سرویس ورزشی جوان آنلاین: در حالی دیروز در صحن علنی مجلس بالاخره گزارش تحقیق و تفحص از عملکرد مالی استقلال و پرسپولیس در ۱۰ سال اخیر قرائت شد که افشاگری‌های حنیف عمران‌زاده در یک لایو اینستاگرامی و عبدالرحمان شاه‌حسینی در تلویزیون درباره فساد در فوتبال سبب شده مطالبه از قوه قضائیه برای ورود به تخلفات گسترده‌ای که در مستطیل سبز رخ می‌دهد بیشتر شود، به خصوص که گردش مالی سالانه هزار میلیاردی فوتبال که از بیت‌المال تأمین می‌شود، سبب شده فوتبال تبدیل به یک حیاط خلوت برای سوءاستفاده‌های گسترده مالی مدیران، دلالان و مربیان در کنار بازیکنان شود و تصمیم‌گیرندگان فوتبال بدون اینکه نظارتی روی فعالیت‌های‌شان باشد و پاسخگوی حیف و میل‌های صورت گرفته باشند، ارتقای پست بگیرند تا ریشه فساد در فوتبال هر سال که می‌گذرد قوی‌تر شود!
پرونده فساد در فوتبال چه شد؟
پرونده فساد در فوتبال از آن پرونده‌های جنجالی بود که در مجلس نهم تهیه شد و نمایندگان وقت مدعی بودند می‌خواهند ریشه فساد را در مستطیل سبز را بخشکانند. این پرونده پس از دو سال تحقیق در حالی بهمن ۹۴ در ماه‌های آخر مجلس گذشته در صحن علنی قرائت شد که به گفته عبدالرحمان شاه‌حسینی، مسئول این پرونده، در آن پرونده بحث‌های تبانی، دوپینگ، شرط‌بندی، جعل و استفاده از سند مجموعه، فرار مالیاتی، مصرف موادمخدر، روابط نامشروع، قانون‌شکنی، قرارداد‌های غیرواقعی، قرارداد مربیان خارجی و عدم نظارت کافی بر نحوه هزینه‌کرد فوتبال مطرح شد. او پنج سال پس از قرائت این پرونده می‌گوید: «پرونده مجلس، جعبه سیاه مفاسد ورزش ماست. اگر آن پرونده باز شود، بسیاری از افرادی که در مظان اتهام هستند رو خواهند شد.»
با وجود تلاشی که در مجلس صورت گرفت، اما این پرونده گویا بایگانی شده است و قرار نیست به سرانجام برسد و فشار‌های مافیای فوتبال و حامیان آن‌ها که منافع زیادی در گردش هزار میلیاردی بازار فوتبال دارند، سبب شده این پرونده به مرحله برخورد با متهمان نرسد. موضوع قابل تأمل بی‌تفاوتی و اهمال مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش نسبت به پرونده فساد در فوتبال بود که به نظر می‌رسد باید مورد توجه جدی نهاد‌های نظارتی و بازرسی قرار گیرد.
محمدعلی پورمختار، رئیس کمیسیون اصل نود مجلس نهم، سال ۹۶ در این باره به نکات قابل تأملی درباره این اهمال‌ها اشاره کرده بود: «متأسفانه وزارت ورزش دولت یازدهم و دولت دوازدهم در قبال مقوله ریشه‌کنی فساد در فوتبال عملکرد خوب و مناسبی نداشته‌اند و در این باره به شخص دکتر سلطانی‌فر، وزیر ورزش نیز تذکرات لازم داده شده است. وزارت ورزش باید پاسخگو باشد که چه میزان به فساد در ورزش رسیدگی و در قبال خواسته مردم که ریشه‌کنی فساد در فوتبال است، عمل کرده است.»
تحقیق و تفحص به جایی می‌رسد؟
با وجود سرنوشت نامشخص پرونده فساد در فوتبال مجلس نهم، مجلس دهم هم سال گذشته روی دو باشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس به عنوان گلوگاه‌های فساد در فوتبال دست گذاشت و بر اساس یک طرح تحقیق و تفحص مقرر شد عملکرد مالی این دو باشگاه که سالانه هر کدام نزدیک به ۱۰۰ میلیارد از بیت‌المال هزینه می‌کنند، در ۱۰ سال اخیر بررسی شود تا این مجلس هم مانند دوره گذشته در ماجرای فساد در فوتبال قدمی بردارد. سرانجام دیروز بود که گزارش تحقیق و تفحص مجلس از دو باشگاه دولتی پایتخت در صحن علنی مجلس قرائت شد و قرار است برای بررسی به قوه قضائیه ارسال شود.
