رئیس‌جمهور امریکا حدود دو ماه قبل برای مقابله با شیوع ویروس کرونا در امریکا اعلام وضعیت اضطراری ملی کرد و از تمامی ایالت‌های امریکا خواست فوراً مراکز مراقبت و پیشگیری ایجاد کنند. این اقدام ترامپ تا اندازه زیادی در مقابل انتقاداتی بود که علیه او مطرح بود مبنی بر اینکه شیوع کرونا را دست کم گرفت و افزایش شدید مبتلایان و مرگ و میر ناشی از شیوع این ویروس به دلیل سیاست‌های غلط او بوده است. حتی مشاور امور بهداشت کاخ سفید آنتونی فاوچی هم به نوعی با این انتقاد‌ها همراه شد و هفته قبل گفت که اگر محدودیت‌ها و اقدام‌های احتیاطی زودتر آغاز می‌شدند، می‌شد جان شمار بیشتری را نجاد داد. با این حال، اعلام وضعیت اضطراری از سوی ترامپ نه‌تن‌ها روند صعودی تلفات کرونا را کاهش نداد بلکه نگرانی دیگری نیز به بار آورده است تا آنجا که ۱۰ سناتور را به تکاپو انداخته است.
این نگرانی چندان ارتباطی به کرونا و شیوع آن در امریکا ندارد بلکه مستقیماً به شخص ترامپ مربوط است و تفسیری که او از دامنه اختیاراتش در زمان وضعیت اضطراری دارد. در واقع، زنگ خطر برای این نگرانی توسط خود ترامپ و در همان روز اعلام وضعیت اضطراری و با این حرف او زده شد که گفت: «من حق انجام خیلی از کار‌هایی را دارم که مردم حتی چیزی درباره آن‌ها نمی‌دانند.» این حرف در آن موقع نگران کننده به نظر نمی‌رسید، زیرا او از قانون استافورد گفته بود که توسط رؤسای جمهور و در مواقع اضطراری اجرا می‌شود و خود ترامپ هم در مواردی مثل سیل ۲۰۱۷ در ایالت‌های مرکزی امریکا و آتش‌سوزی ۲۰۱۸ در ایالت کالیفرنیا از این قانون برای کمک به مراکز بحران‌زده استفاده کرده بود. ترامپ می‌تواند با استناد به این قانون و بدون نیاز به اخذ مجوز از کنگره، از منابع موجود در صندوق ویژه اضطراری برای کمک به ایالت‌ها استفاده کند. با این حال، نگرانی بابت استناد ترامپ به وضعیت اضطراری وقتی شدت گرفت که او در مقابل فرمانداران دموکرات برخی از ایالت‌ها قرار گرفت که حاضر نشده بودند مطابق میل او پایان قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی را اعلام کنند. ترامپ با استناد به وضعیت اضطراری گفت که اختیار این را دارد تا خود شخصاً اقدام به لغو یا کاهش محدودیت‌ها در تمامی ایالات‌ها بکند. این تفسیر ترامپ از دامنه و ابعاد اختیاراتش به سرعت از سوی فرمانداران مخالف مورد انتقاد قرار گرفت وحتی اندرو کومو، فرماندار دموکرات نیویورک، در واکنش به آن گفت: «ما در این کشور پادشاه نداریم.»
هرچند که ترامپ در آن رویارویی عقب‌نشینی کرد و گفت که تصمیم در مورد پایان قرنطینه به عهده فرمانداران ایالت‌ها است، اما این رویارویی باعث شد شک و شبهه‌ها همچنان پابرجا بماند.
۱۰ سناتور در دو نامه جداگانه خواستار دسترسی به اسناد کاخ سفید موسوم به سند اقدام اضطراری ریاست جمهوری، PEAD، هستند تا معلوم شود که ترامپ با اعلام وضعیت اضطراری چه تفسیری از دامنه و ابعاد اختیارات خود دارد. تجربه سال قبل در مورد ساخت دیوار مرزی نشان داد که ترامپ تفسیر و تعبیری از وضعیت اضطراری فراتر از اختیارات قانونی‌اش دارد تا آنجایی که موضوع در آن موقع به کنگره و حتی دادگاه‌های فدرال کشیده شد. سناتور مستقل انگوس کینگ نگران این است که ترامپ با تفسیر به رأی خود از وضعیت اضطراری بخواهد در موعد انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر دست به «اعمال شیطنت‌آمیزی» بزند. این نگرانی مطرح شده که ترامپ بخواهد به بهانه وضعیت اضطراری برگزاری انتخابات را معلق یا به تعویق بیندازد اگر شرایط را برای پیروزی مجددش مساعد نبیند. واقعیت این است که شرایط در وضعیت فعلی هم چندان مساعد نیست، زیرا جدای از میزان بالای تلفات ناشی از ویروس کرونا، دستاورد‌های اقتصادی او از جمله کاهش نرخ بیکاری از بین رفته، بازار بورس هفته‌ها است که در رکود قرار گرفته و میزان انتقاد‌ها از عملکرد او روز به روز بیشتر می‌شود و علاوه بر همه این موارد، قرنطینه و لزوم فاصله‌گذاری اجتماعی در عمل تمامی برنامه‌های انتخاباتی و برگزاری میتینگ‌های او را به هم زده است. به همین جهت است که این ۱۰ سناتور نگران شده‌اند مبادا ترامپ برنامه‌ای در خصوص انتخابات داشته باشد تا با انجام کودتایی به سبک خود، از اختیاراتش سوءاستفاده کرده و شرایط را انتخاب مجددش فراهم کند.
