سرويس دانشگاه جوان آنلاين: در آخرین رتبه‌بندی پایگاه رده‌بندی کیو‌اس همچون سال گذشته شش دانشگاه از ایران در بین برترین دانشگاه‌های جهان حضور دارند. همچنین دانشگاه‌های صنعتی‌شریف، پلی‌تکنیک و تهران نسبت به سال گذشته دارای رشد رتبه بوده‌اند.
دانشگاه صنعتی‌شریف با رتبه ۲۰۷، دانشگاه صنعتی پلی‌تکنیک با رتبه ۲۳۵، دانشگاه علم و صنعت ایران با رتبه ۲۸۱، دانشگاه تهران با رتبه ۲۷۴ و دانشگاه‌های شهید بهشتی و دانشگاه شیراز با رتبه ۲۹۴ و ۳۰۰ در این رتبه‌بندی حضور دارند.
این در حالی است که تا سال ۲۰۱۶ فقط دو دانشگاه صنعتی‌شریف با رتبه ۴۷۱ و دانشگاه تهران با رتبه ۵۵۱ در این نظام رتبه‌بندی حضور داشتند.
جهش‌های چشمگیر دانشگاه‌های ایران
رئیس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری و سرپرست ISC در این زمینه گفت: به طور خاص دانشگاه صنعتی‌شریف نسبت به سال قبل ۶۵ پله، دانشگاه پلی‌تکنیک ۲۵ پله و دانشگاه تهران هم ۸۲ پله ارتقای جایگاه داشته‌اند.
به گفته محمدجواد دهقانی «در میان کشور‌های اسلامی، از کشور مالزی ۲۰ دانشگاه، ترکیه ۹ دانشگاه، امارات متحده عربی ۸ دانشگاه، عربستان ۷ دانشگاه، پاکستان ۷ دانشگاه، لبنان ۷ دانشگاه، اردن ۴ دانشگاه، مصر ۵ دانشگاه، عراق ۳ دانشگاه، بنگلادش ۲ دانشگاه و کشور‌های بحرین، قطر، عمان، آذربایجان، سریلانکا و کویت هر کدام با یک دانشگاه در فهرست دانشگاه‌های برتر کیو اس ۲۰۲۰ حضور دارند.»
وی افزود: مؤسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT)، دانشگاه استنفورد، دانشگاه هاروارد، دانشگاه آکسفورد، مؤسسه تکنولوژی کالیفرنیا، مؤسسه فناوری زوریخ، دانشگاه کمبریج، دانشگاه یو سی ال، امپریال کالج لندن و دانشگاه شیکاگو به ترتیب ۱۰ دانشگاه برتر جهان در رتبه‌بندی سال ۲۰۲۰ کیو‌اس شناخته شدند.
وزنه سنگین شهرت دانشگاه‌ها
رتبه‌بندی کیو اس توسط مؤسسه «کاکارلی سیموندز» در کشور انگلستان صورت می‌گیرد و عملاً از سال ۲۰۱۰ به صورت مستقل دانشگاه‌های دنیا را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. روش‌شناسی رتبه‌بندی جهانی کیو اس بر اساس دامنه گسترده‌ای از فعالیت‌های دانشگاهی طراحی شده است.
دانشگاه‌ها توسط شش شاخص در قالب چهار حوزه کلی آموزش، پژوهش، قابلیت جذب در بازار کار و بین‌المللی‌سازی ارزیابی می‌شوند.
در رتبه‌بندی جهانی کیو اس بررسی شهرت دانشگاه با وزن ۴۰ درصد، ارزیابی کارفرمایان با وزن ۱۰ درصد، نسبت اعضای هیئت علمی بین‌المللی با وزن ۵ درصد، نسبت دانشجویان بین‌المللی با وزن ۵ درصد، میزان استنادات به ازای هر عضو هیئت علمی با وزن ۲۰ درصد و نسبت اعضای هیئت علمی به دانشجو با وزن ۲۰ درصد برای ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها بهره برده است.
