سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: کاخ جشنواره، عنوانی است که برای محل استقرار رسانهها و منتقدان در جشنواره فیلم فجر به کار میرود، البته نه «مرکز همایشهای برج میلاد» و نه «پردیس سینمایی ملت» هیچ کدام به لحاظ شکل و کارکرد به کاخ شباهتی ندارند.
ملت یا میلاد مسئله این است؟!
در حالی که سینمای ایران سالهاست از بیبرنامگی و نداشتن راهبرد مشخص برای ارتقای کیفیت هنری و محتوایی آثار رنج میبرد برخی رسانهها با طرح مسائل کاملاً فرعی مثل مکان برگزاری و پردیس رسانهها به طور کلی مطالبات اصلی را به حاشیه میبرند.
سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری درگیر نوعی مدیریت باری به هر جهت و بیبرنامگی است و این را میشود از نوع محتوا و جنس ضعیف کیفیت آثار سینمایی این سالها مشاهده کرد.
سینمای ایران حالا بیبرنامهتر از هر زمان دیگری گذران امور میکند و به جای اتاق فکرهای قوی که بار کارشناسی بالایی دارند این سرمایهگذاران و محافل پشت پرده هستند که فضای محتوایی فیلمها را مدیریت میکنند.
در چنین وضعیتی مشاهده میشود که برخی رسانههای سینمایی مطالبات اصلی را به سمت حاشیههایی، چون مکان برگزاری جشنواره میبرند و بدیهی است که مدیریت ضعیف سینمایی وزارت ارشاد هم ترجیح میدهد مطالبه اصلی در همین سطح باقی بماند.
اینکه اهالی رسانه در کدام سینما یا پردیس سینمایی مستقر شوند، برخلاف آنچه بعضی از اهالی رسانه مطرح میکنند، مسئله مهم و حادی به شمار نمیرود. برعکس اینکه خبرنگاران سینمایی و منتقدان فیلم در کدام سینما حضور داشته باشند، تقریباً مسئلهای صنفی است و برای میلیونها دوستدار سینما که فیلمهای جشنواره فجر را در سینماهای منتخب تهران و شهرستانها تماشا میکنند، اصلاً موضوع قابل بحث و دارای اهمیتی نیست. با این وجود، هر ساله برخی از رسانههایی که اغلب جزو جریان اصلی رسانهای کشور هم نیستند، کانالهای تلگرامی و خبرنامههای گمنام در شبکههای اجتماعی با ایجاد موجی از انتقاد، به گونهای وانمود میکنند که هیچ مسئلهای برای برگزاری جشنواره فجر مهمتر از محل استقرار خبرنگاران و منتقدان نیست! این درحالی است که صرفاً کارکرد محل استقرار اهالی رسانه به دلیل میزبانی از نشستهای رسانهای فیلمهاست و غیر از این کارکرد خاصی برای آن نمیتوان متصور بود.
خسرو دهقان، منتقد پیشکسوت سینما در این باره به تسنیم میگوید: «اصحاب رسانه طی سالهای گذشته در مکانهای مختلفی حضور داشتهاند و هربار تجارب متفاوتی را کسب کردهاند. اساساً کجایی مکان حضور خبرنگاران و اصحاب رسانه در جشنواره فیلم فجر چندان تعیینکننده نیست و نمیدانم چرا اکنون چنین بحثهایی مورد توجه برخی از اهالی سینما قرار گرفته است، انگار حالمان خیلی خوب شده و تمام مشکلاتمان حل شده که به چنین موضوعی در قامت مسئلهای مهم در سینمای ایران نگاه میکنیم! توجه به این موضوع در وضعیت کنونی سینمای ما بسیار عجیب است! اینکه پرداختن به مکان برگزاری جشنواره فیلم فجر به مسئلهای فراگیر تبدیل میشود، ناشی از بیمسئلگی برخی دوستان است. ما مسائل جدی و مهمتری در سینمای ایران داریم و انگار دوستان بیمسئله شدهاند.»
عزم جدی برای پایان خانه به دوشی
حمیدرضا مدقق، منتقد سینما میگوید: ساخت مکان معینی که مختص برگزاری جشنواره فیلم فجر باشد، اتفاقی بوده که باید طی سالهای قبل رخ میداد و لازم بود معاونت سینمایی، سازمان سینمایی و شهرداری با همکاری یکدیگر فضای معینی را در قسمتی از شهر تهران به عنوان مکان برگزاری جشنوارههای فرهنگی- هنری به ویژه رویدادهای سینمایی در نظر میگرفتند. بیشتر جشنوارههای معتبر دنیا یا شهرهایی که در آنها جشنوارههای فرهنگی- هنری برگزار میشود، مکان مخصوصی برای برپایی جشنوارهها دارند، این اتفاق درباره جشنواره فیلم فجر نیز باید رخ میداد که تاکنون به دلایل مختلف روی نداده است، با این وجود، ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است و بهتر است این موضوع را به شکل ریشهای حل کنیم و به امید خدا طی سالهای آینده شاهد احداث و اختصاص مکانی ویژه برگزاری جشنوارههای سینمایی بهویژه جشنواره فیلم فجر باشیم.»
دبیر جشنواره فیلم فجر از سوی رئیس سازمان سینمایی منصوب میشود و جشنواره فیلم فجر هویتی فراتر از سازمان سینمایی ندارد. برای همین اگر قرار است برای این جشنواره اتفاق نو و مثبتی رخ دهد، این اتفاق ابتدا باید در ذهن مدیران سازمان سینمایی و مسئولان ارشد وزارت ارشاد رخ دهد.
تهران، محل دائمی برگزاری جشنواره فیلم فجر، دارای پردیسهای سینمایی متعددی است. در کنار آن سینماهای بزرگ و مراکزی مانند «مرکز همایشهای برج میلاد» وجود دارند که عملاً توانایی میزبانی از جمعیت بالای خبرنگاران و منتقدان سینما را دارند. اگر چه در ذهن برخی از اهالی رسانه دوقطبی «ملت- میلاد» ایجاد شده، ولی میتوان حتی فراتر از این دو گزینه، به محلهای دیگری برای استقرار آنچه خبرنگاران به آن «کاخ جشنواره» میگویند، فکر کرد ولی اینکه چرا سازمان سینمایی نمیخواهد فکری برای پایان دادن به این حاشیه هر ساله بدهد، سؤالی است که هنوز برای آن پاسخی پیدا نشده است.
به نظر میرسد این سازمان میتواند با تعیین محلی دائمی برای برگزاری جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر، حداقل باعث شود تا دعواهای سطحی میان اهالی رسانهها درباره اینکه کجا برای برگزاری جشنواره بهتر است، خاتمه یابد، البته به شرط اینکه مدیران این نهاد دولتی خودشان از اینکه اهالی رسانه درگیر چنین دعوای پیشپاافتادهای باشند و به مسائل جدیتر سینما و برگزاری جشنواره فجر فکر نکنند، راضی و خشنود نباشند!