌جویی در اعزام‌ها و منابع ارزی و ریالی باید مورد توجه قرار بگیرد. یکی از مهم‌ترین برنامه‌های ما در سال ۹۸ این موضوع خواهد بود. باید از صرف هزینه‌های بیهوده از جمله برپایی همایش‌ها، نشست‌ها، سفر‌ها و اعزام‌های غیرضروری ممانعت به عمل آید و برنامه‌های ورزشی در جهت کسب سهمیه المپیک تدوین و اجرایی شود. باید درک درستی از شرایط اقتصادی کشور که درگیر تحریم‌های غیرعادلانه است، داشته باشیم. همانطور که مردم فشار را در این وضعیت تحمل می‌کنند باید در ورزش نیز صرفه‌جویی کنیم. دشمن دیگر با دولت یا نظام کار ندارد، بلکه با عملکرد اخیر خودش نشان داده که به فکر مردم ایران نیست و سازمان‌های مردم‌نهاد را نیز تحریم کرده است. البته تجربه نشان داده که هیچ چیز بالاتر از اراده ملت نیست.»
تبعیض‌های همیشگی
درک درست از اوضاع اقتصادی دقیقاً همان چیزی است که در ورزش ما شامل حال تمام رشته‌ها نمی‌شود. فوتبال پرهزینه‌ترین و کم‌بازده‌ترین رشته ورزشی کشور بوده و هست و کماکان هزینه‌های میلیاردی آن ادامه دارد. باشگاه‌هایی که چندین میلیارد خرج کرده‌اند، به زودی با پایان فصل برای خرید بازیکنان جدید دست به جیب می‌شوند و میلیاردی قرارداد می‌بندند. ضمن اینکه اردو‌های بی‌ثمر خارجی‌شان نیز هرگز لغو نخواهد شد. البته خصوصی‌سازی و داشتن اسپانسر راه فرار خوبی برای فوتبالی است که ادعای خصوصی شدن دارد. ضمن اینکه در بحث تیم‌های ملی هم تبعیض‌ها کماکان پابرجاست و اعتراض ملی‌پوشان مدال‌آور سایر رشته‌ها با واکنش‌های غیرمنطقی و غیرحرفه‌ای مسئولان روبه‌رو می‌شود. پاداش‌های بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی در حالی به دلیل تورم و نابسامانی بازار ارز هنوز پرداخت نشده که یوزپلنگ‌ها پس از انجام سه بازی در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا با چمدانی پر از دلار آقای داورزنی روبه‌رو شدند؛ جامی که جز حذف تحقیرآمیز تیم ملی و شکست مقابل ژاپن عایدی برایمان نداشت.
دقت در هزینه
رئیس کمیته ملی المپیک هم دقیقاً با سلطانی‌فر هم‌عقیده است و از همه فدراسیون‌ها خواسته تا صرفه‌جویی را فراموش نکنند. صالحی‌امیری در بازدید سرزده‌ای که از برخی فدراسیون‌های ورزشی داشت بر اهمیت رویداد‌های پیش‌رو تأکید کرد: «امسال به واسطه کسب سهمیه المپیک، سال بسیار مهمی برای ورزش کشور محسوب می‌شود. همچنین به دلیل شرایط سخت اقتصادی باید همه در هزینه‌ها صرفه‌جویی و با دقت آن را مدیریت کنند. با وجود این ما نیز حمایت‌های لازم را از ورزشکاران برای کسب سهمیه المپیک خواهیم کرد.» صالحی‌امیری به نکته دقیقی اشاره کرده؛ در روز‌هایی که رشته‌های مدال‌آور با بحران تأمین هزینه اعزام به خارج از کشور روبه‌رو هستند، بسیاری از اعزام‌ها لغو می‌شود و ملی‌پوشان نگران آینده خود هستند، برخی فدراسیون‌ها همایش‌های لاکچری و پرهزینه خود را برگزار می‌کنند، حتی نام فرزند یک رئیس به جمع نفرات اعزامی به مسابقات کسب سهمیه نیز اضافه می‌شود!
این اتفاقات ریز و درشت همگی با خرج بیت‌المال می‌افتند و کسی هم به روی مبارک خودش نمی‌آورد. در صورتی که اغلب ملی‌پوشان مدال‌آور از بی‌پولی، بی‌توجهی، نبود تجهیزات کافی و استاندارد و لغو اعزام‌های برون‌مرزی گلایه دارند. این روند ناامید‌کننده نشان می‌دهد صرفه‌جویی اقتصادی و درک درست شرایط کشور فقط شامل حال بخشی از جامعه ورزش می‌شود و بخش دیگر اجازه بریز و بپاش و هدر دادن بودجه دولتی را دارند!