بررسی گزارش قرائت شده تحقیق و تفحص حاکی از تخلفات بالای مالی دو باشگاه در بخش‌های مختلف است. نکته عجیب که باید مورد توجه قوه قضائیه قرار گیرد، اشاره به عدم همکاری وزارت ورزش و دو باشگاه در مسیر این تحقیق و تفحص است. مسئله‌ای که خاطره پرونده فساد در فوتبال و عدم همکاری فدراسیون فوتبال را با نمایندگان یادآوری می‌کند. در این باره در بخشی از گزارش هیئت تحقیق و تفحص آمده است: «هیئت در انجام این تحقیق و تفحص با موانعی همچون عدم همکاری وزارت ورزش و جوانان در ارائه اطلاعات درخواستی و عدم وجود شفافیت لازم در اطلاعات ارائه شده از سوی دو باشگاه مواجه بود.»
با یقه سفید‌های فوتبال برخورد شود
با توجه به اهمال متولیان فوتبال و ورزش و حتی سنگ‌اندازی فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش برای برخورد با متهمان فساد در فوتبال، مطالبه جامعه فوتبال برای ورود جدی قوه قضائیه به ماجرای فساد در فوتبال بیشتر از گذشته شده است. حنیف عمران‌زاده، بازیکن سابق استقلال که افشاگری‌هایش جنجالی شده در این باره می‌گوید: «تا زمانی که آقای رئیسی و قوه قضائیه به این مسائل ورود نکنند فساد ریشه‌کن نمی‌شود. اگر چهار نفر را به زندان بیندازند، چنین اتفاقاتی در فوتبال نمی‌افتد. مگر مفسدان ارز، سکه و قیر را نگرفتند، اگر این کار را انجام بدهند دیگر هیچ‌کس از این کار‌ها نخواهد کرد.»
رحمان شاه‌حسینی، رئیس اسبق کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم چنین مطالبه‌ای را از رئیس قوه قضائیه دارد: «حضرت آیت‌الله رئیسی شما که از سردمداران مبارزه با فساد هستید و سلطان‌های مختلفی را دستگیر کرده‌اید، امروز موقع آن رسیده که یک مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرائم ورزشی تشکیل و جلوی یقه‌سفید‌های فوتبال گرفته شود.»
مقصران باید پای میز محاکمه قوه قضائیه پاسخگوی مردم باشند
پرونده تحقیق و تفحص از پرسپولیس و استقلال در مجلس شورای اسلامی قرائت شد و امیدواریم دولت که متولی این دو باشگاه است به نکات ذکر شده در این پرونده به صورت جدی ورود کند. فرآیندها، سازوکار‌های اجرایی، نظارتی و راهبردی این دو باشگاه اشکال دارند. هیچ شرکت دولتی وجود ندارد که با این سطح از نابسامانی به حال خود رها شود و به هیچ اصل و اساسی پایبند نباشد. این در حالی است که این دو باشگاه نقش اساسی در ورزش ما و به ویژه فوتبالمان دارند. حسب گزارش قرائت شده در مجلس، آجر به آجر اقداماتی که در این دو باشگاه انجام شده مشکل دارد؛ در قرارداد‌ها اشکالات قانونی زیاد دیده می‌شود. درباره بحث مالیات‌ها، جریمه‌ها و دیگر مسائل؛ دستگاه‌های نظارتی، اطلاعاتی و وزارت ورزش که در این حوزه مسئول بودند هم باید جوابگو باشند. این دو باشگاه دولتی خارج از هر نوع سازوکاری هزینه‌های سنگینی را به کشور تحمیل کرده‌اند. سؤال ما هم این است که پرسپولیس و استقلال چرا چنین اوضاعی دارند. در این وضعیت اقتصادی فوتبال دلخوشی جوانان ما محسوب می‌شود. هر مدیرعاملی که آمده، کاری به گذشته و آینده نداشته و کارش را با یکسری بی‌انضباطی‌ها و انباشت بدهی‌های جدید شروع کرده است. جالب اینکه این دو باشگاه اسم فرهنگی را نیز یدک می‌کشند! باید مدیرانی که با ریخت و پاش پول‌های هنگفت روی سکو‌ها دنبال هوادار بودند پاسخگو باشند. قوه قضائیه باید به این پرونده ورود کند؛ این دو باشگاه ملک شخصی نیست و متعلق به ۸۰ میلیون ایرانی است. تضیعی که اتفاق افتاده متعلق به همه است. مقصران باید پشت میز محاکمه قوه قضائیه به مردم پاسخ بدهند. باید معلوم شود این همه تخلف با چه پشتوانه‌ای رقم خورده است. بسیاری از اسناد اصلاً در دسترس نیست. گزارش منتشر شده گوشه‌ای از تخلفات است، مگر می‌شود اسپانسر از باشگاه طلبکار باشد! بستر برای مطالبه‌گری فوتبال‌دوستان از مدیران فوتبال مهیاست. ما دنبال مچ‌گیری نبودیم، ولی از حق مردم هم نگذشتیم.
