سرویس بین الملل جوان آنلاین: در حالی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مدعی بود که می‌تواند بحران اتمی کره شمالی را حل کرده و ثبات را به شبه جزیره کره برگرداند، اما نتیجه دو دور مذاکرات او با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی نشان داد که واشنگتن تمایلی به حل تنش‌ها در این منطقه ندارد. هر چند کره شمالی برای نشان دادن حسن نیت بخشی از برنامه هسته‌ای خود را تعلیق و متعاقب آن آزمایش‌های موشکی را متوقف کرد، اما دولت آمریکا در مقابل این اقدامات حاضر به امتیازدهی نشد و همین مسئله سبب شد تا مذاکرات سیاسی بین پیونگ یانگ و واشنگتن به شکست منجر شود. مقامات کره شمالی در واکنش به سیسات‌های یکجانبه گرایی آمریکا، ماه گذشته آزمایش‌های موشکی خودشان را پس از ۱۸ ماه از سر گرفتند تا به طرف آمریکایی این پیام را بدهند که در صورت شکست مذاکرات، به روند سابق خود ادامه خواهند داد. مقامات واشنگتن مدعی بودند که اگر کره شمالی واقعا به دنبال حل بحران در شبه جزیره کره است باید به خلع سلاح کامل اتمی اقدام کند تا دولت آمریکا در نهایت تحریم‌ها علیه کره شمالی را لغو کند، اما این درحالی است که رهبر کره شمالی بار‌ها تاکید کرده که در ازای رفع تحریم‌های غرب، خلع سلاح اتمی را گام به گام اجرا می‌کند.
این روزها، شبه جزیره کره بار دیگر درگیر بن بستی شده است که نه راهبرد‌های زورمدارانه و تحریم‌ها و نه گفت و گو‌های آمریکا و کره شمالی برای برون رفت از آن کمکی نکرده است و مقامات پیونگ یانگ در روز‌های اخیر تهدید کرده‌اند که صبرشان حدی دارد. کره شمالی با سرزنش واشنگتن برای فشار آوردن به این کشور در موضوع خلع سلاح شبه جزیره کره، اعلام کرد که «اگر واشنگتن قبل از آنکه دیر شود، با طرح جدیدی به پیش نیاید، بیانیه سنگاپور تنها به صفحه‌ای کاغذ تبدیل خواهد شد». به نظر می‌رسد، شکاف زیادی بین راهبرد‌های آمریکا و کره شمالی وجود دارد و اینکه هر کدام از طرفین تعابیر و تعاریف خود را از زمان بندی خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره کره دارند.
کره جنوبی و کره شمالی به سرعت به سمت بهبود روابط پیش می‌روند و می‌خواهند که واشنگتن مانع تراشی‌ها در مسیر مذاکرات را کم کند، اما جاه طلبی‌های واشنگتن مانع بزرگی بر سر گفتگو‌های آینده است و پیونگ یانگ گفته است تا زمانی که دونالد ترامپ از درخواست‌های یکجانبه برای خلع سلاح هسته‌ای فاصله نگیرد، مذاکرات از سر گرفته نخواهد شد. هر چند ترامپ خود را مشتاق مذاکره با کره شمالی نشان داده است، اما آمریکا گام عملی و موثری برای برون رفت از بحران برنداشته است. چرا که در صورت پایان یافتن مناقشه در شبه جزیره کره، برنامه درازمدت واشنگتن برای حفظ هژمونی جهانی اش به خطر خواهند افتاد.
تلاش برای مهار چین
بدون تردید مهمترین عاملی که سبب شده تا دولت آمریکا تمایلی به حل بحران اتمی کره شمالی نداشته باشد، مسئله مقابله با نفوذ چین در شرق آسیا است. دولت آمریکا در برنامه راهبردی خود، چین را به عنوان تهدید اصلی خود در جهان معرفی کرده است و برای حفظ هژمونی خود در جهان، سعی می‌کند این قدرت نوظهور را مهار کند. آمریکا در سال‌های اخیر با کاستن از بار مسئولیت‌های خود در خاورمیانه، بر شرق آسیا متمرکز شده است و افزایش نیرو‌های نظامی آمریکا در دریای چین جنوبی و تشدید تنش‌ها با پکن، در راستای پیشبرد این سیاست است.
آمریکا هر چند در ظاهر مدعی پایان دادن به بحران اتمی کره شمالی است، اما در صورتی که تنش‌ها در شبه جزیره کره پایان یابد و روابط پیونگ یانگ با کره جنوبی و ژاپن بهبود یابد، دیگر لزومی برای ماندن نیرو‌های آمریکایی در منطقه وجود ندارد. چرا که آمریکایی‌ها به بهانه مقابله با برنامه اتمی کره شمالی در دو دهه اخیر تحرکات نظامی خود را در شبه جزیره کره افزایش داده‌اند. سیاست آمریکا پس از جنگ جهانی دوم، بحران سازی در مناطق مختلف بوده است تا به این بهانه حضور نظامی خود را در مرز‌های رقبای خود افزایش دهد و با توجه به قدرت روز افزون چین، آمریکا چاره‌ای جز ایجاد بحران در نزدیکی مرز‌های چین ندارد. چین مهمترین متحد کره شمالی است و بار‌ها از حضور آمریکا در منطقه انتقاد کرده است. آمریکا در سال‌های اخیر تعداد نیرو‌های خود در کره جنوبی را افزایش داده است و الان حدود سی هزار نیروی نظامی در خاک کره جنوبی حضور دارند تا در صورت بروز جتگ اتمی در منطقه، از متحدان واشنگتن دفاع کنند.
