سرویس ایران جوان آنلاین: استانی با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که هیچ بهره‌ای از امکانات بهداشتی و درمانی و آموزشی و فرهنگی نبرده بود. وضعیت کشاورزی آن به شدت سنتی بوده و محرومیت از در و دیوار روستاهایش می‌بارید. استانی با بالاترین ظرفیت پرورش ماهی و دنیایی از انرژی‌های خدادادی و پاک که چشم انتظار برنامه‌ای برای استفاده از آن‌ها بود. این داستان هرمزگان در کمتر از ۵۰ سال پیش است. اما اکنون هرمزگان به عنوان کارگاه بزرگ توسعه و سازندگی ایران مطرح است و با داشتن هزاران هکتار مزرعه پرورش میگو، سایت‌های گلخانه برای کشت و زراعت، ساخت پالایشگاه و نیروگاه از جمله استان‌های صنعتی کشور به حساب می‌آید.
هرمزگان را باید در فهرست استان‌هایی قرار داد که بعد از انقلاب اسلامی و به برکت توجه نظام به آن، جهشی چشمگیر داشته و توانسته چنان تغییر و تحولی را تجربه کند که قبولش برای کسی که از نزدیک آن را ندیده باشد، کمی سخت است. هرمزگان که پیش از انقلاب حداکثر ۳۰۰ هزار نفر جمعیت داشت، همین تعداد محدود نفوسش هم به سختی روزگار سپری می‌کردند و از خدمات و امکانات اولیه هم محروم بودند. در آن زمان کسی از صنعت و توسعه و پیشرفت حرف نمی‌زد و آخرین خواسته مردم تأمین امکانات بهداشتی و درمانی و پاسخگویی به نیاز‌های آموزشی و فرهنگی‌شان بود که همگی زیر خط فقر قرار داشتند. اما همین خواسته‌ها هم نادیده گرفته شده و هرمزگانی‌ها از موهبت‌های الهی هم بهره‌ای نمی‌بردند.
بعد از انقلاب و از همان روز‌های اول استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، توجه به مناطق محروم و رفع نیاز‌های ساکنان آن در دستور کار قرار گرفت و استانی که در شاخص‌های آموزشی و بهداشتی و اقتصادی در پایین‌ترین رتبه‌ها قرار داشت به یک‌بار جهشی رویایی را تجربه کرد و این‌بار با قرار گرفتن در مدار رشد و پیشرفت در کمتر از ۴۰ سال به قطب کشاورزی، صیادی و صنعتی و تولید انرژی تبدیل شد. با اینکه در طول ۸ سال دفاع مقدس، هرمزگان درگیر حملات ناجوانمردانه دشمن بود، اما بعد از پایان جنگ تحمیلی ساخت و نوسازی‌های بنادر تجاری در استان آغاز شد. در کنار ساخت بنادر، استانی که از راه‌آهن و بزرگراه و آزادراه و جاده آسفالته روستایی هم محروم بود با سرمایه‌گذاری بر روی این نیازهایش، کاری کرد که هم‌اکنون بیش از ۷۰ درصد ترانزیت کالای کشور از بندرعباس انجام می‌شود.
اتصال شمال اروپا به کشور‌های حوزه خلیج‌فارس
بعد از پایان جنگ، راه‌آهن یکی از مهم‌ترین اولویت‌های هرمزگان عنوان شد. در ابتدا گروهی معتقد بودند باید اعتبارات به سمت کار‌های دیگر برود، اما ریل‌گذاری و اتصال راه‌آهن به بندر شهید رجایی، این بندر را بیش از پیش رونق بخشیده و مزیت‌های آن را افزایش داد، به طوری‌که آن را به نقطه کانونی ترانزیت شمال و جنوب تبدیل کرد.
امروز هرمزگان دارای ۱۴ بندر تجاری است و مجتمع بندری شهید رجایی بندرعباس که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین این بنادر است، مسئولیت ۷۰ درصد عملیات کانتینری و ۶۰ درصد علمیات صادرات و واردات کشور را برعهده دارد. بندری که با ۲۵ خط کشتیرانی دنیا و ۸۰ کشور در ارتباط است. از مهم‌ترین ویژگی‌های این بندر این است که به نقطه اتصال کشور‌های شمال اروپا، اسکاندیناوی و روسیه به کشور‌های حوزه خلیج فارس، اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا درمسیر رهگذر شمال - جنوب تبدیل شده است. حالا بعد از گذشت ۴۰ سال از عمر انقلاب اگر هرمزگان را به عنوان بزرگ‌ترین کارگاه سازندگی و توسعه کشور معرفی کنیم، حرفی به گزاف نگفته‌ایم. استانی که از تمام وجوه حمل و نقل دریایی و زمینی و هوایی و ریلی برخوردار است و همین موضوع، آن را به یک استان پشتیبان کننده برای کل کشور تبدیل کرده است. در زمینه کشاورزی هم به خاطر کمبود آب در هرمزگان، پروژه‌های آبیاری تحت فشار به شدت مورد توجه است که تجهیز مزارع و باغ‌ها به این سامانه به منظور استفاده بهینه از منابع آبی و افزایش تولید در واحد سطح طی شش سال اخیر و با استفاده از تسهیلات بلاعوض دولتی و مشارکت کشاورزان صورت گرفته است. بر همین اساس روز گذشته ۲ هزار و ۲۵۰ هکتار از اراضی کشاورزی بخش دشتابی مجهز به آبیاری تحت فشار شد. مزارعی که در کنار ۵۰ هزار هکتار اراضی مستعد برای تولید میگوی پرورشی، با اجرای طرح‌های جدید پرورش فانوس ماهیان و انواع ماهیان تزیینی و پرورش ماهی در قفس و ماهیان خاویاری علاوه بر رونق اشتغال در هرمزگان، چرخ‌های اقتصاد کشور را با سرعت بیشتری به حرکت در آورده است.
