سرویس ورزشی جوان آنلاین: بدون فراهم شدن زیرساختهای درآمدزایی باشگاهها و تعیین ضوابط، حِرف و مشاغل ورزش حرفهای و ضوابط بیمهای و مالیاتی و نوع و روش واگذاری، به تنهایی نمیتواند ضامن موفقیت خصوصیسازی در ورزش حرفهای کشور باشد. واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس (به عنوان بخشی از هویت فرهنگی و ورزشی کشور)، تنها بخشی از این مسئله مهم است. سایر ابعاد مربوط در قالب «نظام ورزش حرفهای کشور یا نظام باشگاهداری کشور» باید به تصویب نهاد قانونگذاری کشور برسد. این نیز به سرانجام نخواهد رسید، مگر آنکه دولت یک گام بردارد و به واگذاری باشگاهها اقدام کند و در گامی دیگر، قانونگذار نسبت به تسهیل شرایط و بسترسازی فعالیت اقتصادی باشگاهها و نظام باشگاهداری ورزش حرفهای کشور اقدام کند. در صورت اصرار قانونگذار مبنی بر واگذاری دو شرکت فرهنگی ـ ورزشی دو پیشنهاد در این باره مطرح است؛ پیشنهاد نخست اینکه عبارت «و باقی سهام بهصورت خرد» از حکم قانون بودجه سال ۱۳۹۸ حذف شود و این یعنی در حال حاضر نیمی از سهام دو باشگاه از طریق فرابورس بهصورت بلوکی عرضه شود. پیشنهاد دوم هم این است که در مقطع کنونی و با اقتضائات و موانع موجود «واگذاری ۸۰ درصد از سهام برند دو باشگاه (داراییهای نامشهود) از طریق فرابورس (بازار دارایی فکری) به شرکتهای سهامی عام دارای حداقل ۱۰ هزار سهامدار بهصورت بلوکی و باقی سهام بهصورت خرد به هواداران (در قالب شرکت تعاونی سهامی عام) عرضه شود. در غیر این صورت، واگذاری به روش «پیمان مدیریت» (حفظ مالکیت دولت و مدیریت بخش غیردولتی) از طریق مزایده عمومی سازمان خصوصیسازی پیشنهاد میشود.