رسیدگی به پرونده سرخابی‌ها مطالبه آحاد مردم است
سوءمدیریت، عدم آشنایی با قوانین تجارت، مشکلات مالی و عدم پیگیری برخی موضوعات از جمله مسائل مطرح شده در پرونده تحقیق و تفحص سرخابی‌هاست. قبل از معرفی مدیران متخلف به قوه قضائیه باید وزرای فعلی و گذشته ورزش را معرفی کرد. آن‌ها باید پاسخ دهند که معیارشان برای انتخاب مدیران ضعیف چه بوده است. رسیدگی به این پرونده مطالبه آحاد مردم است؛ چرا باید چنین انتصاباتی صورت بگیرد و اینکه آیا تخلفات صورت گرفته از سوی وزرای ورزش پیگیری شده یا نه. احضار متخلفان و مسببان این پرونده و آن‌هایی که با رفتار‌های پوپولیستی بیت‌المال را تضییع و از جیب بیت‌المال برای خودشان وجاهت درست می‌کردند، متوجه می‌شوند که بالاخره یکجا استیفای حق بیت‌المال می‌شود. ضمن اینکه درس عبرتی خواهد بود برای سایرین که قرار است مسئولیتی را بپذیرند تا تصور نکنند اگر تخلفی کردند مورد بازخواست قرار نمی‌گیرند. در واقع رسیدگی به این پرونده نمادی از استیفای حقوق بیت‌المال است. برخورد جدی و قانونی با این پرونده خوش‌بینی اذهان عمومی را در پی خواهد داشت.
حسین کعبی: مدیر تیم رقیب شبانه به جگرکی دعوتم کرد!
حسین کعبی، پیشکسوت فوتبال و مربی فعلی فولاد خوزستان در خصوص ابعاد گسترده فساد در فوتبال ایران نقطه‌نظر جالبی دارد. ملی‌پوش سابق کشورمان می‌گوید: «در فوتبال ایران باید مدیربرنامه یا دلال داشته باشی تا به جایی برسی، والا هرچقدر هم که استعداد داشته باشی خیلی راحت از میدان خارجت می‌کنند و زیر پا له می‌شوی و به جایی نمی‌رسی، حتی نمی‌توانی بازی کنی، چه برسد به اینکه بخواهی استعدادت را نشان دهی.» کعبی به مورد جالبی که برای خودش اتفاق افتاده هم اشاره می‌کند؛ موردی که تاکنون جایی بازگو نکرده است. او به ابعاد جدیدی از فساد حاکم بر فوتبال، دلال‌بازی و زدوبند‌های آن اشاره دارد. مربی فولاد می‌گوید: «با تیمی بازی داشتیم که در حال سقوط به دسته پایین‌تر بود. شب قبل از بازی یکی از مدیران با من تماس گرفت و شبانه من را برای خوردن جگر دعوت کرد. من در آن بازی گل زدم و کار خودم را به بهترین شکل ممکن انجام دادم، اما این اتفاق ممکن است برای هر بازیکنی رخ دهد و شاید همه نتوانند در برابر آن مقاومت کنند.»
