سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: خداوند حکیم، پدیده‌های هستی را به گونه‌ای نظم بخشیده که ادامه حیات نباتات، حیوانات و انسان از طریق بارداری ماده‌ها، آن هم به اندازه معین و جنسیت متوازن و مشخص میسور و مقدور باشد. تنها خدا می‌داند که بار حمل آبستنان عالم چیست و مقدار و میزان هر چیز در علم ازلی خداوند معین است.
آنگاه که خداوند تقدیر نماید از روی لطف و رحمت، فرزندی به والدین هبه کند، به صلاح خویش و از روی حکمت به برخی دختر عنایت می‌کند، به جمعی پسر و به گروهی دیگر، هم دختر و هم پسر. عده قلیلی از همسران نیز از فرزند بی‌نصیب مانده، مسئولیتی از این بابت (حسن تربیت) متوجه آنان نخواهد بود.
خداوند مهربان می‌فرماید مالک همه هستی، زمین و آسمان‌ها، خداست. هرچه بخواهد می‌آفریند به هر که خواهد فرزند دختر و به هر که خواهد فرزند پسر هبه می‌کند یا هم دختر و هم پسر عطا می‌فرماید و هر که را خواهد نازا گرداند، که او دانا و تواناست. این تشخیص جنسیت با من است، با بنده‌ام نیست؛ بشر می‌تواند پس از انعقاد نطفه از طریق لابراتوار جنسیت را تشخیص دهد، اما نمی‌تواند جنسیت نطفه را تعیین کند. در فرآیند فرزندآوری که در خلوت زن و شوهر اتفاق می‌افتد میلیارد‌ها سلول به حرکت درمی‌آید. مشخص نیست که کدام سلول پسر یا کدام سلول دختر شود، بالاترین متخصصان جهان و هیچ بشری هم نمی‌تواند تشخیص دهد فقط خداوند فرمان می‌دهد، خدای علیم و حکیم رقم می‌زند.
به سخن دیگر خداوند متعال تعیین جنسیت همه موالید و نوزادان انسان را بر وفق حکمت و تقدیر خود استوار نموده است و به همین دلیل بر اساس گزارش‌های مختلف آمار کشوری، از سال‌های دور تاکنون، به رغم بسیاری از تدابیر و تلاش‌های جمعی از خانواده‌ها و زن‌ها و شوهر‌ها در فرهنگ‌های گوناگون برای دختردارشدن یا پسردارشدن، درمجموع حدود نیمی از همه موالید جوامع در شرق و غرب جهان دختر و نیمی دیگر پسر بوده است. اگر بشر در تعیین جنسیت می‌توانست تأثیرگذار باشد بشریت را ویران می‌کرد، که مصداق بارز سوره مبارکه تکویر آیه ۹ می‌باشد: که به کدامین گناه کشته شدند؟
مطابق آمار رسمی ثبت احوال تعداد پسر‌ها بیشتر از تعداد دختر‌ها در کشور و آمار ورودی دانش‌آموزان پسر در مقطع تحصیلی اول ابتدایی ۴ تا ۵ درصد بیشتر از دختران است، به طوری‌که در گروه سنی ۲۰ تا ۴۰ ساله در برابر هر هزار دختر ۱۰۲۴ پسر آمارگیری شده است، پس تعداد پسر‌ها در گروه سنی ۲۰ تا ۴۰ سال ۴/ ۲ درصد بیشتر از دخترهاست و نهایتاً درحالی‌که تعداد پسران از دختران بیشتر است لکن آمادگی ازدواج در پسر‌ها کمتر می‌باشد که به دلیل احساس ناامنی است. اگر یک دختر دبیرستانی این باور را داشته باشد که تعداد پسر‌ها بیشتر از دختر‌ها است، تحمل می‌کند تا پسری مناسب برای ازدواج پیدا کند و خیلی زود به ازدواج نامناسب تن درنمی‌دهد.
