این روزها تقریباً جایی را نمیتوانید پیدا کنید که حرف کرونا در میان نباشد، حتی اگر با خودتان هم خلوت کنید ناخودآگاه به این ویروس منحوس فکر خواهید کرد. حالا در این اوضاع و احوال خبر میرسد که سوءمدیریت حاکم بر فوتبال باشگاهی کشور بهخصوص برخی از باشگاهها باعث شده طلبکاران میلیاردی خارجی با حمایت نهادهای بینالمللی پولشان را بخواهند.
خوب که نگاه کنید متوجه میشوید که حق هم دارند، چراکه مدیران نالایق فوتبال ایران از فدراسیون گرفته تا باشگاهها چنان قراردادهایی را با آنها بستهاند که در هر صورت طرف ایرانی بازنده است. هرچند که این آقایان پولشان را از دلالی این قراردادها به جیب زدهاند. خب خارجیها پولشان را میخواهند و باید برای جلوگیری از خطر محرومیت این طلبها پرداخت شود، اما...
نگرانی درست همینجاست، وقتی یکی از اعضای هیئت مدیره یکی از باشگاههای بدهکار کاملاً هدفمند به بازیکنان میگوید باید پول و طلب خارجیها را بدهیم. خطر درست همینجاست، یعنی سوءاستفاده از فضای ملتهب حاکم بر کشور. امروز تمامی دستگاهها درگیر مبارزه با ویروس منحوس کرونا هستند و کشور با توجه به نزدیکی به ایام تعطیلات سال نو در شرف تعطیلی کامل است و این بهترین فرصت برای فضاسازی این نامدیران بیتالمالخور برای تحت فشار گذاشتن وزارت ورزش و کندن پول از بیتالمال و جیب مردم به اسم جلوگیری از محرومیت است.
باید نگران بود، نگران آنهایی که به بیتالمالخوری عادت کردهاند. عادت کردهاند که با سروصدا بیایند و وقتی قافیه تنگ شد با سروصدا استعفا بدهند یا خود را به مریضی بزنند و برای مظلومنمایی بیشتر استعفا هم بدهند برای دست کردن در جیب مردم. نهادهای نظارتی امروز علاوه بر مسئولیت سنگینی که بابت توجه به شرایط خاص کشور دارند باید مراقب این حرکات هم باشند. آقایان چند روزی میشود که کارشان را برای گرفتن پول آغاز کردهاند. پولهایی که بعید نیست اگر موفق به گرفتنش شوند به سرنوشت پولهای قبلی گرفتار شوند، همانهایی که خودشان اعتراف کردند به جای پرداخت بدهیها سر از جایی دیگر درآورد تا امروز بدهیهای باشگاهها چندین و چند برابر شود.
باید به هوش بود، همین حالا بسیاری از بازیکنان خارجی شاغل در ایران منتظر رسیدن موعد طلبشان هستند، مطالباتی که حتماً پروندههای جدیدی را علیه فوتبال کشورمان میگشاید و ما از همین حالا در تمام آنها شکستخورده هستیم، درست مثل تمام پروندههای قبلی. راستی هنوز این سؤال به جای خود باقی است که چگونه مدیران این فوتبال وقتی دم از بیپولی میزنند اینقدر راحت پای میز مذاکره با خارجیها مینشینند و برای ورزش کشور هزینهسازی میکنند؟
چگونه است که همه این مسائل را میبینند و کسی کاری برای تمام شدن این جریان فاسد و دلالپرور انجام نمیدهد؟
سال ۹۸ رو به پایان است؛ کرونا فوتبال را به تعطیلی کشانده، اما فقط در زمین و زیادهخواهیهای مدیران ناکارآمد فوتبال هنوز پابرجاست. آنها حالا بهترین فرصت را پیدا کردهاند برای اینکه بیسروصدا پول ملت و کشور را بگیرند و حیف و میل کنند، آن هم در فضایی که کسی حواسش به آنها نیست. کاش کرونایی میآمد و به جان دلالیسم و فساد بر فوتبال ایران میافتاد تا اینگونه شاهد هدر رفتن پول کشور و مردم نباشیم.
به هوش باشیم که میلیاردها میلیارد پول کشور امروز در خطر قرار دارد برای اینکه آقایان مدیر فوتبالی کشور همچنان بتوانند آنگونه که میخواهند بر اسب مراد خودشان سوار باشند، بتازانند و میزهایشان را حفظ کنند. راستی یادمان باشد که نه فریب استعفایشان را بخوریم، نه باور کنیم که بیمار شدهاند و حالشان وخیم است. آنها با پولهایی که به جیب زدهاند از تمام مردم ایران حال و روزی بهتر دارند.