سرویس جامعه جوان آنلاین: دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن این مرکز در گزارشی با عنوان «تحلیلی بر تقاضای واقعی ناوگان حمل‌و‌نقل ریلی در کشور و توانمندی ساخت داخل» آورده است؛ هدف اصلی این گزارش پاسخ به این سؤال است که آیا توانمندی ساخت داخل شرکت‌های واگن‌سازی جوابگوی نیاز واقعی ناوگان حمل‌و‌نقل ریلی کشور است یا خیر.
بر اساس این گزارش نیاز واقعی ناوگان حمل‌و‌نقل ریلی در دو بخش نوسازی ناوگان فرسوده و افزایش تعداد ناوگان به منظور توسعه حمل‌و‌نقل ریلی قابل طرح است. بررسی‌ها نشان می‌دهد میانگین عمر بیش از ۲۲۰۰۰ ناوگان باری ایران تقریباً ۲۷ سال است. همچنین، کم‌ترین و بیشترین سن ناوگان مسافری به ترتیب برابر نوساز و ۶۲ سال است و حدود ۴۵ درصد از لکوموتیو‌های موجود، بیش از ۴۰ سال عمر دارند که با توجه به طراحی ناوگان برای عمر ۳۰ سال که با تعمیرات مناسب قابل افزایش تا ۴۰ سال نیز است بخشی از ناوگان موجود فرسوده محسوب می‌شوند و نیاز به جایگزینی دارند و این در حالی است که با افزایش بهره‌وری می‌توان با ناوگان و بار قابل حمل ریلی موجود به اهداف رسید و صرفاً برای نوسازی ناوگان باری نیاز به ناوگان نو است.
بر اساس مطالعات مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، اگر چه بهره‌وری از ناوگان مسافری مناسب بوده، ولی متأسفانه حمل‌و‌نقل مسافر ریلی بین شهری برای شرکت‌های خصوصی سود‌آور نبوده و پیش‌بینی نیاز ۶۵۰ دستگاه واگن مسافری تا سال ۱۴۰۰ واقع بینانه به نظر نمی‌رسد.
همچنین نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که پیش‌بینی‌های انجام شده در اسناد بالادستی جهت تعیین نیاز ناوگان حمل‌و‌نقل ریلی باید به صورت واقع‌بینانه و با توجه به تجربه‌های قبلی مورد بازنگری قرار گیرد. در صورتی که نوسازی ناوگان فعلی در اولویت قرار گیرد شرکت‌های داخلی توانمندی ساخت و تأمین نیاز داخل را دارند
