سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: تلویزیون و برنامه سازان آن حداقل چند ماهی برای ساخت ویژه برنامههای مناسبتی علی الخصوص برنامهای مهم و پر مخاطبی مثل برنامه تحویل سال نو فرصت دارند که اثری، پر محتوا و مخاطب پسند برای مخاطبان تهیه و تولید کنند، اما سوال اساسی اینجاست که چرا مخاطبان کمتر سالی را به یاد دارند که تلویزیون توانسته باشد یک برنامه با ایده، جسور، جذاب و پر محتوا برای آنها روانه آنتن کرده باشد.
در ذیل نگاهی کوتاه به ویژه برنامه های شب عید و تحویل سال نو تلویزیون میاندازیم.
«فرمول یک» شبکه یک
فرمول ثابت
برنامه «فرمول یک» اولین برنامه نوروزی تلویزیون بود که پخش آن از تلویزیون آغاز شد.دکور این برنامه بر خلاف شبهای قبل تغییر کرده بود و با حال و هوای نوروزی عجین شده بود.
روال «فرمول یک» همان دست فرمانی بود که شبهای پیشین نیز این برنامه داشت و امتیاز و ویژگی خاصی در کل به آن اضافه نشده بود. در واقع نقطه قوت و هدفگذاری این برنامه به سان سال قبل قرار بود انتخاب چهره سال توسط مردم باشد که آنهم به دلیل درگیر شدن کشور با معضل کورنا اجرایی نشد و به سال بعد موکول شد.
چند پزشک میهمان برنامه بودند که درباره ویروس کورنا آگاهی بخشی به جامعه دادند که این تنها نکته مثبت این برنامه بود. در بخشی دیگر از این برنامه «سروش جمشیدی» که ماجرای چت کردن هایش با «سالومه» مجری شبکه «من و تو» حاشیه ساز شده بود، فرصت خوبی به دست آورد تا روی آنتن زنده در این باره توضیح دهد و خود را از این موضوع تبرئه کند.
طبیعتا بخشی از برنامه نیز به حاشیه صحبتهای «امیر حسین رستمی» که پیشتر در این برنامه زده شده بود اختصاص یافت. در کنار اینها کمی هم خوانده وسط برنامه آمدند، خواندند و رفتند. این «فرمول یک» بود با همان فرمول ثابت و همیشگی و با اجرای یک مجری که بعد از این همه سال هنوز در همان پله اول ماجرا مانده است.
«دو نیمه ماه» شبکه دو
دو نیمه طولانی و خسته کننده
شبکه دو سیما برای این شب برنامه «دو نیمه ماه» با اجرای محمد سلوکی را روی آنتن برد. دکور این برنامه هم چشمگیرو خلاقانه طراحی و اجرا شده بود. نداشتن یک ایده مرکزی نقطه ضعف این برنامه بود. گفتگوهای طولانی مدت و خسته کننده ،بدون داشتن آیتم و میان برنامههای جذاب از «دو نیمه ماه» یک برنامه سرد، خنثی و یخ به عمل آورده بود.
«بهار جان» شبکه پنج
بهار خزان زده
شبکه پنج سیما برنامه «بهار جان» را با اجرای «محمد علیزاده» خواننده پاپ روی آنتن برد. این برنامه ضعیفترین ویژه برنامه نوروزی سیما لقب میگیرد، چون جز دعوت از چند تا خواننده و اجرای کنسرتی برای خوانندگان هیچ ایدهای دیگر نداشت.
«اتفاق نود و نو» شبکه ۳
اتفاقی در کار نبود
در واقع برنامه «اتفاق نود و نو» با اجرای «رضا رشید پور» میرفت که بهترین برنامه نوروزی لقب بگیرد، هر چند پر مخاطبترین برنامه نورزوی سیما بود، ولی در عمل در بخشهای زیادی موفق نبود. مثلاً هر چند «فتاح» رییس بنیاد مستضعفان در این برنامه فرصت پیدا کرد تا به نحو دلنشینی انتقادهایی که در قضیه مصاحبه با «محمد دلاوری» مجری دیگر صداو سیما به او شده بود پاسخ دهد و عذر خواهی کند، ولی واقعا جایش در این برنامه نبود.
بی شک اگر جایزهای در کار بود باید جایزه بهترین دکور، نور پردازی رو نگ و لعاب به برنامه «اتفاق نود و نو» میرسید.
تقریبا هیچ آیتمی جدید و خلاقانهای در برنامه وجود نداشت. از فقر محتوای این برنامه همین و بس که «محمد رضا شریفی نیا» در لحظه تحویل سال میهمان برنامه و حافظ خوانی کرد و دقیقا همان حرفهای را درباره فروش فیلمها و مخاطبان سینمای ایران زد که دو سال قبل با خود رشید پور دقیقا عین این دیالوگها را رد و بدل کرده بودند.
در انتها باید گفت درست است که شب عید امسال با شهادت امام موسی بن جعفر (ع) تقارن داشت و شاید تا حدودی این موضوع دست و بال برنامه سازان را برای برنامه سازی بسته بود، ولی اتقاقا میشد با یک ایده و فکر جدید از این تقارن استفاده بهینه را کرد و برنامهای متفاوت، پر محتوا و غنی را روانه آنتن کرد.
به هر حال امسال نیز با همان رویه سابق گذشت، اما مدیران تلویریون باید از این به بعد حداقل تکلیف خود را مشخص کند اگر قرار است ویژه برنامهای برای مخاطبان داشته باشند دست از فرمولهای تکراری و قدیمی بردارند و جسورانه سراغ ایدههای ناب و جذاب بروند.