سرويس ايران جوان آنلاين: هنوز آمار دقیقی از تعداد معلولان در ایران وجود ندارد. ارقام از حدود یکمیلیون و ۳۵۰ هزار نفری که تحت پوشش بهزیستی قرار دارند و مسئولان همیشه به آن استناد میکنند شروع و تا ۱۰ میلیون هم عنوان میشود. معلولانی که در روستاهای دور و نزدیک ساکن هستند و هیچ وقت هم نامشان در هیچ لیستی ثبت نشده است. با اینکه همیشه مسئولان ادعا میکنند آمار دقیقی از نوع معلولیتها و تعداد آنها ارائه میکنند، اما به ندرت اقدامات درست و قابل لمسی در جهت آسایش و راحتی رفت و آمد و حضور معلولان در سطح جامعه و استفاده از امکانات صورت میگیرد. مثل کارهایی که هر از گاهی انجام و به شدت هم مورد توجه و تقدیر قرار میگیرد. مانند شهردار مشهد که گفته بود تا تمام اقدامات در جهت راحتی رفت و آمد معلولان و جانبازان در میدان راهآهن این شهر صورت نگیرد، این میدان را افتتاح نخواهد کرد و حالا هم مدیر کل میراث فرهنگی یزد که با اعلام شعار «یزد، شهر دوستدار معلول» از مناسبسازی این شهر و بهخصوص مراکز گردشگری و تاریخی آن برای تمام معلولان خبر داده است.
وقتی میگوییم آمار دقیقی از تعداد معلولان وجود ندارد، در اولین نگاه فقط یک چیز میتوان از آن برداشت کرد و آن هم اینکه بدون آمار دقیق هیچ وقت نمیتوان برنامهریزی درستی برای حل مشکلات دشوار داشت و حتی این کار غیرممکن است. هر چند برای این ارقام اعلامی هم کاری صورت نمیگیرد، ولی در این آشفته بازار، هر کس حرف خودش را میزند و نهایت اینکه باید بدانیم، سالانه نزدیک به ۵۰ هزار نفر هم به آمار معلولان کشور اضافه میشود.
کم کاری سازمانها در انجام وظایف
جدای از اقداماتی که سازمانها و نهادهای مختلف باید برای حضور، تردد و استفاده از امکانات و خدمات شهری و روستایی معلولان در دستور کار داشته باشند و استخدام این فراد که درصد مشخصی دارد، براساس ماده ۲۰ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، شهرداریها و سایر سازمانها و نهادهای دارنده سالنهای نمایش فیلم مکلفند بدون اخذ هزینه امکان نمایش آگهیهای آموزشی مورد تأیید بهزیستی در خصوص حقوق افراد دارای معلولیت و چگونگی تعأمل با این افراد را فراهم آورند. همچنین صدا و سیما مکلف به در اختصاص گذاشتن پنج ساعت از برنامههای خود در طول هفته به صورت رایگان به معلولان است. با این تفاسیر و با اینکه هیچ کار چشمگیری در جهت رفاه و آسایش معلولان در استانها صورت نگرفته است، یزدیها حرکتی را آغاز کردهاند که علاوه بر توجه ویژه به معلولان، میتواند صنعت گردشگری استان را هم متحول کند. جایی که مدیر کل میراث فرهنگی یزد با بیان اینکه این شهر میراث جهانی اواسط آذرماه میزبان اولین جشنواره ملی گردشگری معلولان است، برگزاری این جشنواره را نویدبخش خبرهای خوشی برای همه معلولان دنیا خواند.
گردشگری در دسترس برای معلولان
هم اکنون کمیتهای به نام «کمیته گردشگری» در اداره کل میراث فرهنگی یزد تشکیل شده که در شرح وظایف آن آمده، یزد را به عنوان شهری جهانی و در دسترس همه اقشار مختلف معرفی کند. در تعریف «گردشگری در دسترس» هم میتوان به جملات بسیار ارزشمند و خوبی رسید که میگوید: تمام اقشار کمتوان جامعه مانند سالمند، زنان باردار، کودکان و افراد معلول بتوانند از صنعت گردشگری استفاده کنند. سیدمصطفی فاطمی، مدیرکل میراث فرهنگی یزد هم با بیان اینکه برای رسیدن به این اهداف، برنامهها و اقدامات خوبی را در دستور کار قرار دادهایم به مناسبسازی هتلها و برخی از مراکز اقامتی مجاز و همچنین بناهای تاریخی مسجد جامع، زندان اسکندر، مجموعه تاریخی امیرچخماق و زورخانه مجاور آن اشاره کرده و گفت: «برگزاری جشنواره گردشگری معلولان به منظور معرفی یزد به عنوان «شهر دوستدار معلول» از سوی شهرداری اقدام مؤثری در راستای توسعه صنعت گردشگری استان است.»
جدای از اقدام شهرداری و میراث فرهنگی یزد که قابل تقدیر بوده و میتواند الگویی برای دیگر استانها در جهت توجه و پاسخگویی به نیازهای به حق معلولان در جامعه باشد، نباید فراموش کنیم وضعیت کنونی در بسیاری از شهرها و شهرستانها چیزی جز طرد اجتماعی معلولان نیست. طردی که باعث کاهش روابط و مشارکتهای اجتماعی، تحصیلات، کم شدن موقعیت ورود به بازارکار و متعاقباً شرمساری معلولان میشود. اگر آمار جهانی را که میگوید، معلولان ۱۰ تا ۱۵ درصد از جمعیت را تشکیل میدهند بپذیریم به حرفهای همایون هاشمی، نماینده مردم میاندوآب در مجلس که زمانی رئیس سازمان بهزیستی نیز بوده است میرسیم که اعلام کرده: «۱۰ میلیون نفر جمعیت معلول در کشور داریم که از این تعداد، ۴ میلیون نفر دارای معلولیت شدید و خیلی شدید هستند.»