سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: کودکان و به ویژه خردسالان آسیبپذیرترین افراد در مقابل حوادث و سوانح هستند و برای کاهش آسیبهای ناشی از حادثه نه تنها باید آموزشهای لازم به آنان داده شود، بلکه از آن مهمتر رفتار ما بزرگترها در قبال آنان است. در واقع این وظیفه ما بزرگترها و به ویژه والدین است که تا احد امکانات پیرامون کودکان را ایمن و از احتمال بروز خطر خالی کنیم. حمید عراقیپور کارشناس پیشگیری از سوانح و حوادث معاونت بهداشتی در مقالهای پژوهشی با تقسیمبندی اصلیترین انواع خطرات و حوادثی که کودکان را تهدید میکند، به ذکر نکاتی آموزشی در این خصوص پرداخته است که آن را مرور میکنیم.
به گفته عراقیپور حادثه واقعهای برنامهریزی نشده است که در اثر خطای انسان یا وجود شرایط غیرایمن در محیط به وجود میآید. به اعتقاد این کارشناس تغییر نگرش به سمت جامعه ایمن مستلزم آموزش مداوم مردم منطبق بر باورهای بنیادین جامعه است و برای ایجاد نگرش ایمن باید فرهنگ ایمنی را در تمام ابعاد زندگی مردم گنجاند. وی برای پیشگیری از بروز حوادث در کودکان ۲ تا ۶ ساله توجه ما را به نکاتی که در ادامه میآید، جلب میکند.
۱) پیشگیری از بروز سوختگی: مسئولیت حمل ظروف حاوی غذا و مایعات داغ را به کودکان واگذار نکنیم و مواد قابل اشتعال، نفت و بنزین و کبریت و فندک را دور از دسترس کودک نگهداری کنیم. همچنین بهتر است لباسهای کودک خیلی گشاد و بلند نباشد و در صورت وجود آتش در محل مراقب کودک باشیم.
۲) پیشگیری از بروز مسمومیت: ظروف خالی سموم، مواد شیمیایی و داروها را پس از مصرف باید دور ریخت تا از آنها برای مصارف دیگر استفاده نشود. سموم، داروها و مواد شیمیایی را در طبقات بالای قفسهها و ترجیحاً در یک قفسه قفل شده نگهداری نماییم. دقت کنیم داروهای نگهداری شده در جعبه دارویی، حتماً برچسب مخصوص داشته و تاریخ مصرف آن نگذشته باشد.
۳) پیشگیری از خفگی و غرقشدگی: اطراف حوض و استخرها را حفاظ بزنیم. هنگام غذا خوردن کودک را تنها نگذاریم، ممکن است غذا در گلوی کودک گیر کند و او به کمک احتیاج داشته باشد. توجه داشته باشیم در هنگام بازی یا در هنگامی که کودک دراز کشیده است، چیزی مثل آدامس، شکلات و... در دهان کودک نباشد، چون خطر خفگی را افزایش میدهد. کیسههای پلاستیکی را نباید هرگز به دست کودک بدهیم زیرا ممکن است بر سر و صورت خود بکشد. موجب خفگی او شود یا حتی با خوردن کیسه دچار مشکل شود. از حدود ۴ سالگی شنا و قوانین ایمنی آب را به کودک آموزش دهیم.
۴) پیشگیری از سقوط: نردبان یا چهارپایه را باید پس از استفاده در جایی امن و به صورت افقی قرار داد تا کودک به فکر استفاده از آنها نباشد. هر چند وقت یکبار از استحکام در و دیوارهای چاه آب و فاضلاب مطمئن شویم. طریقه ایمن بالا و پایین رفتن از پله را به کودک آموزش دهیم. خطر سقوط از بلندی را به کودک گوشزد کنیم. در هنگام بالا رفتن کودک از اثاثیه منزل و جاهای بلند مراقب او باشیم. از بازی کردن کودک در ساختمانهای نیمهکاره یا قدیمی جلوگیری کنیم. بهتر است اطراف پشتبام خانه را نرده بزنیم. به کودک آموزش دهیم بازی روی پلهها به خصوص به صورت دستهجمعی بسیار خطرناک است.
۵) پیشگیری از حوادث ترافیکی: از بازی کردن کودک در کوچه یا پیادهروهای خیابان جلوگیری کنیم. بهترین الگوی کودک والدین او هستند، پس سعی کنیم همیشه به طور صحیح و با رعایت قوانین از خیابان عبور کنیم. در هنگام رانندگی به قوانین احترام بگذاریم. از سوار کردن کودک روی موتورسیکلت یا پشت وانت، تریلی، ... اجتناب کنیم. حتیالمقدور از صندلی مخصوص کودک در اتومبیل استفاده کنیم. به کودک آموزش دهیم بیرون آوردن دست یا سر از پنجره ماشین حتی وقتی ماشین حرکت نمیکند، کار خطرناکی است. به کودکان کمتر از ۹ سال اجازه دوچرخهسواری تنها و خارج از منزل را ندهیم. در زمان سهچرخه یا دوچرخهسواری از کلاه ایمنی برای کودک استفاده کنیم.
۶) پیشگیری از برقگرفتگی: نباید سیمهای برق را از زیر فرش عبور داد، زیرا بر اثر گذر زمان ساییده شده، روکش آن از بین میرود. از وسایل برقی مانند سشوار و بخاری برقی و... در حمام استفاده نکنیم.
۷) پیشگیری از صدمات بدنی: شیشه عینک کودک را از جنس پلاستیک یا شیشه نشکن انتخاب کنیم. در محل بازی و پارکها مراقبت کودک باشیم. کودک را از تماشای فیلمهای خشن منع کنیم. به کودکان خردسال آموزش دهیم با افراد غریبه صحبت نکنند و از آنان دوری کنند.