هنگامی که خداوند بین زن و مرد مودت و رحمت قرار می‌دهد، این خانواده به آرامش مورد نظر رسیده‌اند، اما با از دست رفتن مودت، حریم خانواده دچار آسیب‌هایی خواهد شد لذا حفظ آرامش و تلاش برای ایجاد مودت بیشتر از الزامی‌ترین وظایف زن و شوهر در زندگی مشترک به شمار می‌رود و حجاب به عنوان نقطه اتصال این مودت و آرامش حاصلش را به هم گره زده است. طاهره همیز، کارشناس مسائل خانوادگی و تربیت دینی در خصوص اهمیت تأثیر حجاب در تأمین آرامش روانی خانواده زوجین و مودت و دوام زندگی با ما به گفتگو پرداخته است. از نگاه وی ازدواج به قدری مقدس است که خداوند متعال در آیه ۲۱ سوره روم از آن به عنوان نشانه خود یاد می‌کند؛ نشانه‌ای از هدفمندی نظام خلقت که خداوند عالمیان انسان‌ها را به صورت زوج و برای ایجاد آرامش در زندگی مشترک خلق کرده است و بر این موضوع تأکید دارد که انسان زوج خلق شده است و بدون زوجیت به آرامش نمی‌رسد بلکه زن و شوهر در کنار هم آرامش خواهند داشت.
طاهره همیز در خصوص اهمیت ازدواج و حجاب گفت: عشق و رحمتی که خداوند بین زوجین و در زندگی‌های مشترک قرار داده است، لطف دیگری از پروردگار به بشریت است، اما این عشق می‌تواند به واسطه از بین رفتن آرامش بشکند؛ یعنی با از بین رفتن آرامش قرارداد بین زوجین از بین می‌رود و، چون ما در ایران اسلامی به تک همسری معتقد هستیم برخلاف کشور‌های عربی که گزینه چند همسری را انتخاب می‌کنند و اصولاً غربی‌ها خانواده نیستند بلکه به شکل خانوار در کنار هم فقط زندگی می‌کنند، دوام خانواده‌های ایرانی وابسته به رعایت انس، الفت و آرامشی است که پروردگار عطا می‌کند.
وی در این باره افزود: الگوی ایرانیان در ازدواج و تک‌همسری زندگی امام علی (ع) با حضرت فاطمه (س) و پیامبراکرم (ص) و حضرت خدیجه (س) است که تا دوران حیات این دو بانوی ارزشمند همسران آن‌ها هرگز زن دیگری را به همسری برنگزیدند. هنگامی که خداوند بین زن و مرد مودت و رحمت قرار می‌دهد این خانواده به آرامش مورد نظر رسیده‌اند، اما با از دست رفتن مودت، حریم خانواده دچار آسیب‌هایی خواهد شد لذا حفظ آرامش و تلاش برای ایجاد مودت بیشتر از الزامی‌ترین وظایف زن و شوهر در زندگی مشترک به شمار می‌رود. کارشناس امور خانواده تصریح کرد: هر آنچه به عنوان مؤلفه‌های انتخاب همسر خوب عنوان شده است، تنها ۱۰ درصد می‌تواند حافظ زندگی مشترک باشد لذا ۹۰ درصد باقی ماندن پیوند آسمانی زوجین وابسته به اهتمام به آموزش‌های قبل از ازدواج است، به این معنا که خانواده‌ها باید فرزندان خود را از دوران دبیرستان یا از همان سال‌های کودکی با اشکال مختلف و توجه به تکنیک‌های آموزشی فارغ از آموزش مسائل جنسی و همچنین با الزامات زندگی مشترک آشنا کنند؛ آموزش‌هایی از قبیل اهمیت ارتباط اجتماعی مطلوب، برقراری رابطه مناسب با همسر، کنترل خشم، کنترل هیجانات، احترام به سلایق و علایق همسر در زندگی مشترک و بسیاری از مسائلی که شاید در نگاه اول کم‌اهمیت باشد، اما می‌تواند باعث متزلزل شدن زندگی مشترک شود.
حجاب، همسر، مودت و آرامش
همیز گفت: همسر خوب به قدری در زندگی مشترک و در زندگی همسرش با ارزش است که به گفته فرزند علامه طباطبایی (ره) ایشان هفته‌ها بعد از فوت همسرشان بر مزار وی رفته و گریه می‌کردند. دختر علامه از پدر می‌خواهند که این همه بی‌تابی نکنند که علامه علاوه بر ذکر خوبی‌های همسر به دخترش می‌گوید او زنی بود که مرد در خانه را تحمل می‌کرد. نکته ظریفی که این روز‌ها حتی منجر به بیماری‌های روحی یا دق مرگ شدن مردان بازنشسته در خانه شده است چراکه زنان مهارت‌های چگونگی برخورد با مردان بازنشسته را ندارند و فشار‌های روحی وارده بر مردان منجر به ایجاد بیماری‌هایی در آنان می‌شود. وی در این خصوص افزود: تربیت فرزندان و آموزش‌دهی به آنان نکته الزامی در سعادت و سلامت زندگی زناشویی آن‌ها در آینده‌ای نه چندان دور است. اگر به دختران آموزش فرزندپروری داده شود و آن‌ها پرورش کودکی را تجربه کنند، حس مادری در آن‌ها برانگیخته می‌شود و مادر شدن را به نوعی لمس می‌کنند. قطعاً آنچه در زندگی مشترک اهمیت دارد و در تفسیر المیزان به آن اشاره شده است، تولید نسل و حفاظت از بشریت است. آنچه امروز در فرهنگ مبتذل غربی به عنوان نری و مادگی مورد نظر قرار گرفته است به هیچ وجه مورد نظر اسلام نیست چراکه در اسلام انسانیت و رسیدن به روحانیت مهم است. نر و مادگی از منظر اسلام منفور است لذا توجه به این نکته که تشکیل خانواده با مودت نیازمند آموزش‌هایی است که پیش از ازدواج باید برای آن وقت گذاشته شود.
