وقتی می‌شنویم که کسانی به «رایحه انسانی ترامپ» امید بسته‌اند، بی‌درنگ برخی حرف‌ها و عملکرد‌های ترامپ را به یاد می‌آوریم. ترامپ بعد از بمباران‌های اتمی هیروشیما و ناکازاکی، اولین رئیس‌جمهور امریکا بود که از «مادر بمب‌ها» در افغانستان استفاده کرد. او چندی بعد با خونسردی تمام گفت: «می‌توانم در ۱۰ روز ۱۰ میلیون افغانی را بکشم و افغانستان را از نقشه زمین محو کنم!»
هم او در یک روز فقط برای حفظ پرستیژ ابرقدرتی امریکا ده‌ها موشک کروز به سوریه شلیک کرد و البته صراحتاً اعتراف کرد که داعش که عامل کشتار یک میلیون نفر سوری شده، دست‌ساخت امریکا (اوباما و هیلاری) بوده است.
همین پرزیدنت ترامپ وقتی کودکان مهاجران امریکای لاتین را از مادران‌شان جدا و در قفس کرد، در امریکا گفته شد هیچ رئیس‌جمهوری در تاریخ امریکا از این غیرانسانی‌تر عمل نکرده بوده است.
وقتی در خود امریکا به او می‌گویند ۴۰۰ هزار کودک یمنی از وبا مرده‌اند و صد‌ها هزار مرد و زن و کودک یمنی از بمباران مستقیم و گرسنگی جان داده‌اند و مسئول همه این‌ها «بن سلمان» است و بر اساس گزارش سازمان سیا، مسئول مستقیم قتل خاشقجی هم اوست، با خونسردی می‌گوید: «به هر صورت، رابطه ما با پادشاهی عربستان سعودی برقرار است. پس از ایالات متحده، عربستان سعودی بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت دنیا است. ایالات متحده می‌خواهد به منظور تضمین منافع خود و اسرائیل، شریک ثابت قدمی برای عربستان سعودی باقی بماند.»
همین امروز (دیروز) که برای شرکت در نشست ناتو به لندن رفته، گفته است: «روابط خوبی با عربستان داریم و گروهی از سربازان امریکا را به این کشور منتقل کردیم و آن‌ها میلیون‌ها دلار به ما پرداخت می‌کنند.»
با این حال پرزیدنت ترامپ در همان لندن گفته‌است: «همین الان که من با شما صحبت می‌کنم، حکومت ایران در حال کشتن هزاران هزار معترض است»!
وزیر خارجه ایران هم البته دیروز از اینکه کودکان مبتلا به بیماری پروانه‌ای در ایران به خاطر تحریم دارو از سوی امریکا در حال مرگ هستند، گله‌ای فرمود.
با این توصیفات آیا می‌توان گفت که ترامپ رایحه‌ای انسانی دارد؟! بعید است در دنیا -چه در امریکا، چه در هر کجای دیگر- کسی از ترامپ بوی انسانیت بشنود، اما در این میان در اعتراضی به اتفاقات اخیر ایران و نیز اعتراض به شکستن عهد برجام گفته شده است: «عزم پرزیدنت [ترامپ]بر نیفروختن آتش جنگی دیگر در آن خطّه [در ایران بعد از انهدام پهپاد امریکا]رایحه‌ای انسانی دارد. آیا می‌توان منتظر تصمیم‌های دیگری از این دست بود؟»
اینکه چرا ترامپ به ایران حمله نکرد، قطعاً از «رایحه انسانیت» ترامپ نبود. حتی به نظر صاحبنظران سیاسی امریکا و بر اساس اظهارات صریح مقامات نظامی پنتاگون، امریکا از بیم گسترده‌شدن جنگ از پاسخگویی طفره رفت و هیچ امریکایی‌ای حتی دوستان ترامپ از انسانیت او چیزی در ذهن نداشتند که بازگو کنند. با این حال اینکه به ترامپ امید ببندیم که «تصمیم دیگری از آن دست تصمیم‌های انسانی» بگیرد، آن هم در حالی که اعتراف می‌کنیم تحریم‌های ترامپ مستقیماً مردم ایران را بلکه تهیدستان ایران را هدف قرار داده است، کمی با خوش‌باوری همراه است که شایسته «باور فیلسوفانه» نیست!
آقای عباس عبدی دوستان همفکر شما هرکاری کردند تا انتخاب شوند حالا هم وزیرند وکیل هستند، به امیرکبیر نگاه کنند مثل او عمل کنند همه تنش ها می خوابد. 
