سرویس ورزش جوان آنلاین: کیفیت و شرایط فوتبال ایران برای همه روشن است حتی برای آنها که از همین فوتبال مثلاً حرفهای پولهای نجومی به جیب زده و برای خود اسم و رسمی پیدا کردهاند. امسال که اوضاع هم از همیشه خرابتر است و حتی زمان دقیق شروع لیگ برترمان نیز معلوم نیست، باشگاهها همچنان شاکیهای زیاد داخلی و خارجی دارند، بدهیها تسویه نشده، فدراسیون شرایط را برای شروع فصل جدید مهیا نمیداند و... به رغم همه این مشکلات باشگاههای دولتی و پرطرفدار سفر به کشور همسایه و برگزاری اردوی خارجی را بر خود واجب دانستند! اردویی که جز هزینههای هنگفت، خروج ارز و البته زیر سؤال رفتن شأن ایرانی ثمرهای ندارد.
برگزاری اردوی خارجی پیش فصل امری مرسوم در فوتبال جهان محسوب میشود و بسیاری از باشگاههای بزرگ برنامههای ویژه برای این مسئله دارند. درواقع آنها به اردوی خارجی پیش فصل به چشم آمادگی قبل از شروع رقابتها توأم با درآمدزاییهای هنگفت نگاه میکنند. اینکه این روزها خبرهای سفر یوونتوس و منسیتی به چین، بارسلونا به ژاپن، آث میلان، دورتموند، بایرن مونیخ، رئال مادرید و لیورپول به امریکا، منچستریونایتد و اینتر به سنگاپور را میشنوید به این معنا نیست که این تیمهای سرشناس امکانات لازم را برای مهیا شدن برای فصل جدید ندارند بلکه حضور آنها در تورنمنتهای تدارکاتی در کشورهای مختلف درآمدی چند میلیون دلاری را برایشان به همراه دارد و از آنجا که این باشگاهها کاملاً و به شکل واقعی خصوصی هستند مدیرانشان نیز برای تأمین مخارج تیم قدر کوچکترین فرصتها را میدانند وگرنه همه ما میدانیم که امکانات هر یک از این باشگاه به اندازه امکانات کل فوتبال ایران است، اما در عوض باشگاههای فوتبال کشورمان نه تنها به درآمدزایی و بعد تبلیغاتی فکر نمیکنند بلکه بزرگترین اهدافشان گذراندن یکی دو هفته از وقت خود در کشور همسایه و انجام یکی دو بازی دوستانه با تیمهای محلی و ناشناخته آن هم فقط به جهت منحرف کردن افکار عمومی است! همین طرز تفکر است که باعث میشود پس از پایان اردوی یکی از تیمها که به تازگی به تهران بازگشته است حتی بازیکنان نیز از پایین بودن سطح اردوی ترکیه به شدت انتقاد کنند.
فوتبال ما با توجه به شرایطی که دارد اصلاً قابل مقایسه با فوتبال حرفهای نیست، اما در همین فوتبال بیبرنامه و بیدر و پیکر نیز میتوان با کمی درایت، مدیریت و البته دلسوزی برای پول مردم بهتر از اینها عمل کرد و لااقل اجازه حیف و میل شدن بودجه دولتی در خارج از مرزهای کشورمان را نداد. پایین بودن امکانات در داخل و گرم بودن هوا بهترین بهانهای است که میتواند زمینهساز یک اردوی خارجی شود آن هم در حالی که دو باشگاه پرسپولیس و استقلال با اجازه وزارت ورزش به ترکیه رفتند و خیلی زود هم معلوم شد در محل اردوی هر دو تیم خبری از امکانات رؤیایی نیست. اوضاع آنقدر خراب بود که بازیکن مصدوم قرمزها برای مداوا به ایران برگشت و در این بین خبری هم از بازیهای تدارکاتی نشد. با اینکه امکانات فوتبالی ما در شهرهای مختلف محدود است و در فصل تابستان و زمستان تیمها برای برگزاری اردوها گزینههای زیادی برای انتخاب ندارند ولی باز هم این مسئله را نمیتوان چماقی کرد برای گرفتن اجازه برگزاری اردوی خارج از کشور. مگر این فوتبال پرحاشیه چه سودی برای مملکت دارد که حالا آقایان با افتخار مجوز اردوی خارجی را صادر و از برگزاری آن حمایت میکنند؟! سالهاست که همه از ریخت و پاشهای نجومی فوتبالیها مینالند و حتی قهرمانان و مدالآورانمان از خرج شدن همه بودجه ورزش به پای فوتبال انتقاد دارند ولی گویا گوش کسی به این حرفها بدهکار نیست.
جدا از مسائل اقتصادی و دلارهای دولتی که برای هیچ و پوچ از کشور خارج میشود، انتظار داریم مدیران باشگاهها حداقل شأن مردم ایران را زیر سؤال نبرند. چرا و به چه علت یک تیم وطنی باید در کمپهای ناشناخته با امکانات ناقص اردو بزند؟ اینکه صرفاً از مرزهای ایران دور باشیم و محدودیتها کمتر شود قطعاً توجیه قانعکنندهای برای دور ریختن پول بیتالمال نیست. در حالی که سفر تیمهای ما به ترکیه نه تنها درآمدی برایمان ندارد بلکه هزینه هنگفتی نیز روی دوش باشگاه میگذارد. اگر هدف تمرین کردن در مناطق حاشیهای و ناشناخته ترکیه است چرا این پول در تهران یا شهرهای خوش آب و هوا خرج نشود؟ اگر قرار است بودجهای به اردوی پیش فصل تخصیص یابد چه بهتر که این پول در اقتصاد ایران به گردش درآید. ضمن اینکه فوتبال آماتوری ما که بزرگترین پروژه درحال اجرایش شمارهدار کردن صندلیها و فروش الکترونیکی بلیتهاست انصافاً نیازی به اردوی خارجی نداشته و ندارد.