سرویس دانشگاه جوان آنلاین: فرمان هشت مادهای رهبر انقلاب در اردیبهشت ۸۰ جریان عدالتخواهی در دانشگاهها را وارد فاز جدیدی کرد. روندی که در سالهای اخیر توانسته بود با جسارت در برابر زیادهخواهان و مفسدان بایستد.
عدالتخواهی دانشجویان در این سالها با فراز و فرودهایی مواجه بوده و حتی مدعیان قلابی هم داشته، اما در مجموع کارنامه درخشانی عرضه کرده است.
سازمان ۵ هزار تومانی
در همین راستا در تازهترین نمونه، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پلیتکنیک در اعتراض به فروش امکانات و ساختمانهای سازمانهای دولتی با قیمت بسیار پایین به اشخاص نامعلوم، ساختمان سازمان خصوصیسازی را به صورت نمادین به قیمت ۵هزار تومان به فروش گذاشت!
این تشکل در بیانیهای اعلام کرد: «بدینوسیله به اطلاع عموم میرساند که ساختمان سازمان به همراه تمام تجهیزات آن به دلیل ناکارآمدی و ضررده بودن این سازمان به قیمت فقط ۵ هزار تومان به فروش میرسد.»
اخیراً جمعی از دانشجویان با حضور و تجمع مقابل ساختمان قوه قضائیه واقع در بلوار کشاورز تقاطع حجاب، اعتراض خود را نسبت به روند خصوصیسازی در سالهای اخیر که موجب فسادهای مختلفی شده است، اعلام کردند.
این دانشجویان پلاکاردهایی با شعارهای «خصوصیسازی فیلمشونه، پولای ملت تو جیبشونه»، «غارتگران دلنگرانی دارند، ترس از خطر گرفتن حق دارند»، «سلطان گوشت اردبیل را محاکمه کنید» و «بصیرت؛ یعنی صدای شکستن استخوان کارگران» در دست داشتند. این دانشجویان در پایان با قرائت بیانیهای درباره عواقب این قبیل خصوصیسازی، خواستار توجه جدی و ورود قوه قضائیه به این مسئله شدند.
پس از این تجمع، خبر پذیرش استعفای پوریحسینی رئیس وقت سازمان خصوصیسازی در رسانهها منتشر شد، اما تنها چند ساعت پس از آن قوه قضائیه او را بازداشت کرد.
فصلالخطاب رهبری
در دیدار رمضانی امسال دانشجویان با رهبر انقلاب هم موضوع اعتراض دانشجویان به روند خصوصیسازی مطرح شد و از جانب رهبر انقلاب مورد تأیید قرار گرفت: «آنچه اینجا این برادرمان راجع به خصوصیسازی گفتند که بچههای دانشجو در زمینه خصوصیسازی وارد کار شدند که در همین مسئله نیشکرِ هفتتپه و ماشینسازی تبریز، دانشجوها رفتند و یک مشکلی را واقعاً حل کردند؛ یعنی نه پول دارند، نه قدرت قانونی دارند، اما در عین حال حضورشان میتواند یک کار بزرگ را یک مشکل بزرگ را حل کند.»
پیگیری از رئیس قوه
از طرفی دیگر دانشجویان در دیدار با رئیس قوه قضائیه در اردیبهشتی که گذشت مجدداً انتقاد خود نسبت به روند خصوصی سازیها را مطرح کردند و رئیس دستگاه قضا هم موکداً قول پیگیری داد. حالا باید منتظر ماند تا قوه قضائیه در دوره تحول، وعده خود را عملی کند و نهادهای امنیتی برای ارتباط با مطالبهگران رفتارهای منسوخ شده و امنیتی مثل احضار تلفنی را کنار بگذارند.
واکنشهای عدالتخواهانه دانشجویان محدود به قوای سهگانه نمیشود و تیغ تیز عدالتخواهی دانشجویان حتی برخی نهادهای حاکمیتی را هم در بر گرفته است.
عدالتخواهی واقعی و کاریکاتوری
نقطه اوج عدالتخواهی در سالهای اخیر را، اما میتوان در فروردین سال جاری یافت؛ جاییکه به سبب برخی کاستیها در رفع محرومیتها و برخی اشکالات دستگاههای مرتبط در مبارزه با فساد اقتصادی- جریانی که خود سابقه روشنی در عدالتخواهی نداشت- مدعی عدالتطلبی اصیل شد و با نامهنگاریهایی یگانه منجی برونرفت نظام اسلامی را از آنچه بنبست میخواند جریان خود که هیچ بلکه بازگشت به یک فرد قلمداد میکرد.
این موضوع البته بیپاسخ نماند و تشکلهای اصیل دانشجویی با مرزبندی میان عدالتخواهی واقعی و عدالتخواهی کاریکاتوری بر این آرمان تأکید کردند تا جاییکه ۲۹ فروردین سال جاری ۳هزار نفر از فعالان دانشجویی فعلی و سابق دانشگاههای سراسر کشور در نامهای خطاب به رهبر انقلاب و مردم ایران دیدگاههای خود را پیرامون حاشیهسازیهای وقت مطرح کردند.
در مجموع جریان دانشجویی مانند هر قشر دیگری در جامعه در برهههایی اثرگذاری و کنشگری بیشتری داشته و در برهههایی اثرگذاری کمتری و ضعف داشته است، ولی میتوان گفت هیچ زمانی حداقل در دانشگاه تعطیل نبوده است.