سرویس تاریخ جوان آنلاین: محمدرضا کائینی، دبیر سرویس تاریخ روزنامه جوان، در باب فرجام نهضت ملی ایران در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
نام فضل الله زاهدی در تاریخچه نهضت ملی ایران، از دوره‌ای پررنگ شد که در ابطال دور نخست و پرتقلب انتخابات مجلس شانزدهم نقشی پررنگ ایفا کرد. به واقع اعضای جبهه ملی-که اقلیت آن مجلس شدند-خود را به وی مدیون می‌دانستند و احتمالا از همین سربند بود که مصدق در دولت اول خود، وی را به وزارت کشور گمارد. اختلاف مصدق و زاهدی نیز از دوره‌ای بالا گرفت که قوای تحت امر وزیر کشور، به معترضین به سفر هریمن وزیر خارجه وقت آمریکا شلیک کردند و چند نفر را کشتند! زاهدی پس از دوره وزارت، با سازمان‌های امنیتی انگلیس و آمریکا بیشتر مرتبط گشت و مهره آن‌ها برای تحولات بعدی شد. به باور این قلم اصلا مهم نیست که زاهدی چه بود و چه شد، بل مهم آن است که زمینه تاثیر و نقش آفرینی وی در بیست و هشت مرداد را چه کسانی فراهم کردند.
او در دوره ریاست آیت الله کاشانی بر مجلس، به دلیل یا بهانه بیم از جان خویش، در بهارستان تحصن کرد. آیت الله و اطرافیانش جسته و گریخته شنیده بودند که او کاندیدای مصدق برای نخست وزیری است، هم از این روی و به ظاهر با وی مساعدت کردند که در آنجا و تحت کنترل باشد. با ریاست عبدالله معظمی، زاهدی از مجلس و به واقع از محدوده کنترل خارج شد! بسیاری از درِ انتقاد به مصدق درآمدندکه: شما به کاشانی خرده می‌گرفتید چرا در مجلس به زاهدی مجال تحصن داده، چرا به هنگام خروج او، چند نفر را به تعقیب وی نفرستادید تا دریابید به کجا می‌رود و می‌خواهد چه کند؟... ابهام بزرگ بیست و هشت مرداد همین نکته است و هم از این روی، برخی بر این باورند که مصدق خود می‌خواست قدرت را به زاهدی تحویل دهد!
به هر روی، بیست و هشت مرداد گذشت و پس از اندک مدتی، تمامی آنان که متهم به همکاری با زاهدی بودند، بر سر وقایعی چون: انتخابات فرمایشی مجلس هجدهم، تجدید رابطه با انگلستان و کنسرسیوم نفتی با وی درافتادند! شاه نیز که اساسا نمی‌خواست سرخری، چون زاهدی-که دائما نقش خود را در بیست و هشت مرداد به رخ او می‌کشید-داشته باشد، با هماهنگی اربابان، وی را به عنوان سفیر ایران در سوئیس، به خارج از کشور تبعید کرد تا اینکه پس از مرگ، جنازه اش به ایران آمد!
