سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: اینکه گروهی بخواهند بیایند و از اتفاقی که رخ داده برای موجسواری روی احساسات مردم سوءاستفاده کنند، کار چندان درست و اخلاقی نیست. تسلیت گفتن یک موضوع است، اما اینکه ما بیاییم و از اندوه عدهای برای منافع جناحی خود سوءاستفاده کنیم، موضوع دیگری است.
وی در پاسخ به این سؤال که یک صنف وقتی از موضوعی ناراحت است چگونه باید اعتراضش را اعلام کند، توضیح داد: شاید این موضعگیریها و اینگونه کارها به عنوان یک سوگیری صنفی معمول و انجام آن برای برخی افراد عادی باشد، اما بدون شک از نظر اخلاقی این راه و روش درستی نیست. این رفتار مثل آن میماند که گروه آتشنشانهای حاضر در منطقه سقوط هواپیما، بگویند به دلیل آنکه هواپیما بر اثر خطای انسانی سقوط کرده است، ما دیگر برای کمک به منطقه نمیرویم و اعتراض داریم یا گروه امداد بگوید من کارم را انجام نمیدهم. اینها تازه کسانی هستند که در دایره عملیات قرار دارند. ما که در بیرون این دایره هستیم و به نوعی داعیه فرهنگی داریم، تکلیفمان کاملاً روشن و مشخص است. قشر فرهنگی جامعه در چنین شرایطی نمیتواند بگوید، چون حال همه بد است بیاییم و از این حال بد مردم سوءاستفاده کنیم.
جلالی در ادامه میافزاید: استاد کیهان کلهر که اتفاقاً همین چند روز پیش برنده «گلوبال فست» شدند، یک موضع کاملاً روشن نسبت به این اتفاق گرفتند و به نظرم موضع او مبتنی بر هیچ موجسواریای نبود. او به عنوان یک فرد با بینش دقیق، جایی ایستاد که از یک شخصیت فرهنگی انتظار میرفت. او هرگز نگفت:ای مردم بیایید ببینید من آن قدر عزادارم که تصمیم گرفتهام شما را از شنیدن موسیقی اصیل محروم کنم بلکه خیلی ساده، به دور از هر منیتی گفت: الان که همه به اندوه وارد شده اذعان داریم، بیاییم به دور از غوغاسالاری و ایجاد تنش مجدد، سهمی در بازگرداندن حال خوش به جامعه داشته باشیم، اما رفتار برخی دوستان که دانسته یا ندانسته در این چند روز اسیر حاشیه و جوسازی فضای مجازی شدند به آن معنی است که من میخواهم از این حادثه دلخراشی که اتفاق افتاده به نفع دیده شدن خودم استفاده کنم. حالا بهای این موجسواری در فضای مجازی را کدام بخش از جامعه قرار است بپردازد مهم نیست. کیهان کلهر که امسال دو بار در عرصههای بینالمللی درخشید و همه دنیا از او صحبت کردند، نیاز به آن ندارد که برای دلخوشی کسی حرفی بزند و وقتی میگوید که در شرایط فعلی ما باید به فکر خوشحال کردن مردم باشیم، حرفی است که از روی توجه به جایگاه و رسالت اجتماعی یک هنرمند میزند.
این فعال فرهنگی در پاسخ به اینکه آیا شما فهرست شاعرانی را که از ادامه جشنواره انصراف دادهاند، دیدهاید اینگونه پاسخ میدهد: چند روز پیش فهرستی- که به تعبیر خودشان از جشنواره شعر فجر انصراف دادهاند- منتشر شد. لطفاً شما نگاهی به آن بیندازید. بعید میدانم بیش از یک یا دو نام را بشناسید. من که وقتی به این فهرست نگاه کردم، به جز یک یا دو نام هیچ نامی برایم آشنا نبود. آن یکی دو نفر اصلاً در سال ۹۷ کتابی منتشر نکردهاند. سؤال من این است: این دوستان دقیقاً از چه چیزی انصراف دادهاند؟ حکایت این دوستان این گونه است که شخصی به شرکت رجا نامه بنویسد که من سوار قطار شما نمیشوم، در چنین شرایطی شاعری که نه داور است، نه در هیئت علمی حضور دارد و نه سال گذشته کتابی داشته است، دقیقاً از چه چیزی انصراف میدهد؟