کد خبر: 992284
تاریخ انتشار: ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۰:۰۰
حسرت بزرگ نامزد سیمرغ بهترین بازیگر زن جشنواره نوزدهم
از زمان ساخت فیلم «باران» به کارگردانی مجید مجیدی حدود ۲۰ سال می‌گذرد. این فیلم در نوزدهمین جشنواره فیلم فجر شش سیمرغ بلورین را تصاحب کرد.
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فیلم «باران» علاوه بر آنکه به عنوان بهترین فیلم شناخته شد، در رشته‌های بهترین کارگردانی، بازیگر مرد، موسیقی متن، صداگذاری و صدابرداری هم سیمرغ را از آن خود کرد. فیلم «باران» یک بازیگر کودک بسیار موفق را هم به سینمای ایران معرفی کرد. زهرا بهرامی آن زمان ۱۳ ساله بود که در نقش یک کودک افغانستانی بسیار خوش درخشید. «باران» همان دختربچه ریزنقشی بود که با شکل و شمایلی پسرانه در یک کارگاه ساختمانی کار می‌کرد.

۱۹سال پس از تولید فیلم «باران» بازیگر نقش اصلی این فیلم حالا خانمی ۳۵ساله است که بازیگری را کنار گذاشته و در شبکه رادیویی «دری» در مشهد برای افغانستانی‌ها گویندگی و تهیه‌کنندگی می‌کند. دختر دلشکسته فیلم «باران» حالا خودش مادر دو دختربچه با نام‌های «هلنا» و «هانا» است.

بهرامی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان می‌گوید: پس از اینکه فیلمبرداری «باران» تمام شد، من به مشهد برگشتم. الان در رادیوی برون‌مرزی خراسان‌رضوی در شبکه «رادیو دری» کار می‌کنم. همکاری‌ام با این شبکه از سال۱۳۸۱ شروع شد. «رادیو دری» شبکه‌ای است که برای شهروندان افغانستان برنامه پخش می‌کند. در رادیو دری من گوینده و تهیه‌کننده هستم.

زمان جنگ شوروی و افغانستان حضرت امام خمینی (ره) گفته بودند اسلام مرز ندارد و افغانستانی‌ها می‌توانند به کشور ایران بیایند. آن زمان عده زیادی به ایران آمدند که خانواده من هم جزو آن‌ها بودند.

بهرامی درباره زندگی در ایران توضیح می‌دهد: پدر و مادرم شناسنامه ایرانی ندارند ولی من بعد از ازدواج با یک مرد ایرانی صاحب شناسنامه ایرانی شدم. پدر من تا حالا چند بار کل لوازم خانه را فروخته و گفته باید به کشور خودمان برگردیم. همیشه می‌گفت ما مهاجریم و نباید چیزی بخریم، اما تصمیم پدرم هیچ وقت عملی نشد و ما اینجا ریشه دواندیم.

وی در پاسخ به این سؤال که پس از فیلمبرداری «باران» چطور شد که در تهران نماندید و بازیگری را ادامه ندادید؟ می‌گوید:، چون اجازه نداشتم. من تابع حرف پدرم هستم. کلاً در خانواده‌های افغانستانی پدر خانواده حرف اول و آخر را می‌زند. چند پیشنهاد برای فیلم‌هایی با فضای افغانستان هم داشتم که پدرم اجازه نداد. آن موقع من دید الان را نداشتم. الان می‌فهمم که می‌توانستم از شرایطم خیلی استفاده کنم، البته بعد از «باران» چند تا پیشنهاد داشتم ولی آقای مجیدی می‌گفت تو نباید هر پیشنهادی را قبول کنی. بعد از «باران» من در فیلم «پای دوستی» برای شبکه ۲ تلویزیون بازی کردم. آنجا هم در نقش یک دختر افغانستانی ظاهر شدم.

در شهر مشهد هم در یک فیلم مستند داستانی بازی کردم؛ نقش ندیمه «بانو گوهرشاد» را بازی کردم که یک بانوی افغان بود، البته در چند فیلم کوتاه هم بازی کردم. در چند سال گذشته دیدم که فیلم‌هایی درباره افغانستان ساخته شد که بازیگرانش ایرانی بودند، مثلاً برای فیلم «حیران» که «باران کوثری» نقش دختر افغانی را بازی کرد، می‌توانستند سراغ من بیایند ولی یک بازیگر اگر خودش کار نکند، خیلی زود فراموش می‌شود. آن سال در اختتامیه جشنواره فیلم فجر خیلی از کارگردان‌های سینما از بازی من تعریف کردند و گفتند تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.

بهرامی در پاسخ به این سؤال که فکر می‌کنید علت این فراموش شدن از نظر خودتان چیست؟ اینگونه پاسخ می‌دهد: برگشتن به مشهد علت اصلی آن بود، من از سینما دور شدم. خیلی‌ها آرزو دارند با «مجید مجیدی» همکاری کنند. کسانی که در بازیگری پیشرفت می‌کنند، حتماً در کنارشان مدیر برنامه و مشاور دارند، حتی خودشان می‌روند و نقشی را پیشنهاد می‌دهند. من کسی را نداشتم که کمکم کند و کسی نبود که به من مشاوره بدهد. بعد از «باران» من زندگی معمولی‌ام را ادامه دادم و آن دوران بازیگری را فراموش کردم و کنار گذاشتم. مسلماً دیگران سراغ من نمی‌آیند و من خودم باید فعالیتی داشته باشم. الان خیلی دوست دارم دوباره بازی کنم. دوست دارم آقای مجیدی را دوباره ببینم، ولی خیلی درگیر هستند. بازیگران کودک خیلی زود فراموش می‌شوند.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار