سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: برخی کارشناسان و دست‌اندرکاران سینما معتقدند که سینماگر به دنبال برگشت سرمایه است و برخی برای همین وارد ژانر کمدی می‌شوند. حمایت دولت در دو دهه اخیر از سینما صفر شده است.
ژانر کمدی و ساخت آثار سطحی با نگاه صرفاً گیشه‌ای و پول‌محور، بلایی است که این روز‌ها همچون یک بیماری به جان سینما افتاده و در حال بلعیدن آن است. بسیاری از تهیه‌کنندگان و منتقدان ریشه‌دار و کهنه‌کار عرصه سینما و فیلمسازی مدت‌هاست که برای این بیمار در حال احتضار مرثیه‌خوانی می‌کنند؛ اما دریغ از یک گوش شنوا در بین مسئولان که برای هنر هفتم و جادوی سینما اقدامی ریشه‌ای و اساسی انجام بدهد که البته منبعث از عدم وجود وحدت رویه و برنامه‌ای مدون در این زمینه است.
جبار آذین، منتقد سینما در برنامه «هفت» درباره لزوم بهره‌گیری از طنز و کمدی در سینما می‌گوید: مهم‌ترین ژانر و گونه سینمایی که در دنیا امتحان پس داده گونه کمدی است که باید از داستان، ابزار و موقعیت‌ها درست استفاده کند. اینکه در میانه به مقصد نمی‌رسد، باید بررسی شود. ما فیلم‌های کمدی داریم، ولی یک فیلم کمدی دارای یک تعریف است. کمدی‌سازی یک تخصص است، اما در کشور ما یک فیلمساز چند نوع فیلم می‌سازد. داشتن فیلمنامه‌های کمدی خیلی مهم است. در حال حاضر بیش از دو دهه است، از زمانی که سیاست و تجارت به جای فرهنگ آمده، فیلمسازی ما دگرگون شده است. رهبری و هدایت سینمای کشور در دو دهه اخیر به کسانی سپرده شده که کمترین آشنایی را با سینما داشتند.
جبار آذین در ادامه می‌افزاید: زمانی که فرهنگ کنار می‌رود و سیاست وارد می‌شود، نداشتن سینمای کمدی معلول آن خواهد بود. بخشی از این اتفاقات به مدیران، هنرمندان و وضعیت اجتماعی مربوط می‌شود. در حوزه هنر هفتم کار به جایی رسیده که گفته می‌شود سینما در خدمت جناح‌ها قرار گرفته و برخی از فیلم‌های کمدی که فروش خوب دارند به علت نبود فیلم‌های کمدی خوب است. منوچهر محمدی تهیه‌کننده سینما نیز در همین رابطه ضمن تأکید بر این نکته که برای جامعه امروز ما و با توجه به شرایط اجتماعی احتیاج به سینمای کمدی ضروری است، می‌گوید: اگر سینمای طنز را با لودگی اشتباه بگیریم، اشتباه است. اگر سینمای طنز مبتنی بر دغدغه باشد و با زبان طنز مسائل را بیان کند، درست است. ما سطحی از طنز‌های دغدغه‌مند را داشتیم؛ مثل لیلی با من است، اجاره‌نشین‌ها و... که مخاطبان از آن استقبال می‌کردند و بهره می‌بردند. با این‌ها چه برخوردی شد؟ برخی فیلم‌ها را تا مرحله تکفیر پیش بردند و تازه بعد از چند سال این مسائل برطرف شد. سپس منوچهر محمدی اظهار می‌دارد: مهم‌ترین چیز در این حوزه امنیت فکری است. در حال حاضر با هیچ‌یک از افراد در جامعه نمی‌توان شوخی کرد. در حوزه فرهنگ باید به کسانی که خط‌شکن هستند، اختیار بدهیم. وقتی برای این جنس فیلمساز و کارگردان مانع ایجاد کنیم، این اتفاقات می‌افتد. م