نظر کارشناس
افشاگری‌های شاه‌حسینی، رئیس سابق کمیته انضباطی روی آنتن تلویزیون
داور چک گرفت تا بازی را دربیاورد
عبدالرحمان شاه‌حسینی، رئیس سابق کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال یکی از مدیرانی است که در سال‌های اخیر با توجه به حضور در فدراسیون و همچنین عضویت در تیم تحقیق و تفحص پرونده فساد در فوتبال در مجلس نهم، افشاگری‌های مهمی را درباره گستردگی فساد در فوتبال انجام داده است. او دوشنبه شب هم در برنامه ورزش تعطیل نیست شبکه ورزش در این باره به افشاگری پرداخت که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:
من از سال ۶۸ به این طرف با هفت رئیس فدراسیون مختلف همکاری کردم. به تناسب زمان و مکان این ناهنجاری‌ها وجود داشته، اما الان مدرن و پیشرفته شده است. ما همیشه تبانی و شرط‌بندی را در ورزش داشته‌ایم. موسفید‌های فوتبال حتماً یادشان است که ضلع شمالی استادیوم شهید شیرودی، چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب، محل استقرار شرط‌بند‌ها بود. در بسیاری از این شرط‌بندی‌ها بازیکنان فوتبال هم مشارکت داشتند.
سال پیش ما تحقیق کردیم و یک قسمت دیگری از شرط‌بندی سنتی را هم با زحمات عزیزان نیروی انتظامی پیدا کردیم. در مناطق مختلف تهران از جمله گلوبندک، فرحزاد و مجیدیه یکسری قهوه‌خانه کشف شد که آنجا پاتوق شرط‌بند‌ها بود. بسیاری از سران این شرط‌بند‌ها به ارکان فوتبال متصل بودند، مثلاً سال ۱۳۹۳ حجت‌الاسلام جعفری، دادستان وقت شهر ساری حدود ۷۰، ۸۰ نفر از شرط‌بند‌های استان مازندران را دستگیر کرد و یک پرونده قطور تشکیل داد. دو سال بعد از آن ۱۳۰ نفر را هم در استان گیلان دستگیر کردند. مسئولان بیکار نمانده‌اند، ولی این پول نامشروع آنقدر به شرط‌بند‌ها مزه کرده بود که از این کار دست برنداشته‌اند.
وقتی یک شرط‌بندی بخواهد تحقق پیدا کند باید یک تبانی صورت گیرد. در سال‌های اخیر اتفاقاتی افتاد و اعلام شد که مثلاً یک دروازه‌بان عمداً گل می‌خورد یا یک بازیکن عمداً پنالتی می‌دهد. یک‌بار یکی از ملی‌پوشان سابق که کاپیتان تیم ملی هم بود، می‌گفت که تیم ما مسابقه داشت و سرپرستمان گفت فلانی ما به داور یک چک داده‌ایم و قرار است بازی تا دقیقه ۸۰ به روال طبیعی خودش ادامه پیدا کند. اگر ما بازی را بردیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد و آن پول هم نوش جان داور، اما اگر نبریم، داور از دقیقه ۸۰ به بعد یک پنالتی برای ما می‌گیرد. می‌گفت دقیقه ۸۳ داور آمد به من گفت چرا توپ را به محوطه جریمه حریف نمی‌آورید. در نهایت توپ به محوطه جریمه رفت و داور هم پنالتی را گرفت و ما بازی را بردیم. مثلاً در یک پرونده دیگر یک مدیرعامل به مدیرعامل باشگاهی دیگر می‌گوید نتیجه این بازی برای شما فرقی نمی‌کند و اگر به ما ببازید ۵۰ میلیون تومان به باشگاه شما کمک می‌کنیم.
گزارشاتی بود که برخی از اشخاص در انعقاد قرارداد‌ها پورسانت می‌گیرند و چند سال پیش مدیربرنامه دنی عرفان اولروم شکایت کرد و گفت فلانی، این بازیکن حق قانونی من که ۱۰ درصد است را نمی‌دهد. ما یک جلسه برگزار کردیم و در آن جلسه اولروم شروع به گریه کرد. گفتم چرا گریه می‌کنید، شما باید پول مدیربرنامه خود را بدهید، چون این پول قانونی است. او به من گفت، تاکنون ۷۰ میلیون تومان پول گرفته‌ام و فقط ۲۰ میلیون از آن به خودم رسیده و بقیه آن را کارچاق‌کن‌ها گرفته‌اند.
