کالدرون این روزها بیشتر از آنکه به فکر برنامهریزی فنی برای تیمش باشد ذهن خود را درگیر مسائل دیگر کرده، مسائلی که هیچ ارتباطی به او ندارد. امیر قلعهنویی این روزها بیشتر از آنکه تیم مدعی و خوبش را ارنج کند به فکر لقمه و نطفه این و آن است و خودش را درگیر چنان حاشیهای کرده که حتی تصورش را هم نمیکرد. از بقیه هم میتوان نمونهای دیگر پیدا کرد، وقتی اینقدر فضا را شلوغ میکنند تا بعد از پایان مسابقه بهجای توضیح در خصوص ناکامیشان بتوانند خیلی راحت به زمین و زمان بتازند و همه را متهم جلوه دهند!
پرسپولیس با کالدرون و سپاهان با قلعهنویی تنها نمونههای دمدستی حاشیه و بیاخلاقی در فوتبال باشگاهی ایران طی ۹ هفته اخیر هستند، والا خوب که نگاه کنید تمام تیمها و مربیان داخلی و خارجیشان کم و بیش دستی بر این آتش دارند. بنابراین تعجبی ندارد که سطح فنی مسابقات لیگ هفته به هفته به جای پیشرفت، پسرفت کند و در نهایت به جایی برسد که در یک روز و پنج مسابقه همه حسرت دیدن یک گل را بخورند، تماشای بازی خوب پیشکششان باشد. مسابقات این هفته مثال خوبی برای اثبات این ادعاست؛ مسابقاتی کمگل، بیرمق و فاقد شادابی لازم برای یک بازی فوتبال، مسابقاتی که تیمها فقط از سر اجبار و برنامهریزی صورت گرفته در آن حضور پیدا میکنند و ۹۰ دقیقه بیهدف دنبال توپ میدوند. چرا؟ چون از روی نیمکت برنامهای برای بازیکنان ریخته نمیشود و تاکتیکی وجود ندارد. چون رؤسای باشگاهها به جای اینکه از سرمربیانشان بخواهند هوش و حواسشان را جمع تیم و برنامهریزی کنند برای پیروزی و فوتبال بازی کردن، در مقابل تمام اظهارنظرهای حاشیهای رفتارهای تحریککننده و حرفهای زشت و قبیح آنها سکوت اختیار کردهاند.
اینگونه میشود که سطح فوتبال تا این اندازه پایین میآید. اینگونه میشود در شبی که در حسرت گل در پنج مسابقه میسوزیم، تأسف میخوریم که چرا نباید تیمهایمان اندکی از فوتبال آرسنال و لیورپول را به نمایش بگذارند که در طول پنج بازی، پنج تساوی به دست میآید و کارشان به پنالتی کشیده میشود. طبیعی است که وقتی اونای امری و یورگن کلوپ در طول مدت زمان فاصله دو بازی به مسائل تاکتیکی و تکنیکی فکر میکنند تا حرفهای حاشیهای و اظهارنظر در خصوص مسائل بیارتباط اینچنینی، سطح بازیها بالا میرود و تماشای فوتبالشان هر بینندهای را سر ذوق میآورد.
شرایط فوتبال ایران با این اوصاف وخیمتر از این حرفهاست. همین حالا هم که رقابتهای هفته نهم با نتایج تأسف بارش به پایان رسیده همه بیشتر از آنکه به فکر درست کردن اوضاع باشند در اندیشه صدور بیانیه و متهم کردن یکدیگر هستند، از مدیر گرفته تا مربی، از آدم مرتبط به فوتبال گرفته تا بیربطها به مستطیل سبز. طبیعی است وقتی همه به دنبال حاشیهسازی هستیم، فوتبال زیبا، چشمنواز و تماشاگرپسند را فقط و فقط باید در قاب تلویزیون و در باشگاههای اروپا دنبال کنیم، نه ورزشگاههای خودمان و فوتبال ایران در تمام ردهها و دستهها.