سرويس ايران جوان آنلاين: چند سال پیش یعنی اواسط ۱۳۹۴ بود که رسانهها به یکباره از فاجعهای که در گردنه کوهستانی حیران در حال رقم خوردن بود نوشتند. موضوع به زمینخواری و تخریب طبیعت باز میگشت که برخی مسئولان را هم به این ساخت و سازها بهخصوص در منطقه جنگلی حساس کرد و بسیاری فریاد برآوردند که جلوی این سوء استفادهها گرفته شود و قانون به مرحله اجرا برسد. البته این داد و فریادها مثل هزاران اطلاعرسانی دیگر نه تنها به جایی نرسید، بلکه اصلاً شنیده هم نشد و امروز بعد از گذشت حدود چهار سال از آن روزها همین ساخت و سازهای غیر مجاز، منطقه حیران را با زیبایی شگفت انگیز و آوازه دیرینهاش در مسیر سخت و غمناکی قرار داده و این منطقه جذاب کشور را در محاصره ساختمانهای ویلایی شکیل و رنگارنگی قرار داده که جز شوکران معنی دیگری برای حیران ندارند.
کسانی که یکبار سفر در جاده گردنه حیران را تجربه کرده باشند خوب میدانند که چرا این منطقه «حیران» نامگذاری شده است. اینجا جایی است که نمیتوان از شگفتیهای خلقت حیران نماند. منطقه روستایی، جنگلی، مرتعی و کوهستانی حیران با ۲ هزار و ۲۰۰ هکتار مساحت در ۳۰ کیلومتری شهرستان مرزی بندر آستارا در شمال غربی استان گیلان واقع شده است و گردنه حیران اتصال دو استان گیلان و اردبیل را برعهده دارد. طبق قانون، هرگونه ساخت و ساز و تغییر کاربری در اراضی زراعی، باغی و منابع طبیعی ممنوع است، اما در کمال تأسف باید گفت در طول سالهای اخیر به دلیل ناهماهنگیها در دستگاههای اجرایی عدهای از فرصت استفاده کرده و در جنگلها و مراتع منطقه کوهستانی و گردشگرپذیر حیران ساخت وسازهایی را صورت دادهاند که نه تنها طبیعت بکر این منطقه را در خطر نابودی قرار داده است، بلکه واژه زمینخواری و کوهخواری و جنگلخواری را نیز در یک جا به تصویر کشیدهاند.
بخشدار و تمسخر افکار عمومی
با اینکه عکسهای هوایی به خوبی از عمق فاجعه خبر داده و نشان میدهند که چطور جنگلهای گردنه حیران از بین رفته و جای آنها ویلاهای قد ونیم قد سبز شدهاند، اما بخشدار مرکزی آستارا معتقد است: «هیچ گونه ساخت و سازی در منطقه گردشگرپذیر حیران صورت نمیگیرد و اگر ساخت و سازی هم باشد تنها در داخل طرح هادی و با ارائه مجوزهای قانونی لازم است.» بابک باستانی با بیان اینکه نظارتها در منطقه حیران به صورت مستمر و با جدیت تمام انجام میشود، تأکید میکند: «از هرگونه تغییر کاربری غیر مجاز در روستای حیران جلوگیری میشود و بخشداری مرکزی آستارا از ساخت وسازها و تغییر کاربریهای بیرویه و غیر متعارف در داخل و خارج از طرح هادی جلوگیری میکند.» وی میگوید: «طبیعت منطقه حیران دارای ماهیت کشاورزی و دامداری است و به فضای سبز و باغات این منطقه باید به عنوان یک نعمتالهی توجه شود و برهرگونه ساخت وساز به صورت منطقی و مدیریت شده در این منطقه نظارت میشود.»
این مسئول چنان صحبت میکند که گویی سالهاست از این منطقه عبور هم نکرده و حتی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی هم یکبار نام منطقه خود را جستوجو نکرده تا حداقل کمی اطلاعاتش بالاتر برود و با دیدن چند عکس بداند در منطقه و حوزه استحفاظیاش چه میگذرد. شاید بخشدار محترم هم از بیخاصیت بودن حرفها و نظرات نمایندگان مجلس و اجرایی نبودن قوانین خبر دارد. زیرا وقتی چند سال پیش بحث ساخت وسازها و زمینخواریها در این منطقه مطرح شد و حتی به صحن علنی مجلس هم کشیده شد و ورود قاطع قوه قضائیه برای مبارزه با زمینخواریها و در راستای آن، حفظ طبیعت و محیطزیست در یکی از زیباترین مناطق طبیعی کشور مطرح شد، همگان فکر میکردند که در مدت زمان کوتاهی دست دلالان و متجاوزان به منابع طبیعی و ملی قطع و از این موهبتهای الهی محافظت خواهد شد. اما با گذشت زمان معلوم شد همه آنها یک شو برای آرام شدن شرایط بود و امروز جز مرثیهای برای مرگ حیران چیز دیگری نمیتوان گفت و خواند.