یکی از رؤسای هیئت فوتبال، خانواده خود را با پول مردم برای زیارت به مشهد برده و پس از آن آمده و در انتخابات شرکت کرده و رأی هم آورده است. ما این فرد را به مجلس آوردیم و خودش این صحبت‌ها را امضا کرد، اما دو روز بعد یکی از مسئولان مجلس در ناهارخوری مجلس به من گفت با این آقا چکار دارید؟!
افشاگری‌های اینستاگرامی حنیف عمران‌زاده، بازیکن سابق استقلال
۲ میلیارد بگیر پنالتی بده!
حنیف عمران‌زاده، مربی تیم فوتبال نساجی و بازیکن سابق استقلال که سابقه حضور در آکادمی باشگاه استقلال به عنوان مربی تیم جوانان را داشته، در خصوص ابعاد مختلف فساد در فوتبال کشور در یک لایو اینستاگرامی با خبرگزاری فارس به افشاگری‌های تکان‌دهنده‌ای درباره فساد در فوتبال پرداخته است. بخش‌هایی از این افشاگری را می‌خوانید:
من در مقطعی در تیم جوانان استقلال مربی بودم. خدا شاهد است اگر می‌خواستم، می‌توانستم به اندازه یک بازیکن تراز اول فوتبال پول دربیاوریم. طرف به من گفت نفری ۴۰۰ متر زمین به شما و نوازی می‌دهم که پسر من بیاید در کنار تیم باشد. وقتی پسرش لباس عوض کرد، من وسط زمین به او گفتم برو بیرون. آخر تمرین هم پدر او به من و نوازی گفت، من به شما نفری ۴۰۰ متر زمین در شمال کشور می‌دهم که قیمت آن حدود ۸۰۰ میلیون برای هر نفر ما می‌شد. به او گفتم، نه من اینگونه فوتبالیست شدم و نه محمد نوازی که از این پول‌ها بگیریم. ما حق بازیکن جوان را اینگونه نمی‌خوریم.
جالب است بدانید پدر یک بازیکن به ما گفت ما در کار گاو و گوسفند هستیم و من تا یک‌سال گوشت و مرغ شما را تأمین می‌کنم. وقتی این حرف را شنیدم به او گفتم خجالت بکش! این مدلی را دیگر ندیده بودیم. پسر او هم فوتبالیست نبود و به او گفتیم خداحافظ! در آسیاویژن پول‌هایی رد‌وبدل می‌شود که در لیگ دسته اول نیست، مثلاً ۱۰ بازیکن جذب می‌کنند که از هر کدام ۸۰ میلیون می‌گیرند. مگر تیم‌های آسیاویژن چقدر هزینه دارند، همین اتفاقات به شرط‌بندی می‌کشد!
قبل از یکی از دربی‌ها بود که یکی از دوستان قدیم ما با من تماس گرفت و گفت می‌خواهم شما را ببینم. به من گفت قرار است یک مراسم برگزار شود و بهتر است با هم به این مراسم برویم. او مقابل خانه من آمد و دیدم یک نفر داخل ماشین او نشسته است. وقتی مراسم تمام شد آن‌ها یک کیف مشکی از صندوق عقب کنارم گذاشتند. دقیقاً یادم می‌آید در اتوبان یادگار امام تهران بودیم که فردی که پشت فرمان بود، به من گفت: ما یک سایت شرط‌بندی داریم و نوع فعالیتش را کامل توضیح داد. او گفت این هفته دربی است و اگر با ما همکاری کنی، من پول زیادی به تو می‌دهم! چیز زیادی هم از شما نمی‌خواهم. او گفت یا پنالتی بده یا گل به خودی بزن یا اخراج شو! به من گفت آن کیف را باز کن، همین الان یک میلیارد تومان را بردار و یک میلیارد دیگر را هم بعد از بازی پرداخت می‌کنیم. من هم وقتی این حرف را شنیدم به شانه دوستم زدم و گفتم چه فکری درباره من کرده‌اید. کلی از مردم هر سال دلخوشی‌شان به این بازی است، آن‌وقت شما چنین درخواستی دارید، حتی یادم است کنار اتوبان چمران پیاده شدم. به او هم گفتم دیگر شماره تلفنت را روی موبایلم نبینم. این موضوع در سال ۹۴ اتفاق افتاد. فکر می‌کنم دربی هم مساوی شد و پرسپولیس دقیقه آخر گل زد و آن‌ها جشن گرفته بودند!
