عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد، گرچه شدیداً به شورای نگهبان حمله کرده است، اما در عین حال اقدام محمدرضا خاتمی در گشودن دوباره پرونده انتخابات ۸۸ را اشتباه خوانده و آن را رد میکند. حملات او به شورای نگهبان جدید نیست؛ اصلاحطلبان و از جمله عبدی همواره به تخطئه این شورا پرداختهاند. اما انتقاد به کاری که محمدرضا خاتمی در پیش کشیدن تکراری ماجرای ۸۸ کرد، اتفاق جدیدی از سوی عبدی به شمار میرود. او مینویسد: «هنگامی که نظر آقای محمدرضا خاتمی درباره انتخابات ۱۳۸۸ را شنیدم تا حدی تعجب کردم. نه به دلیل اینکه این نظر برای اولین بار مطرح میشد، بلکه به این علت که طرح دوباره مسئلهای را که غیرممکن است در شرایط کنونی نسبت به آن به تفاهم رسید، برای جامعه مفید نمیدانستم. به هر حال سیاستمداران نباید در پی بیان اثبات یا رد حقایق تاریخی باشند، این کار مورخان و دانشمندان است. سیاستمداران باید در پی بیان مطالبی باشند که چاره مشکلات امروز مردم را بکند. وظیفه اولیه آنان در مقام سیاستمدار کشف حقیقت نیست، بلکه کاهش مرارت است و این دو لزوماً بر یکدیگر منطبق نیست.» از موضوع اصلی که بگذریم، معنای تلویحی سخن عبدی یعنی آنکه برای کاهش مرارت مردم میتوان از گفتن آنچه تشخیص بر حقیقت بودنش دادهایم، اجتناب کرد. او در ادامه یادداشتش مینویسد: «از نحوه دفاع و بازتاب ماجرا نیز دفاع نمیکنم و حتی نامهای را که بسیاری از دوستان عزیز در رد حکم دادگاه نوشتند، امضا نکردم و آن را مفید نمیدانستم و نمیدانم و معتقدم که پرداختن به این مسئله هیچ کمکی به بهبود فضای سیاسی کشور نمیکند. موضوعی که چنین تنشزا باشد، به طور قطع در دایره کوشش سیاستمدارانه قرار نخواهد گرفت.»
شاید عبدی از منظر یک اصلاحطلب، چندان هم بیراه نگوید؛ در سالهای اخیر اصلاحطلبان بارها بحث آشتی ملی را پیش کشیدهاند، اما از هیچیک از ادعاهای خویش در مورد ۸۸ دست نکشیدهاند و هر بار فرصتی دست دهد، همه ارکان نظام را متهم به تقلب و فساد و ... میکنند و اینچنین دروغین بودن ژستهایشان در مورد آشتی ملی عیان میشود.