سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سومین نشست جشنواره ملی شعر دانشجویی که با تجلیل از محمدعلی بهمنی شاعر غزل‌سرا همراه بود، در سالن عضدی دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد. در این مراسم محمدعلی بهمنی با بیان اینکه دغدغه و نگرانی‌ها درباره وضعیت مسموم شعر را قبول دارم، اما شخصاً برای شعر و ترانه ایران چندان نگران نیستم، عنوان کرد: همین الان خیلی‌ها شعر و ترانه خوب دارند که مجال انتشار نمی‌یابند، تا بوده هم همین بوده و بعد که غبار‌ها فرو بنشینند، آنچه باید، باقی می‌ماند. در بخشی دیگر سعید بیابانکی در این مراسم در پاسخ به این سؤال که مسئولیت اجتماعی شاعران در برابر انحراف‌هایی که وجود دارد چیست؟ بیان کرد: بعد از وبلاگ‌نویسی ما وارد شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی شدیم. یکی از ویژگی‌های شبکه‌های مجازی کوتاه‌نویسی است. بعد هم چیزی به عنوان گرافیک شعر اضافه شد که دیگر وضعیت بدتر شد. دیگر تک بیت سرودن، اوج هنرنمایی شاعران شده است. به نظر من بازگشت ادبی که الان داریم، محصول دنیای مجازی است.
او افزود:، اما اینکه مسئولیت ما چیست، باید بگویم اتفاق‌های عجیب و غریبی می‌افتد. فضای مجازی می‌تواند فضای آزمون و خطا باشد، اما وقتی این خطا‌ها وارد جهان رسمی می‌شود و به جهان رسمی راه پیدا می‌کند، یک فاجعه رخ می‌دهد، مثلاً در رسانه ملی شعر غلط می‌خوانند و بر اساس این شعر غلط یک تیتراژ هم ساخته می‌شود، حتی در مورد خانم و آقای شاعر که شعر غلط می‌نویسند، پایان‌نامه می‌نویسند. این‌ها را کجای دلمان بگذاریم؟! زمانی هم که به کتاب تبدیل می‌شود، خیلی ضعیف است.
این شاعر تأکید کرد: شعر غلط مانند شیر فاسد است؛ همه نسبت به شیر فاسد حساسیت دارند، اما نسبت به شعر فاسد حساسیتی نمی‌بینیم، در حالی که این دو فرقی با هم ندارند. شعر فاسد با روان مخاطبان بازی و آن را مسموم می‌کند. او در ادامه به صفحه «مبارزه با نشر جعلیات» اشاره کرد و گفت: دوستان شاعر، منتقدان و فرزندان شاعرانی که شعر‌های زیادی به نام آن‌ها در فضای مجازی منتشر می‌شود، تلاش می‌کنند این اتفاق‌ها در عرصه شعر نیفتد، اما در دانشگاه‌ها برای کتاب سر تا پا غلط یا کتابی که پر از سرقت ادبی است، پایان‌نامه می‌نویسند. پایان‌نامه‌ها اعتباری می‌شود برای یک کار غلط که بسیار آسیب‌زننده هستند.
