سرویس ورزشی جوان آنلاین: هفته پیش که پروین در بیمارستان کسری بستری بود رفتیم ملاقات و اتفاقا جزو اولین نفرات بودیم که رفتیم. حرف را کشاندیم به جمله ۲۷ سال پیش علی آقا که خندید و گفت: الان دیگه ۵ میلیون تومنی شدند.
پروین با همان لحن جدی و شوخی گفت: حالا دیگه هزار تومنی نیستند... الان زیر ۵ میلیون نمیگیرن.
خواستیم خدمت علی آقا عرض کنیم که الان برخی مدیرعاملها و سرمربیان و بازیکنان و پیشکسوتان و لیدرهای مدیران چنان گرگ شدهاند که نیازی به خبرنگار ندارند.
الان موقع قرارداد بازیکنان در تیمهای بزرگ نگاه کنید چطور مدیر عامل باشگاه به بازیکن معروف میچسبد و یک خودکار دستش میگیرد که یعنی دارم طبیعی امضا میکنم حالا آنکه آن زمان که خبرنگاران را هزار تومنی لقب دادید و اعتراض رسانهایهای اصیل بالا گرفت اشاره به دوسه خبرنگاری کردید که دور و اطراف خود شما بودن و پروین اعتراف کرد منظورم همین دوسه نفر بوده است!
بله علی آقا. الانم باز همین خبرنگارا با معرفتتر از خیلیها هستند، چون به محض شنیدن خبر بستری شدن شما و یا هرکدام از بزرگان و پیشکسوتان ورزش بلافاصله دست به کار میشوند و هر جور شده سعی میکنند خبری از سلامتی شماها به جامعه بدهند.
خیلی از آنهایی که از کنار شما از کارتن خوابی به مال و منالی رسیدند تلفن هم به شماها نمیزنند.
همون دور و اطرافیان شما وکسانی که دور بر باشگاهها دودو میزدند تا یک آبگوشتی بخورند و هزار تومنی ته جیبشان بگذارید از موقعیتشان استفاده کردند و موتور سیکلتی که با آن کار هم میکردند تبدیل شده به ماشینهای میلیاردی.
آنها کاسب بودند که دور و بر شماها بودند نه خبرنگار.
خبرنگار کسانی هستند که همین الان هم غم ورزش و غم ورزشکار و پیشکسوتان را میخورند و هر از گاهی سراغی از پیشکسوتان میگیرند نه افراد کاسب کاری که به اسم مقدس خبرنگار وارد ورزش شدند و خود را بستند و الان هم شماها را قبول ندارند چه اینکه نوکیسه و تازه به دوران رسیدهها هستند که اصالت خود را فراموش میکنند، ولی افراد نجیب زاده و اصیل زاده هرگز تن به خفت و خواری نمیدهند و اگر میدادند الان مثل همان هزار تومنیها بودند. این خبرنگاران صورت خود را با سیلی سرخ نگه میدارند و عزت نفس دارند و تا حالا که به سختی روزگار را گذراندهاند از این به بعد هم میگذرانند، ولی سر جلو مدیر عامل و مربی و بازیکن هرگز خم نمیکنند که روزی ده خداست نه بنده خدا.
مربیان هزار تومنی هم داشتیم و داریم و بازیکنان هزار تومنی. الان مدیران هزار تومنی داریم که البته هزار تومن سال ۷۰ برابری با میلیون الان میکند.
ببینید باشگاههای بزرگ دست چه کسانی است.
ببینید چه کسانی همیشه توی چرخه مربیگری هستند. ببرند و ببازند و تیمشان سقوط کند و نکند در این فوتبال هستند. هیچ جا که نباشد نهایتا لیگ یک در خدمتشان است، چون بلدند هزارتومنی را کجا خرج کنند و به کی بدهند.
همین الان با ۲۰۰ میلیون تومن بازیکن به لیگ برتر معرفی میکنند و با ۵۰ میلیون تومن به لیگ یک. اصلا مهم نیست که بازیکن چندساله است و کجا بوده فقط پول نقد باشد مربی هم معرفی میکنند.
اگر لازم شد آدرس دقیقتر هم داریم.
خلاصه علی آقا جان سر شما سلامت. سر همه پیشکسوتان سلامت.
دور و بر شما همین الان هم خبرنگاران هزارتومنی هستند و کافی است کمی بیشتر چشم باز کنید، ولی خوب گفتید حالا ۵۰ میلیون و ۵ میلیون میگیرند.
یک روز یک خبرنگاری آمد سراغ حسن روشن گفت و میخوام تو را بزرگ و مطرح کنم.
حسن روشن چنان برآشفت که نفهمیدیم اون خبرنگار کجا قایم شد و بعد که عصبانیت روشن فروکش کرد گفت: آخه من چی بگم. چه کسانی اینها را اینقدر دریده کردهاند!
این مهم است علی آقا. اینها حتما چراغ سبزی از جایی میبینند که میآیند و دور مربیان را میگیرند وگرنه چرا سراغ ناصر خان حجازی و منصورخان پورحیدری و حسین آقا فرکی و علی دایی و کریم باقری و ... نرفتند و نمیروند.