سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سبک‌زندگی در گام دوم انقلاب از گزاره‌های مهمی است که رهبر انقلاب صحبت مجزا درباره آن را به فرصتی دیگر واگذاشته‌اند و تنها به این جمله اکتفا کرده‌اند که «تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی در ایران، زیان‌های بی‌جبران اخلاقی و اقتصادی و دینی و سیاسی به کشور و ملّت ما زده است.»، اما ترویج سبک زندگی به چه صورت است؟ عمده فعالین فرهنگی هنگام تلاش برای ترویج سبک زندگی ایرانی- اسلامی تنها به معرفت‌بخشی از طرق پخش کتاب، جزوه، سخنرانی و... اکتفا می‌کنند. این مسیر درواقع «بینش» افراد را که همان باور‌های شکل گرفته تحت تأثیر «تعلیم» است، می‌سازد؛ درحالی‌که از بینش‌ها مهم‌تر، «نگرش»ها یا رفتار‌های نهادینه شده در فرد تحت تأثیر «تربیت» است که موجب می‌شود میان دانسته‌های فرد و عمل او اختلاف بیفتد. با این حساب ممکن است هرچه اصرار بر اصلاح «بینش»ها از طریق «تعلیم» داشته باشیم، اما تغییر «نگرش»ها اتفاق دیگری را رقم زند. گواه این مدعا را می‌توان در فیلم «بوتیک» دید. در این فیلم دختر نقش اول، با پرسه‌زنی‌های روزانه در بوتیک‌های شمال شهر تهران و مصرف کالا‌های فرهنگی مدرن، ذائقه و سبک زندگی‌ای متفاوت از خانواده خود در جنوب شهر پیدا می‌کند و دیگر حاضر به ادامه زندگی به سبک سابق نیست. به او در جریان فیلم باور جدیدی تعلیم داده نمی‌شود، هیچ‌کس برای او سخنرانی نمی‌کند و هیچ کتابی نمی‌خواند بلکه با مصرف فضا و کالا‌های فرهنگی نگرش‌اش تغییر می‌کند و حالا با اینکه در ابتدائیات زندگی خود مانده و نمی‌تواند دندان خراب شده خودش را درمان کند، دوست دارد مانند بالاشهری‌ها «پراید» سوار شود و دور دور کند و سفر خارجه برود، اما امکانات اقتصادی او و بافت‌های خانوادگی‌اش این اجازه را نمی‌دهند و به ناچار «احترام» که حالا اسم خودش را «اتی» گذاشته از خانه فراری می‌شود. بوتیک به کارگردانی و نویسندگی «حمید نعمت‌الله» محصول سال ۱۳۸۲ است که در آن بازیگرانی، چون محمدرضا گلزار، حامد بهداد و رضا رویگری به ایفای نقش پرداخته‌اند. «بوتیک» به ما نشان می‌دهد ترویج سبک زندگی، مسیر‌های متفاوتی دارد و چه بسا کنشگران دلسوز مسیری را در معماری، شهرسازی، فیلم‌سازی، تولید موسیقی و... طی کنند که ناخواسته «نگرش»های افراد را به سمت سبک زندگی غربی تغییر دهد.