آقای فکری مصاحبه کرد و گفت در تیمی حضور داشت که شب بازی سرپرست تیم به بازیکنان گفته فردا بازی نکنید یا به تیم رو‌به‌رو راه بدهید! یکی، دو بازیکن از عذاب‌وجدان صبح به آقای فکری گفتند ما خوب نخوابیدیم و نمی‌توانیم بازی کنیم. هفت، هشت نفر دیگر هم با غیرت بازی کردند و بازی را بردند. بعد از بازی هم به فکری گفتند سرپرست تیم چنین خواسته‌ای داشته است. نمی‌دانم، شاید می‌خواستند سرمربی تیم را زمین بزنند.
قوه قضائیه آخرین نقطه امید برچیدن فساد فوتبال
دنیا حیدری
آخرین بار پنج سال پیش بود که گزارش پرونده فساد در فوتبال در نشست علنی مجلس قرائت شد. پرونده‌ای که گفته می‌شد نام دانه‌درشت‌های فساد در فوتبال را در خود جای داده و می‌تواند با کوتاه کردن دست آن‌ها بساط فساد در فوتبال را برای همیشه برچیند. پرونده‌ای که بند بند آن را بار‌ها و بار‌ها اصحاب رسانه به اشکال مختلف فریاد زده بودند برای دادخواهی، اما یا صدای‌شان به جایی نرسیده بود یا متهم شده بودند به بزرگنمایی و تشویش اذهان عمومی، اما باز شدن پای مجلس به این داستان کورسوی امیدی برای پایان دادن به پرونده فساد در فوتبال بود. هرچند که نتیجه کار نماینده‌های مردم که گفته می‌شد پرونده‌ای قطور را در پی داشته با وجود آنکه طبق ادعای آقایان بسیاری را رسوا می‌کرد هرگز علنی نشد و در اختیار مردم قرار نگرفت، تا جایی که در پی اعتراض‌های عمومی به سکوت مجلس در پایان کار گفته شد این پرونده به قوه قضائیه ارسال شده و مابقی کار نه به عهده مجلس که به عهده ارکان قوه قضائیه است. حالا بعد از گذشت پنج سال بعد از افشاگری‌های اخیر امثال شاه‌حسینی و حنیف عمران‌زاده در خصوص مواردی از فساد در فوتبال، دو روز قبل گزارش نهایی کمیسیون فرهنگی در مورد تحقیق و تفحص از منابع و مصارف نظام مدیریت شرکت‌های فرهنگی و ورزشی وابسته به وزارت ورزش و جوانان در ۱۰ سال اخیر در صحن علنی مجلس قرائت شد و با اکثریت آرای وکلای ملت به قوه قضائیه ارجاع داده می‌شود.
اما آیا این پرونده نیز مانند پرونده فساد در فوتبال در قفسه‌های ساختمان قوه قضائیه خاک می‌خورد و به دست فراموشی سپرده می‌شود یا برای نخستین بار با ورود جدی قوه قضائیه گامی برای کوتاه کردن دست دلالان از فوتبال و برچیده شدن بساط فساد در پرطرفدارترین ورزش ایران برداشته می‌شود.
حالا نگاه‌ها یک‌بار دیگر به قوه قضائیه است، درست مثل زمانی که برخی اعضای جامعه فوتبال عاجزانه برای برچیده شدن بساط فوتبال دست به دامان قوه قضائیه شده بودند و خواستار ورود آن به فوتبال برای کوتاه کردن دست متخلفان و دلالان بودند. دلالانی که سال‌هاست با رخت و لباس‌های شیک کرسی‌های مهم را در جای‌جای فوتبال از آن خود کرده‌اند و با وجهه‌ای قابل قبول مشغول چپاول بیت‌المال به واسطه فوتبال هستند.
