سرويس ورزشی جوان آنلاين: رسم دنیای فوتبال بر این است که اگر در مسابقه یکی از رقبا حاضر نشد نتیجه به سود تیم حاضر اعلام شود. قوانین خاصی هم برای این موضوع در نظر گرفته شده تا حقی ضایع نشود؛ مثل اینکه نیم ساعت منتظر تیم نرسیده به میدان مسابقه میمانند. بعد نوبت به داور مسابقه میرسد که بنا به صلاحدید میتواند نیم ساعت دیگر هم منتظر بماند یا اینکه در پایان همان نیم ساعت اول نتیجه ۳ برصفر را اعلام کند.
این اتفاق بارها و بارها در فوتبال جهان رخ داده و طبیعی است که تیم غایب و متضرر با ایجاد سر و صدا و حاشیه سعی در تغییر رأی و نتیجه به سود خود داشته باشد که البته کاملاً بیفایده است. چون فوتبال حرفهای دنیا قانون خود را دارد و در اجرای آن بزرگ و کوچک تفاوتی با هم نمیکند. اتفاقات یکشنبه گذشته ورزشگاه نقش جهان اصفهان سبب شد تا نگاهی گذرا به یک مورد مشابه در دنیای فوتبال و ایران داشته باشیم و تفاوت برخوردها را مقایسه کنیم.
باخت، جریمه و تنبیه
لازم نیست سراغ کشور مطرح و صاحبنامی در فوتبال دنیا برویم کافیاست نگاهی به اتفاقی که هفته گذشته در فوتبال مصر افتاد بیندازیم تا متوجه شویم قانون مداری در فوتبال یعنی چه؛ موضوعی که ظاهراً در فوتبال ما اصلاً قرار نیست دیده شود.
ماجرا از این قرار بود که باشگاه الزمالک یکی از مدعیان اصلی قهرمانی این فصل مصر در بازی هفته گذشته خود برابر رقیب دیرینه به نام الاهلی بنا به دلایلی با تأخیر به ورزشگاه رسید که همین امر باعث شد داور بازی بعد از ۳۰ دقیقه طبق قوانین بینالمللی رأی به عدم برگزاری بازی و برنده شدن الاهلی بدهد. نتیجهای که میتوانست سرنوشت قهرمانی این فصل را تغییر دهد.
مدیران الزمالک در دفاع از خود مدعی شدند به دلیل بارش شدید باران و ترافیک سنگین اتوبوس کاروان آنها با تأخیر به ورزشگاه رسیده است، اما فدراسیون فوتبال مصر با بررسی مستندات و شواهدی که وجود داشت این ادعای الزمالک را رد کرد تا این موضوع به جنجالی بزرگ در فوتبال مصر تبدیل شود. به نوشته رسانهها کمیته انضباطی علاوه بر ۳- ۰ اعلام کردن این بازی به سود الاهلی، الزمالک را سه بازی خانگی نیز محروم و ۱۰۰ هزار پوند مصر جریمه کرد که باید از سوی این تیم به حساب فدراسیون واریز شود.
در میان فضاسازیهای مدیران الزمالک و حاشیهپردازیهای آنها در رسانهها و تهدید به کنارهگیری از لیگ فوتبال این کشور هم کوچکترین تأثیری در آرای صادر شده نداشت و حکم همانی شد که داور بعد از انتظار نیم ساعته تیم خودش و الاهلی صادر کرد و به تأیید کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال مصر هم رسید.
نمونههای زیاد دیگری را هم میشود مثال زد، اما مصریها تازهترین و داغترین اتفاق در این خصوص را رقم زدند والا باشگاهی، چون اینترمیلان نیز اخیراً با این قانون بازنده اعلام شد.
میان ماه من تا ماه گردون...
اینجا، اما در فوتبال ایران اوضاع کاملاً متفاوت است. اینجا سالهاست که فوتبال اسماً حرفهای شده است ولی خبری از حرفهایگری نیست. نمونه این اتفاق که مقابل چشم میلیونها نفر رخ داد در بازی فینال جام حذفی فصل قبل بین تیمهای پرسپولیس و داماش گیلان افتاد؛ جایی که حریف پرسپولیس در اعتراض به اینکه هوادارانش نتوانسته بودند وارد ورزشگاه شوند به زمین مسابقه نیامد و حاضر به بازی نشد. پرسپولیس همراه تیم داوری وارد میدان شد، اما خبری از داماش نبود.
طبق قاعده باید کار تمام میشد، اما در اتفاقی که تا آن روز رخ نداده بود و بعید است که دیگر هم در فوتبال جهان رخ دهد پرسپولیسیها و تیم داوری چهار ساعت معطل ماندند تا هواداران داماش به ورزشگاه وارد شوند و تیم حاضر به بازی شود و در نهایت هم بازنده ورزشگاه اهواز را ترک کند.
دومین بار همین هفته قبل بود. بعدازظهر یکشنبه و جالب اینکه باز هم پرسپولیس یک سوی میدان بود و با تیم داوری مسابقه معطل تا حریف بیاید و افتخار دهد و بازی کند. سپاهانیها به بهانههای مختلف دیر به ورزشگاه آمدند و وقتی هم که آمدند وارد زمین نشدند تا رسماً به همه فوتبال ایران اعلام کنند حرف حرف ماست و بقیه و قانون تا زمانی که به سود ما و طرف ما نباشند هیچ ارزشی ندارند.
درست مثل بازی فینال جام حذفی پرسپولیس و تیم داوری در زمین حاضر شدند و نیم ساعت اول سپری شد. داور از اختیارات خود استفاده کرد و نیم ساعت دیگر هم منتظر ماند، اما باز هم خبری از سپاهانیها نشد تا هم داور و هم ناظر بازی کار را تمام شده اعلام کنند. اما جالب اینجاست که حالا همه منتظر کمیته انضباطی بودند تا رأی را اعلام کند، در حالیکه نتیجه باید ۳ بر صفر بهسود پرسپولیس اعلام میشد.
اینجاست که تفاوتهای ما با بقیه دنیا آشکار میشود. اینجاست که مشخص میشود آنها چگونه قانون مدار هستند و ما چگونه قانون گریزیم و آن را بهسود خود مصادره میکنیم. اینجاست که معلوم میشود قانون ۳ برصفر چگونه برای ما معنا میشود مثل خیلی از قوانین دیگر فوتبال. باید فشار باشد یا حریف مثل پرسپولیس یک تیم بزرگ و پر هوادار تا بتواند حقش را بگیرد والا معلوم نبود اگر جای پرسپولیس تیمی دیگر بود چه سرنوشتی نصیبش میشد. فوتبال ایران سالهاست در اسم حرفهای شده ولی حالا بهتر میتوان حرف مرحوم ناصر حجازی را بهتر درک کرد وقتی که همان سال اول مثلاً حرفهای شدن فوتبال گفت: «فقط شماره پیراهنها خارجی شده و چیز دیگری تغییر نکرده است.» و جالب اینکه هنوز هم که هنوز است این حرف صادق است و فوتبال ایران فقط شمارههایش شبیه فوتبال حرفهای دنیاست و البته دریافتیهایش!
آنچه یکشنبه هفته گذشته در اصفهان رخ داد اوج قانون گریزی و سوءمدیریت و هرج و مرج در فوتبالی بود که هیچ کجایش حرفهای نیست؛ جایی که حتی بدیهیترین قوانین بینالمللی فوتبال بهدرستی اجرا نمیشود.