یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اذعان به این نکته که خواسته‌های امریکا از ایران درباره سیاست‌های منطقه‌ای ایران «بی منطق» است، در عین حال تأکید کرده است برای عبور از آنچه وی آن را «انجماد کنونی» خوانده، باید نرمش‌هایی در سیاست‌های منطقه ایران صورت بگیرد.
علی بیگدلی که با روزنامه آرمان گفتگو کرده، در پاسخ به این سؤال که «چه عواملی می‌توانند سبب‌ساز موفقیت در حوزه سیاست خارجی شود»، عنوان کرده: «امریکا پیشتر خواسته‌های بی منطق خود را مطرح کرده و گفته که از ایران چه می‌خواهد. به‌نظر من این روز‌ها که اوضاع در سوریه، عراق، لبنان و یمن چندان خوب نیست، فرصت خوبی برای ما فراهم است که بتوانیم در برخی سیاست‌های منطقه‌ای تجدیدنظر و شرایط را برای آغاز مسیر جدید و نتیجه محور فراهم کنیم. وقتی درکانون نفوذ ما در منطقه مشکلات تا این اندازه جدی است و افکار عمومی آن کشور‌ها ایران را به‌عنوان مقصر می‌شناسند، ما می‌توانیم با به وجود آوردن تغییراتی در سیاست‌های‌مان راه را باز کنیم».
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در توضیح پیشنهاد خود افزوده است: «نظر من این است که ما باید گام‌هایی را در خصوص سیاست‌های منطقه‌ای خود برداریم و تغییراتی را لحاظ کنیم. ما می‌خواهیم در نقطه صفر باقی بمانیم، اما امریکا تغییراتی در سیاست‌های خود لحاظ کند... اینکه ما بگوییم باید کل تحریم‌ها برداشته شود یا حداقل نیمی از آن‌ها به عنوان پیش‌شرط مذاکره برداشته شود، به طور کامل از سوی امریکا رد خواهد شد و انجماد کنونی را ادامه خواهد داد. در شرایط کنونی هر دو طرف باید نوعی نرمش در مواضع نشان دهند». نکته قابل تأمل در اظهارات این فعال سیاسی اصلاح‌طلب آن است که از یکسو اعتراف می‌کند که خواسته‌های امریکا «بی منطق» است و از سوی دیگر مدعی می‌شود که ما باید به این خواسته‌های بی منطق تن دهیم!. ضمن آنکه تجربه برجام که حاصل دو سال گفتگو و مذاکره با پنج قدرت بزرگ جهانی بود، با خروج امریکا به خسارت محض تبدیل شد، اکنون چه تضمینی وجود دارد که نرمش در سیاست منطقه‌ای ایران (که مبارزه با ظلم، حمایت از ملت‌های استقلال طلب و نفی هرگونه سلطه‌پذیری است) به نرمش امریکایی‌ها منجر شود؟ و اساساٌ چه تضمینی وجود دارد که طرف‌های غربی حد یقفی در مطالبات غیرقانونی و ظالمانه خود داشته باشند؟
ایشان امروز هم همین نظر را دارد ؟ 