فرهنگ سر در گم
کارشناس امور دینی و تربیت خانواده تصریح کرد: این آموزش‌ها نه تنها برای دختران بلکه برای پسران به عنوان همسران و پدران آینده بسیار ضروری است به نحوی که خانواده‌ها می‌توانند در دوران دبیرستان فرزندان خود را در پاره‌ای اوقات قائم‌مقام پدر در منزل کنند و بخشی از وظایف پدر اعم از سپردن خرجی خانه و آشنا کردن وی با چگونگی هزینه‌کرد برای خانواده را به وی بیاموزند. قطعاً چنین برنامه‌هایی می‌تواند منجر به تقویت ذهنی و پیش‌آمادگی فرزند برای بر عهده گرفتن مسئولیت تشکیل خانواده شود. چنین پسری به محض ورود به دانشگاه به دنبال کسب مهارت شغلی و تلاش مضاعف در کنار درس خواندن است چراکه خانواده به او آموزش داده‌اند که مدیریت اقتصاد خانواده و کسب درآمد با اوست، بنابراین باید در قبال اعضای خانواده‌اش مسئول باشد. در این زمان است که فرزند ما در آینده‌ای نه چندان دور در زندگی مشترک دیگر دچار سرگشتگی نمی‌شود. طاهره همیز گفت: پیامبر اکرم (ص) در خصوص توجه به فرزندان و اعطای مسئولیت به آن‌ها فرموده‌اند: «فرزند شما از ۱۴ سالگی به بعد وزیر شما محسوب می‌شود.» این جمله ارزشمند به معنای آن است که فرزند شما تحمل بار‌های سنگین را دارد و می‌تواند مشاور شما باشد. از این رو انتظار می‌رود مسئولان فرهنگی و آموزشی کشور با تدوین منشور آموزشی خانواده‌ها را در راهنمایی بهتر فرزندان و توانمندسازی آن‌ها برای زندگی مشترک در آینده کمک کنند در این صورت می‌توان گفت فرزندان ما ۵۰ درصد نیاز‌های ورود به یک زندگی با انس، الفت و مودت را آموزش دیده‌اند که ۵۰ درصد مابقی را که اعم از برقراری ارتباط با خانواده همسر و فامیل جدید است نیز می‌توان به صورت کارگاه‌های آموزشی به آن‌ها آموخت و پدران و مادران با آموزش‌دهی‌های ویژه این موضوع را نیز تا حد قابل توجهی به سرانجام برسانند.
همسفر تا بهشت
وی خاطر نشان کرد: قطعاً دختران ما باید از همان کودکی نیاز‌های مردان را بشناسند و شناسایی این امر در دختران از پدران خود آغاز می‌شود لذا شاخصه ممتاز دختری که به نوعی مادری پدرش را می‌کند، رساندن آرامش به بنیان خانواده است. این بدین معنا نیست که دختر در آینده نقش مادر همسر را بازی کند بلکه به این معناست که نیاز‌های مرد را درک کند و همراه او باشد تا بهشت؛ همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: زن و شوهر همسفرند تا بهشت. در این راه هر کدام بار خود را برمی‌دارند، اما در بین راه ناجی و یاور یکدیگر به شمار می‌روند. کارشناس امور خانواده توضیح داد: دختری که ام‌ابی‌ها در خانه تربیت می‌شود، در زندگی مشترک همسفر همسرش تا بهشت است و پسری که در خانه پدری مدیر تربیت می‌شود، نفقه دادن را در خانه پدر تجربه می‌کند. از این رو در زندگی مشترک با احترام نفقه همسرش را تهیه می‌کند و وی را به آرامش می‌رساند. متأسفانه می‌توان گفت طی ۴۰ سال گذشته سیستم آموزشی و پرورشی کشور پیشرفت خاصی در زمینه‌های یاد شده و مهارت‌افزایی برای خانواده‌ها و توانمندسازی آن‌ها در آموزش‌دهی به فرزندان نداشته و آموزش و پرورش نیز نتوانسته در این زمینه آموزش‌های قابل توجه و کاربردی برای دانش‌آموزان داشته باشد لذا تأکید بر آموزش‌هایی از این دست بسیار ضروری است چراکه مودت، انس و الفت در خانواده زمانی محقق می‌شود که زن و شوهر آموزش ببینند، با نیاز‌های روحی، روانی و جسمی هم آشنا باشند و کارکرد خانواده را به درستی بشناسند.
