سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ، ۲۰ سال است که برای کودکان برنامهسازی میکند. به تعبیر خودش خیلیها با او بزرگ شدهاند و امروز خانواده تشکیل دادهاند. این مجری و برنامهساز خوشسابقه کودک و نوجوان با تأکید بر اینکه تمام موفقیتهایم به خاطر دعای خیر مادرم بوده و همیشه سعی کردهام کار خودم را انجام دهم، به تسنیم میگوید: من کار خودم را بلدم و درباره کار کودک میتوانم اظهارنظر کنم و کاری انجام دهم، ضمن اینکه دغدغه دارم و رأس دغدغههای من کودک است.
عمو پورنگ در مورد شایعه مهاجرت و همکاریاش با بخش تازه تاسیس کودک و نوجوان شبکه سلطنتی بیبیسی فارسی اظهار میدارد: من کشورم را دوست دارم. کودک ایرانی را دوست دارم. اصلاً سرمایه من همین بچههای این مملکت هستند. از توانم هرچه دارم میگذارم، چون کار کودک را دوست دارم. کار کودک باید در کشورمان جدی گرفته شود. امثال ما باید با انگیزه بیشتری کار کنند.
من کجا میخواهم بروم و این جا دارم زندگی میکنم. بهترین زندگی کنار مادرم است، همه زندگی من مادرم است و همه بچههای این وطن آنقدر برای من عزیزند که سعی میکنم این بچهها را از دست ندهم. این بچهها را دوست دارم و برای این بچهها وقت میگذارم. دوست دارم آن کسانی هم که مدیران ما هستند به ما بها بدهند و ما را حمایت کنند تا ما کارمان را به نحو احسن انجام دهیم.
این مجری برنامههای کودک خاطر نشان میکند: قرار نیست من به خاطر حاشیهها خودم را درگیر کنم. کار برای من مهم است. من در این سالها به دنبال کارهای متفاوت بودهام. خدا را شکر در سازمان صداوسیما هم کسی تا الان به من چیزی نگفته و جلوی برنامه زنده یا تولیدی من را نگرفتهاند. داریم فکر میکنیم کار جدیدمان یک کاری متفاوتتر از «محله گل و بلبل» باشد. چون محله گل و بلبل همینقدر کشش و ظرفیت داشت.
وی در پایان میگوید: من احساس میکنم کودک باید جدی گرفته شود. آینده را همین کودکان ما مینویسند، قصه و آینده سرنوشت این مملکت را همین کودکان مینویسند. باید جدی گرفته شوند. همه جای دنیا کودک اول است و اینجا هم باید این طور باشد. غیر از این نیست. اگر غیر از این باشد صددرصد در آینده باختهایم.