سرویس جامعه جوان آنلاین: آسیبهای اجتماعی در شهرها به اشکال و شیوههای گوناگون خودنمایی میکنند. معتادان متجاهر از یکسو و کودکان کار و متکدیان از سوی دیگر این پروسه معیوب را شکل دادهاند.
هرچند با گذر زمان و تغییرات بهوجود آمده لایههای اجتماعی جامعه تغییر کردهاست؛ بر این اساس هم آسیبهای اجتماعی به اشکال مختلف خود را با این تغییرات وفق دادهاند. بارها از سوی وزارت کشور، استانداری و فرمانداری بحث جمعآوری و برخورد و ساماندهی متکدیان طرح شدهاست، اما کارها نیمه تمام و ابتر رها شدهاست.
قرارگاه آسیبهای اجتماعی با حرف و حدیثهای فراوان تشکیل و رسانهای شد، ولی در عمل، این اقدامات هم بینتیجه باقی ماندهاست و متولیان این مباحث حتی نتواستهاند گزارش مبسوطی از اقدامات ستادی خود را ارائه دهند، چه برسد به اینکه به فاز اجرایی یعنی طرح ساماندهی آسیبهای اجتماعی وارد شوند!
متکدیان در ابر شهری مانند تهران همچنان در پوششهایی نظیر مسافر شهرستانی، بیخانمان و در راه مانده، سرپرست خانواده، بیمار، فروشندگان کاذب در معابر، کودکان کار و شیشهپاکن و بعضاً خانه بهدوشان در جای جای شهر مشاهده میشوند.
باندهای تکدیگری به شیوههای نوین با تسخیر برخی معابر و تقاطعها آن هم به کمک کودکان و زنان و افراد مسن، به اقدامات خلاف خود در پوشش تکدیگری ادامه میدهند. هرچند سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران به «فارس» اعلام کردهاست، مافیای تکدیگری در تهران نداریم، اما چهره شهر، گویای این واقعیت نیست!
سیدمالک حسینی گفتهاست: اینکه اعلام میشود، جریان کودکان کار و تکدیگری در پایتخت مافیا است را قبول ندارم، ما هنوز به این نتیجه نرسیدهایم؛ اگر مافیایی در کار باشد در این حوزه بسیار اندک است، اکثر متکدیان و کودکان کار مهاجران غیرقانونی هستند یا کسانی که ایرانیاند و با خانوادههایشان این فعالیت را انجام میدهند. به عبارتی چندین نفر در یک خانواده در مناطق مختلف پایتخت تقسیم میشوند و تکدیگری میکنند و مافیا و جریان سازماندهی شده که در دنیا وجود دارد، در زمینه تکدیگری در تهران نداریم؛ شواهدی هم وجود ندارد، اگر هم باشد سهم آن بسیار کوچک است. سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران معتقد است: در تبریز اقدام خوبی که انجام گرفته این است که اگر متکدی در سطح شهر مشاهده شود توسط مردم و خیرین جذب شده و با تأمین نیازهای روزانه فرد متکدی یا ایجاد شغل برای آن به فرد آسیبدیده کمک میکنند و اگر مهاجر باشد آن را به سمت شهر و دیارش راهی میکنند.
با این حال، پویش مؤمنانه در کشور شکل گرفتهاست و کمک به افراد نیازمند در حال ساماندهی است و اگر این حرکت با برنامهریزی مدون ادامه یابد و دستگاههای حمایتی و حاکمیتی هم بهصورت جدی وارد این عرصه شوند، اقدامات پایدارتری برای کاستن از آسیبهای اجتماعی انجام خواهد شد.
میتوان از دل این پویش برنامه و اقدامات مفیدی برای کاهش تکدیگری طرحریزی نوین و اصولی کرد تا قرارگاههای آسیبهای اجتماعی که زیر سایه دولت تشکیل شدهاست با پویش مؤمنانه جان دوباره گیرد و با بسیج همه امکانات وفعالیت دستگاههای حمایتی، آغازی باشد برای پایان تکدیگری و زشتیها و تبعات آن.