سرويس تاريخ جوان آنلاين: آغاز و انجام باند مهدی هاشمی معدوم، از رویداد‌های شاخص ادوار انقلاب و نظام اسلامی است. بی‌تردید هر کس که در صدد بازخوانی و تحلیل تاریخ انقلاب باشد، گریزی از مرور سرنوشت این نحله ندارد. مرکز اسناد انقلاب اسلامی در سالیان اخیر، به انتشار اثری پژوهشی و مجمل در این باره دست زده است. در مقدمه این تحقیق- که توسط جناب محمدرضا سرآبادی به نگارش درآمده- می‌خوانیم: «داستان نفاق و دسیسه داخل، از شایع‌ترین جریان‌های اجتماعی مواجه با جامعه اسلامی، از صدر اسلام تاکنون بوده است. پیامبر اکرم (ص)، به خصوص پس از تشکیل حکومت مدینه و تثبیت قدرت سیاسی، با شماری از مدعیان پیروی و اطاعت، اما توطئه‌گر دست و پنجه نرم کردند. در دوران حکومت کوتاه، اما پربار حضرت علی (ع) و نیز سیره ائمه اطهار (ع) نیز این پدیده، باعث می‌شد تا ادبیات و منظمه مفاهیم خاصی درباره نفاق، علائم، آثار و جزئیات آن در قول و فعل آن رهبران الهی، شکل گیرد که تا به امروز- البته در صورت توجه، تعمق و تأسی- راهگشای نهضت‌های اسلامی و محور اصلی در آسیب‌شناسی آنهاست. از دریچه‌ای دیگر، بررسی حکایت ریزش‌ها و رویش‌ها، در هر نهضت و مبارزه حق‌جویانه، از بهترین طریق شناخت واقعیات آن حرکت می‌باشد. ماجرای گروه منحرف مهدی هاشمی، از جمله اتفاقات پردامنه پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که صرف‌نظر از سابقه پیش از انقلاب آن، حدود هشت سال در فراز و نشیب و متن حوادث انقلاب قرار داشت. مهدی هاشمی که خود را از مبارزین پیشتاز نهضت می‌پنداشت، در مسیر فتنه‌خیز پس از تشکیل حکومت اسلامی (و پیش از آن) دچار لغزش‌های فاحش و انحرافات عمیقی شد که از دو منظر عبرت‌انگیز و درس‌آموز است.
نخست به علت عوامل، انگیزه‌ها و علل این نوع برخورد با نظام، انقلاب و حتی اسلام و دوم به دلیل تأثیرات مخرب و منفی تحرکات و اقداماتی که همه، به نام حق، اما به کام نفاق و دورویی، روی می‌داد. از جمله عناوین مربوط به نکته اول می‌توان به بحث افراط و عدم اتخاذ موضع حق و عدل در عین دغدغه‌مندی بیش از حد نسبت به انقلاب و اسلام اشاره کرد که خود از تأثیرات عدم ارتباط وی با مراجع و منافع اصیل اسلامی و نیز انحراف از مسیر روحانیت شیعه و رهبری، ولی فقیه زمان، حضرت امام (ره) می‌باشد.
از تأثیرات مخرب این اندیشه و گروه نیز می‌توان به مشغول داشتن ظرفیت محدود نظام اسلامی؛ در حالی که با تهاجم نظامی دشمن هم مواجه بود، به درگیری‌ها و اختلافات داخلی در سطح خرد و کلان که توسط همین گروه طراحی می‌شد و یا به تخریب نگرش و موضع مردم و روحانیون نسبت به امام و انقلاب در برخی از شهر‌ها و مناطق کشور که اعمال افراطی، خودسرانه و خشونت‌انگیز این گروه به اسم نظام و اسلام، موجب قتل، ضرب و شتم و ایذا شهروندان می‌شد، اشاره کرد.
به هر حال، این حکایت و این پرونده، بس طولانی و حجیم است، اما این اثر تلاش دارد تا خواننده جوان خود را با اجمالی از آنچه که رخ داده است آشنا سازد. مرکز اسناد انقلاب اسلامی امید دارد با انتشار این کتاب گامی به جلو در راه شناخت زوایای متعدد تاریخ و فرهنگ انقلاب اسلامی برداشته باشد. در پایان ضمن تشکر از مؤلف محترم و نیز مدیر گروه هنر و ادبیات آقای سیدمجید امامی و معاون پِژوهشی وقت آقای دکتر خواجه‌سروی، از همکاران پرتلاش معاونت انتشارات به خاطر آماده‌سازی این اثر قدردانی می‌کنیم».
