محرومیت از دربی بهترین حربه برای ترساندن بازیکنان معترضی است که از کیفیت توپ‌ها ناراضی هستند. هنوز دو هفته از لیگ برتر فوتبال نگذشته، اما همین مدت کوتاه هم کافی است تا نواقص و کمبود‌های اساسی به چشم آیند. طبق معمول خبری از برطرف کردن نواقص نیست و هر کسی هم که اعتراض کند، فی‌الفور با تهدیدات فدراسیون فوتبال مواجه می‌شود؛ از خبرنگار گرفته تا بازیکن!
پایین بودن کیفیت توپ‌ها همان موضوعی است که انتقاد همه را به دنبال داشته است. تقریباً هر مربی و بازیکنی که در فصل جدید لیگ حضور دارد، به سنگین بودن یا به اصلاح تنبل بودن توپ‌های منتخب سازمان لیگ اعتراض دارد. با در نظر گرفتن کیفیت پایین این توپ‌ها باید پذیرفت که اعتراض‌ها بجا و درست است و برای آنکه در ادامه مسابقات مشکلات تیم‌ها کمتر شود باید مسئولان سازمان لیگ و فدراسیون فکری به حال تغییر توپ‌ها کنند. این منطقی‌ترین تصمیمی است که آقایان می‌توانند بگیرند، منتها واکنش آن‌ها به اعتراض‌ها یک‌بار دیگر ثابت کرد که در فوتبال ما خبری از مدیریت منطقی و حرفه‌ای نیست.
اخیراً دو بازیکن سرخابی در مصاحبه‌هایشان از توپ‌های غیراستاندارد گلایه کرده‌اند و از مسئولان خواسته‌اند برای این مسئله چاره‌ای بیندیشند. کل راهکاری که فدراسیون در قبال اعتراض این دو نفر و سایر معترضان داشت تهدید به محرومیت بود. جالب اینکه برای جدی‌تر کردن قضیه، آقایان به دو بازیکن پرسپولیس و استقلال هشدار دادند در صورت ادامه انتقاد‌ها از دربی محروم خواهند شد! به نظر می‌رسد بعد از این همه سال مدیران ارشد فوتبال ایران هنوز نمی‌دانند که از دیدار مشهور و سنتی سرخابی‌های پایتخت می‌توانند به غیر از تهدید کردن استفاده‌های بهتری داشته باشند. البته با شیوه‌ای که تاج و فدراسیون متبوعش پیش گرفته دیگر باید به تهدید‌های مختلف عادت کنیم. همین چند وقت پیش بود که رئیس فدراسیون علناً به اصحاب رسانه نسبت به محرومیت چهار ساله هشدار دارد، آن‌هم تنها به این دلیل که دیگر کسی سؤال حاشیه‌ای از مربیان در کنفرانس‌های خبری نپرسد. در حالی که همه ما می‌دانیم فوتبال ایران چیزی جز حاشیه نیست و اگر همین حاشیه‌های ریزودرشت هم نبود فوتبالمان با این حجم از سوءمدیریت‌ها و مشکلات طرفداری نداشت.ای کاش مشاوران دلسوزی در کنار مدیران فدراسیون باشند و به آن‌ها بگویند که این راهی را که انتخاب کرده‌اند، همان راهی است که به قول معروف به ترکستان می‌رود. مگر می‌شود همه چالش‌های فوتبال را با تهدید و محرومیت حل کرد. بار‌ها و بار‌ها کمیته انضباطی برای باشگاه‌ها، مربیان و فوتبالیست‌ها به خاطر تخلفات غیرقابل اغماض محرومیت‌ها و جرایم سنگین بریده است، اما عملاً تأثیری در کاهش تعداد تخلفات و حواشی نداشته، حال چطور قرار است اعتراض‌های بحق تیم‌ها و بازیکنانشان را نادیده گرفت و برای ساکت کردن منتقدان حرف از محرومیت زد. این در حالی است که بازیکنان به خوبی می‌توانند در خصوص کیفیت توپ و چمن نظر بدهند و این حق آنهاست که به بی‌کیفیت توپ‌ها اعتراض داشته باشند. از اظهارنظر‌های مسئولان فدراسیون اینگونه برداشت می‌شود که آن‌ها قصد دارند از قدرت خود برای اعمال جریمه و محرومیت در جهت پنهان کردن کم‌کاری‌های خود بهره ببرند. مهیا کردن زمین، توپ، ورزشگاه و سایر تجهیزات لازم برای بازی‌های لیگ وظیفه فدراسیون و سازمان لیگ است. در صورتی که در این دو هفته همه دیدند که نه ورزشگاه‌ها شرایط ایده‌آل پیدا کرده‌اند و نه بلیت‌فروشی‌ها حرفه‌ای شده است. ضمن اینکه انتخاب توپ نیز از سوی سازمان لیگ صورت گرفته و این نهاد موظف است به اعتراض‌ها جواب بدهد و علل انتخاب توپ‌های بی‌کیفیت را بیان کند. حالا بماند که این سوءمدیریت در انتخاب توپ لیگ برتر چه خسارت سنگینی روی دست فوتبال ایران می‌گذارد.
نمی‌دانیم تا چه زمانی قرار است فدراسیون فوتبال با چماق محرومیت جولان بدهد، اما پرواضح است که تداوم تهدید‌ها حتی تأثیر محرومیت‌های قانونی و لازم را نیز از بین می‌برد. بهتر است مهدی تاج و همکارانش دست از تهدید بکشند و به جای آن تلاش کنند کم‌کاری‌هایشان را قبل از آنکه کار دست فوتبال بدهد جبران کنند.
