سرويس تاريخ جوان آنلاين: این قلم که خود به شاگردی زنده‌یاد آیت‌الله حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی مباهی است، هماره آثاری که در باب سیره و سلوک تربیتی او نشر یافته را تعقیب کرده است. هم از آن روی در یافتن آخرین نمونه این پویش، به اثری برخورد که «حاج آقا مجتهدی» نام دارد. مؤسسه ایمان ماندگار ناشر این اثر، در باب مکتب اخلاقی و تربیتی‌ای که زنده‌یاد مجتهدی بدان تعلق داشت، در دیباچه آورده است:
«در اواخر حکومت پهلوی اول بود که آیت‌الله حاج شیخ علی‌اکبر برهان با حکم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۱۸ه. ش از نجف به تهران بازگشت. او آمده بود که در مصاف با تهاجمات ضددینی رضاخان، رونقی دوباره به شعائر دینی ببخشد. آنگونه که شاهدان عینی نقل می‌کنند، وی اولین بار سوار بر اسب، به اطراف مزارع منطقه لرزاده تهران آمد و با همراهی برخی از متدّینین، خشت‌های مساجدی را بر زمین نهاد که در سال‌های بعد به یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین مساجد و مدارس علمیه تهران در اوایل حکومت پهلوی دوم تبدیل گردد. آیت‌الله برهان (رحمت‌الله) در آن دوران سخت، با شیوه‌های تربیتی منحصربه‌فرد خویش، شروع به تربیت طلاب جوانی کرد که هریک همچون چراغ هدایتی در دوران تاریک حکومت پهلوی، با تعلیم و تربیت نسلی متدّین و پرشور، زمینه‌ساز انقلابی عظیم در این مرز و بوم گردیدند. شاید بتوان آن دوره را عصر احیای تعلیم و تربیت دینی در تهران نامید؛ چراکه در گوشه‌ای از شهر آیت‌الله برهان با راه‌اندازی مسجد و مدرسه‌ای کم‌نظیر به نام لرزاده و تأسیس چند باب مدرسه علوم جدید در مقاطع سنی گوناگون به تعلیم و تربیت دینی عموم مردم، به‌ویژه طلابی عالم، خودساخته، پرشور و انقلابی می‌پرداخت. در میانه بازار تهران نیز مرحوم شیخ محمدحسین زاهد در مسجد امین‌الدوله، به تعلیم و تربیت توده مردم، به‌ویژه بازاریان اشتغال داشت. در سال‌های بعد، از میان این دو مکتب علمی و تربیتی، مکتبی در علوم دینی و تربیت عالمان دین‌پرور شکوفا شد، که پرچمدار و مربی والامقام آن، آیت‌الله حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی، خود را تربیت‌یافته اساتید گرانقدری، چون آیت‌الله برهان و مرحوم شیخ محمدحسین زاهد می‌دانست و آن‌ها که اندک آشنایی با سیره تربیتی این دو مربی فرزانه داشته باشند، تبلور سبک تربیتی و علمی ایشان را به نحوی رشدیافته‌تر، در مکتب تربیتی آیت‌الله مجتهدی به‌وضوح مشاهده می‌کنند. آیت‌الله مجتهدی با بهره‌گیری از شیوه ارزشمند اساتید توانمند خویش، مسجد و مدرسه‌ای را احیا نمود که چند دهه پیش از آن، توسط یکی از مجتهدین تراز اول تهران به نام آیت‌الله حاج ملا جعفر چاله‌میدانی تأسیس شده، اما تندباد حوادث عصر پهلوی، از آن مسجد نورانی، مزبله‌ای ناگوار ساخته بود. از این روی، شکل‌گیری حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی در همان سال‌های نخست را می‌توان میراث‌دار مکتب علمی فقیهان و حکیمان عصر گذشته، و احیاکننده مکتب علوم دینی تهران پس از دوران فترت پهلوی دانست.»
ناشر در باب ویژگی‌های اثری که منتشر کرده است نیز، توضیحاتی به شرح ذیل دارد: «کتاب پیش‌رو که حاصل مطالعات گسترده کتابخانه‌ای، استفاده از اسناد دست اول و برجای مانده از خاندان آیت‌الله حاج ملا جعفر چاله‌میدانی‌تهرانی، پیاده‌سازی ده‌ها جلسه از بیانات ارزشمند مرحوم آیت‌الله مجتهدی برای به‌دست آوردن یک تاریخ شفاهی موثق، و مصاحبه‌های متعدد با شاگردان و ارادتمندان قدیمی آن استاد و مربی فرزانه است، در بخش اول به سابقه تاریخی این مدرسه مبارکه از دوران مرحوم حاج ملا جعفر و زندگانی آن عالم بزرگ پرداخته، و در بخش دوم، به شرح زندگانی عالم ربانی آیت‌الله حاج شیخ احمد مجتهدی از دوران کودکی تا پس از شکل‌گیری حوزه علمیه ایشان، و سیره تربیتی آن مربی کم‌نظیر می‌پردازد. در پایان، این نوشتار را به شاگردان مکتب تربیتی آیت‌الله مجتهدی، عموم ارادتمندان آن عالم ربانی، و بیت مکرم ایشان تقدیم می‌نماییم.»
