سرويس ايثار و مقاومت جوان آنلاين: تا اواخر مهر ۱۳۵۹ یعنی زمانی که سه هفته از شروع رسمی جنگ تحمیلی می‌گذشت، شورای عالی دفاع که طبق قانون مسئول رسیدگی به امور ارتش و نیرو‌های مسلح بود، هیچ جلسه‌ای برگزار نکرده بود. بنی‌صدر به عنوان رئیس جمهور و جانشین فرمانده کل قوا، بالاترین مقام این شورا به شمار می‌رفت، اما وی از زمان تصدی سکان ریاست جمهوری تا زمانی که جنگ شروع شد، جلسات این شورا را متوقف کرده بود.
در مقابل اهمال‌کاری‌های بنی‌صدر، یک چهره بیش از همه فعال بود. او که یکی از دو نماینده امام در شورای عالی دفاع بود، حساسیت ویژه‌ای روی مسائل دفاعی کشور داشت. در دیدگاه سیدعلی خامنه‌ای، روحانی میانسالی که از یاران نزدیک امام به شمار می‌رفت، توجه به تقویت قوای دفاعی، جایگاه ویژه‌ای داشت. چنانچه پیش از ریاست جمهوری بنی‌صدر و در دوران دولت موقت نیز، وی با هر اقدامی‌که منجر به تضعیف ارتش و قوای مسلح می‌شد، با جدیت مقابله می‌کرد.
خود حضرت آقا در خصوص موضوع طرح فروش جنگنده‌های اف ۱۴ در دولت موقت و مخالفت شخص ایشان با این طرح گفته‌اند: «آنجا خب ما ایستادیم، هیاهو کردیم، مصاحبه کردیم و مقابله کردیم، جرئت نکردند این کار را بکنند.» پس از استعفای دولت موقت و روبه‌رو شدن کشورمان با پدیده‌ای به نام بنی‌صدر، سیدعلی خامنه‌ای همچنان با حساسیت امور دفاعی کشور را دنبال می‌کرد. وی زمانی که همراه شهید چمران، نماینده امام در شورای عالی دفاع شد، بار‌ها به عدم برگزاری جلسات شورای عالی دفاع انتقاد کرد.
اما به‌رغم چنین انتقادهایی، شروع جنگ نیز نتوانست بنی‌صدر را ترغیب به برگزاری جلسات شورای عالی دفاع کند. نهایتاً پس از اوج‌گیری اعتراض‌ها به رئیس جمهور وقت که در رأس آن‌ها سیدعلی خامنه‌ای قرار داشت، امام خمینی در ۲۰ مهر ۱۳۵۹، طبق فرمانی، رسیدگی به امور جنگ را از وظایف شورای عالی دفاع تعیین کردند؛ لذا بنی‌صدر ناچار شد اولین جلسه شورای عالی دفاع را متعاقب این فرمان برگزار کند.
همان زمان مقام معظم رهبری در گفتگو با نشریات، به این فرمان امام و برگزاری جلسات شورا واکنش نشان داده و گفتند: «این فرمان بسیار بجا و به‌موقع بود. چون کار‌ها شورایی انجام می‌گیرد و نقشه‌ها با دقت بیشتری طرح و اجرا می‌شود. در دوران جنگ طبعاً یک حالت فوق‌العاده وجود دارد و مردم هم باید این حالت فوق‌العاده را لمس کنند».
در طرف مقابل، بنی‌صدر همچنان روی مواضع خود پافشاری می‌کرد. او سعی داشت اداره امور جنگ را به انحصار خود درآورد؛ لذا پس از تشکیل جلسات شورای عالی دفاع نیز به کارشکنی‌هایش ادامه می‌داد. به عنوان نمونه وی از واگذاری تسلیحات سنگین به سپاه جلوگیری می‌کرد. در این مورد نیز حضرت آقا یکی از شاخص‌ترین افرادی بود که در مقابل اقدامات بنی‌صدر ایستادگی می‌کرد. خود ایشان با اشاره به این موضوع فرموده‌اند: «به زور برای پاسدار‌ها سلاح تهیه می‌کردیم.»
ایشان همچنین در همان روز‌های آغازین جنگ، بی‌هیچ ملاحظه‌ای تیغ انتقادات خود را متوجه رئیس جمهور وقت می‌کرد. چنانچه یک بار از تریبون نماز جمعه تهران فرمودند: «هفت ماه قبل از جنگ، شما فرمانده کل قوا بودید، چرا نیرو‌های نظامی ما هنگام شروع جنگ نتوانستند مقاومت کنند؟ [..]در این هفت ماه شما چه کردید؟ چرا ارتش را مرمت نکردید؟ چرا نظامیان را آموزش ندادید؟ این‌ها را چه کسی باید انجام می‌داد؟ چرا شما وقتی جنگ شروع شد و خرابی کار شما در هفت ماه گذشته آشکار شد، تقصیر‌ها را به گردن این و آن می‌اندازید؟»
در یک نگاه کلی، در میان چهره‌های انقلابی مطرح در دوران آغازین انقلاب و دفاع مقدس، سیدعلی خامنه‌ای رقیب سرسختی در برابر هرگونه اهمال‌کاری بود که منجر به تضعیف قدرت دفاعی کشور می‌شد. حالا این چهره انقلابی که بیش از ۳۰ سال است به عنوان رهبر انقلاب، فرماندهی کل قوا را برعهده دارد، کشورمان را از حیث توان دفاعی به چنان جایگاهی ارتقا داده است که حتی زدن پهپاد امریکایی‌ها و توقیف نفتکش انگلیسی‌ها هم نمی‌تواند سران این دو ابرقدرت را به صورت جدی به فکر رویارویی نظامی‌با ایران اسلامی بیندازد.
تحلیلگر روزنامه کیهان نوشت: متهم اصلی حمله به نفتکش ایرانی عربستان است که بی‌جواب نخواهد ماند.