تحرکات نظامی واشنگتن در شرق آسیا و اعزام کشتی‌های جنگی به این منطقه، با هدف مقابله با قدرت نظامی چین است. پیشرفت توانمندی‌های نظامی چین در سال‌های اخیر به یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های واشنگتن تبدیل شده است و عامل اصلی افزایش حضور آن در شرق آسیا محسوب می‌شود. آمریکایی‌ها بار‌ها در اظهاراتی مدعی شده‌اند که چین بودجه نظامی خود را افزایش داده و در آینده نزدیک با توان نظامی آمریکا برابری خواهد کرد.
واشنگتن به خوبی می‌داند کره شمالی تهدیدی مستقیم برای آمریکا نیست و تهدید اصلی پکن است که سیاست‌های جهانی آمریکا را به چالش می‌کشد و برای مهار این رقیب از تهدید کره شمالی وارد عمل شده است و به بهانه مقابله با اقدامات کره شمالی و دفاع از متحدان خود، در حال نزدیک شدن به حیاط خلوت چین است.
از طرفی شکست مذاکرات آمریکا و کره شمالی پس از آن اعلام شد که دونالد ترامپ جنگ اقتصادی با پکن را کلید زد. آمریکا سعی دارد علاوه بر اینکه قدرت اقتصادی چین را تضعیف کند، توان نظامی این کشور را نیز مهار کند و به همین خاطر ادامه بحران در شبه جزیره کره به نفع واشنگتن است تا از نزدیک، تحرکات پکن را رصد کند. زیرا به ادعای آمریکایی ها، خروج این کشور از شرق آسیا به معنای واگذاری این منطقه استراتژیک به رقیب چینی است، لذا واشنگتن قصدی برای خروج از شرق آسیا ندارد و به همین منظور حاضر به پایان دادن به بحران موشکی کره شمالی نیست، چون با پایان یافتن بحران در شبه جزیره کره، تنها بهانه حضور واشنگتن در مرز‌های چین از بین خواهد رفت و فشار‌های پکن برای کاهش نیرو‌های آمریکایی در منطقه افزایش خواهد یافت.
ادامه فروش تسلیحات به متحدان شرقی
آمریکا از بحران آفرینی در شبه جزیره کره، هدف دیگری را نیز دنبال می‌کند. واشنگتن در سال‌های اخیر با تهدید خواندن قدرت اتمی کره شمالی، میلیارد‌ها دلار تسلیحات به متحدان شرقی خود فروخته است و هر چه این بحران بیشتر ادامه داشته باشد، سود‌های کلانی روانه بازار‌های تسلیحاتی آمریکا خواهد شد. ترامپ که فردی تاجر مسلک است و منافع اقتصادی برایش اولویت دارد، تلاش می‌کند با فروش تسلیحات به متحدانش سود‌های سرشاری را به کمپانی‌های تسلیحاتی آمریکا روانه کند. بنابراین، تهدیدات کره شمالی نه تنها برای منافع امریکا خطری نداشته است بلکه ناخواسته به تزریق میلیارد‌ها دلار به کارخانه‌های تسلیحاتی این کشور کمک کرده است. جدی نبودن ترامپ در مذاکره با کره شمالی و عدم پیگیری سیاست تغییر رژیم کره شمالی نشان می‌دهد که ترامپ تهدیدات پیونگ یانگ را فرصتی برای کسب منافع بیشتر در نظر می‌گیرد نه دشمن خطرناک، زیرا در صورت نبود تهدید کره شمالی علاوه بر اینکه یکی از بازار‌های تسلیحاتی واشنگتن را از بین می‌برد، بهانه حضور طولانی مدت امریکا در حیاط خلوت چین نیز تضعیف می‌شود. تهدید کره شمالی برای منطقه و تهدید پکن برای دریای جنوبی چین، بهانه‌هایی است که امریکا با توسل به آن، حجم عظیمی از تسلیحات نظامی خود را به کشورهایی، چون ژاپن، فیلیپین، کره جنوبی و ویتنام به فروش می‌رساند.
در مجموع، شکست مذاکرات کره شمالی و آمریکا، برای واشنگتن این پیام را ارسال کرد که چنانچه واشنگتن سودای حل بحران اتمی در شبه جزیره کره را دارد، باید سیاست‌های قلدر مآبانه خود درباره خلع سلاح کره شمالی را کنار گذاشته و رویکرد خصمانه خود را درباره حفظ تحریم‌ها تا خلع سلاح کامل پیونگ یانگ اصلاح کند، زیرا با اصرار بر سیاست‌های تاریخ گذشته، امیدی به حل بحران اتمی کره شمالی وجود نخواهد داشت و تشدید تنش‌ها در این منطقه می‌تواند تبعات جبران ناپذیری به همراه داشته باشد و متحدان واشنگتن بیش از همه از این مسئله متضرر خواهند شد.
