جاروجنجالهای فوتبال زیادی بالا گرفته و همه منتظرند سرانجام این حواشی زشت را ببینند. درگیریهای خونین اخیر لیگ برتر بازتاب گستردهای در بین مردم داشته و خیلیها فکر میکنند اینبار دیگر برخوردی قاطع و قانونی با خاطیان میشود، اما در فوتبالی که رئیس آن سفرهای غیرضروری را بر همه چیز ترجیح میدهد، نهایت مجازاتها محرومیت تعلیقی و ریالی است!
چند هفتهای است که سرهای زیادی در مستطیل سبز فوتبال کشورمان میشکند، سنگهای زیادی به هدفهای از پیش تعیین شده پرتاب میشوند، صندلیهای ورزشگاهها از جا درمیآیند و در نهایت هم جان هواداران زیادی به خطر میافتد. در هر جای دنیا که چنین اتفاقات تلخی در فاصلهای کوتاه رخ دهد، فدراسیون فوتبال آن کشور با اعلام حالت فوقالعاده در این رشته برای بررسی اتفاقات و برخورد با خاطیان وارد عمل میشود، اما فوتبال ما اینبار نیز خلاف جهت آب شنا کرد و آقای رئیس به جای آنکه اقدامی عاجل برای حوادث اخیر انجام دهد، بار سفر به مقصد تاجیکستان بست تا در اجلاس کشورهای آسیای میانه شرکت کند. این تصمیم نشان میدهد که تاج بیش از حد غرق پست نایبرئیسی AFC در بخش آسیای میانه شده، آنقدر که اصلاً برایش اهمیت ندارد زد و خوردهای خطرناک فوتبالی در لیگ برتر به اوج خود رسیده است.
مارکوپولوی فدراسیون در یک ماه اخیر چند سفر خارجی را در دستور کار داشت؛ سفر به ترکیه، کوالالامپور و حالا هم تاجیکستان. به نظر میرسد این موارد فعلاً بیش از هر چیز دیگری برای آقای رئیس اهمیت دارد. باید به او یادآوری کنیم که شرایط بحرانیتر از چیزی است که دیده میشود و در سه هفته پایانی لیگ برتر اوضاع بدتر هم خواهد شد. واقعاً جای تعجب دارد که صدرنشین به شدت نگران سفر به شهرهای دیگر است، در حالی که نفر اول فدراسیون پیگیر سفرهای خارجی است، در صورتی که در تهران مسئولیتهای سنگینتری دارد که رسیدگی به آنها از نان شب هم واجبتر است. کمیته انضباطی و کمیته اخلاق دو بخش مهم و اجرایی فدراسیون هستند که در این گیرودار نقشی تأثیرگذار دارند. آرا اعلام شده برای بازی پیکان – تراکتورسازی باز هم ثابت کرد که نه خبری از برخورد قاطعانه است و نه کمیته انضباطی عزمی برای پایان دادن به حواشی دارد. با بررسی سرسری اتفاقات تبریز هم میشد به این نتیجه رسید که محرومیت تعلیقی دردی را دوا نمیکند. در حالی که اگر دو کمیته یاد شده به درستی به وظایفشان عمل کنند، قطعاً حواشی و درگیریها کاهش چشمگیری خواهد داشت.
البته بیتفاوتی رئیس فدراسیون فقط به بحث تماشاگران و جنجالهایشان ختم نمیشود؛ موضوع شکایت کارلوس کیروش همچنان در بورس اخبار است و مرد پرتغالی با اینکه با ایران قطع همکاری کرده، اما همچنان علیه فدراسیون فوتبال کشورمان مصاحبه میکند و مهدی تاج را به چالش میکشد. با وجود این، دریغ از یک واکنش رسمی آقای رئیس!
بحث عدم پرداخت دستمزد کیروش آنقدر پیچیده شده که او کاملاً حق به جانب از تاج انتقاد میکند، بدون اینکه کسی پاسخی به سرمربی پیشین بدهد. در این موضوع هم انتظار داشتیم مهدی تاج دست از سکوت منفعلانه بردارد و از اعتبار فدراسیون فوتبال ایران دفاع کند.
باز هم تأکید میکنیم که فوتبال باشگاهی به حال خود رها شده و در این خصوص آنقدر دست روی دست گذاشتهاند که با کوچکترین حساسیتی اوضاع بحرانی میشود. درگیریهای بازی پرسپولیس – سپاهان روی زشت فوتبال ایران را به ایرانیها و سایر مردم دنیا نشان داد، ولی گویا هنوز آقایان مسئول باور ندارند جنگی که در ورزشگاه آزادی به راه افتاد، حاصل سوءمدیریتها و بیمسئولیتی آنهاست. سالهاست که فوتبال ما آرزوی رئیس ششدانگ، مدیر و کاربلد را دارد تا شاید با چالشهای پرتعداد این رشته پرهیاهو حرفهای برخورد کند و با تصمیمات درست فوتبال را از باتلاق مشکلات مدیریتی نجات دهد. آرزویی که حسرت برآورده شدن آن هنوز به دل اهالی فوتبال و مردم مانده است.