نقاشی دیواری شهری یا همان دیوارنگاره هنری است که در کشور‌های غربی رواج زیادی دارد. این نقاشی‌ها هرچند سابقه هزار ساله دارند و بیشتر نماد اعتراضات مدنی یا شکل‌دهنده آن‌ها بوده‌اند، اما چند سالی است توسط هنرمندان دوباره جان گرفته و احیا شده‌اند. از آنجا که ماهیت این گونه هنری بیشتر مردمی است و با این شمایل شناخته می‌شود جریان‌های غرب‌گرا در کشور عراق سعی می‌کنند با مدیریت هنرمندان جوان نقاشی‌های دیواری را به سمت و سوی مفاهیم سکولار و غربی سوق بدهند. در واقع تاثیرگذاری تفکرات غربی روی نقاشی‌های دیواری شهر بغداد به خوبی خود را نشان می‌دهد و غیرقابل انکار است. خبرنگار سایت فرانسوی oumma با ارائه تعدادی از این دیوارنگاره‌ها گزارشی تهیه کرده است و می‌نویسد: «این روز‌ها در شهر بغداد شاهد نقاشی‌های دیواری زیادی هستیم که همه آن‌ها برخاسته از خشم، نفرت، عصبانیت، ترس و به تصویر کشیدن یک واقعیت تاریک و گاه با لمس جسورانه اتفاقات یا تحریک مردم عراق نسبت به وقایعی است که در کشورشان رخ داده، با وجود این به نوعی در همه این نقاشی‌های دیواری سطح شهر دریچه‌ای از امید به آینده و پیروزی بر دشمن برای مردم عراق را می‌بینید.»
ماهیت این گونه نقاشی اعتراض است و بیشتر ریشه در گروه‌ها و تمایلات عدالت‌طلب و چپ دارد، اما این روز‌ها غربی‌ها سعی می‌کنند به صورتی این هنر رسا و رهایی‌بخش را در نقاشی‌های دیواری شهری بغداد با مفاهیمی که به نوعی نارضایتی مدنی و شورش را تداعی کند، پیوند بزنند. معترضان عراقی که دستی در هنر دارند هر کدام اسپری رنگ به دست گرفته‌اند تا روی دیوار‌های بلند و بزرگ سیمانی شهرشان را نقاشی کنند؛ نقاشی‌هایی که برای ترسیم دیدشان از آینده‌ای بهتر است. نکته جالب توجه آن است که بیشتر این هنرمندان، زنان جوان هستند. اگر به بغداد بروید می‌بینید که نقاشی‌های یک تونل منتهی به میدان التحریر، این شهر را به یک گالری انقلابی بدل کرده‌اند.
امروز نقاشی‌های دیواری در بغداد به علت بزرگی و حجیم بودن بیشتر از سایر رسانه‌ها در معرض دید مردم قرار دارند و به نوعی باعث تحریک و تهییج احساسات مردم در این شرایط موجود می‌شوند تا در برابر فساد و نابسامانی، اراده و مقاومت مردم را برجسته کنند.
خبرنگار فرانسوی از این دیوارنگاره‌ها با عنوان هنری در خدمت انقلاب مردمی! عراق یاد می‌کند، اما پیداست که رویکرد هنری برخی جوانان در بغداد کاملاً خودجوش نبوده و می‌توان رگه‌های تاثیرپذیری سیستماتیک از جریان‌های ضددولتی را که اغلب طرفدار غرب هستند به وضوح در آن مشاهده کرد.