لزوم اهمیت دخالت قوه قضائیه برای به نتیجه رسیدن پرونده‌هایی، چون پرونده فساد در فوتبال یا پرونده تحقیق و تفحص از پرسپولیس و استقلال زمانی مشخص می‌شود که نمایندگان مردم در مجلس بعد از تکمیل پرونده فساد در فوتبال صراحتاً اعلام کردند که کار آن‌ها تنها تکمیل چنین پرونده‌هایی است و رسیدگی به آن از عهده‌شان خارج است و توپ را به درستی به زمین قوه قضائیه انداخته‌اند. قوه قضائیه سال گذشت نیز بسیاری از آن درخواست داشتند برای احقاق حق فوتبال و کوتاه کردن دست متجاوزان سودجو از بیت‌المال وارد عمل شود، حالا بعد از قرائت پرونده تحقیق و تفحص از سرخابی‌های پایتخت بار دیگر نگاه‌ها به سمت قوه قضائیه است تا اقدامی اساسی و جدی انجام دهد برای به ثمر رسیدن یکی دیگر از پرونده‌هایی که مجلس در راستای فسادی که سال‌هاست در فوتبال رخنه کرده، جمع‌آوری کرده است.
امروز دیگر هیچ امیدی به نظارت یا برخورد مقامات بلندپایه در ورزش با این‌چنین فساد‌هایی نیست و تنها امید مردم به قوه قضائیه است که با ورود به این مقوله گامی در راستای جمع‌آوری بساط مفسدان ورزشی برداشته شود و پای خاطیان این پرونده‌ها را به میز محاکمه برای پاسخگویی در خصوص حیف و میل بیت‌المال بکشاند. قوه قضائیه‌ای که بدون تردید آخرین نقطه امید ملت برای پایان دادن به داستان تلخ فساد در فوتبال است.
اما آیا این امیدواری نتیجه‌ای خواهد داشت یا همانند سال‌های قبل و پرونده‌ای که پنج سال از ارجاع آن به قوه قضائیه می‌گذرد (پرونده فساد در فوتبال) باز هم امید مردم ناامید خواهد شد و پرونده تحقیق و تفحص از سرخابی‌ها هم به زودی به دست فراموشی سپرده خواهد شد، بی‌آنکه نتیجه‌ای دربر داشته باشد!
روانخواه: افشاگری مساوی است با محرومیت
در روز‌هایی که برخی چهره‌های فوتبالی تلاش می‌کنند از بخشی از فساد فوتبال پرده بردارند، کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال در اقدامی خودجوش یاد مصاحبه امید روانخواه، سرمربی تیم دسته‌اولی نیروی زمینی افتاد و علاوه بر جریمه نقدی، او را فعلاً از کلیه فعالیت‌های فوتبالی محروم کرد! روانخواه در مصاحبه‌اش به بحث شرط‌بندی در لیگ‌های دسته‌های پایین و پیشنهاد‌های هنگفت در لیگ برتر اشاره کرده بود: «این فرم از شرط‌بندی کلیت فوتبال را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. بخشی از این‌ها بازیکنانی هستند که در نتایج تأثیرگذارند و بقیه فقط شرط‌بندی می‌کنند. به جرئت می‌توانم بگویم ۹۰ درصد بازیکنان لیگ یک و دو شرط‌بندی می‌کنند، حتی بین دو نیمه گوشی‌های‌شان را هم چک می‌کنند. در لیگ برتر هم شنیده‌ام پیشنهاد سکه می‌دهند.» کمیته اخلاق فدراسیون، اما در جهت کمک به رفع مشکلات و معضلات فوتبال ایران ابتدا سرمربی نیروی زمینی را ۱۰ میلیون تومان جریمه کرد و بعد از آنکه این مربی جریمه را ناعادلانه خواند، این کمیته با محروم کردن روانخواه تا اطلاع ثانوی خیال خودش را راحت کرد. این رفتار شبهه انگیز نه تنها اعتراض مدعی شرط‌بندی را به همراه داشت، بلکه سایر فعالان فوتبال و رسانه‌ها نیز این اقدام را پاک کردن صورت مسئله خوانده‌اند. فساد در فوتبال کشور موضوعی غیرقابل کتمان است، اما آقایان در فدراسیون تمام تلاش‌شان را برای مخفی کردن واقعیت می‌کنند.
