سرویس اقتصادی جوان آنلاین: ایران بیش از ۹۰ درصد برای تأمین روغن مورد نیاز داخلی وابسته به واردات است، به طوری که سرپرست سابق وزارت جهاد کشاورزی در دوران مسئولیتش «وابستگی بیش از ۹۰ درصدی به واردات روغن را یک ننگ بزرگ برای وزارت جهاد کشاورزی» خواند. مسئولان وزارت جهاد کشاورزی در حالی از انحصار ۴۰ساله برخی در واردات دانه‌های روغنی خبر می‌دهند که در طول این سال‌ها در دولت‌های مختلف هیچ تلاشی برای شکستن آن انجام نشده است.
تولید و رسیدن به خودکفایی در تولید دانه‌های روغنی در یک دهه اخیر به قدری برای کشور اهمیت داشته که برای این بخش مجری انتخاب شده، اما هیچ گزارشی از فعالیت‌های سالانه و کاهش اتکا به واردات این محصول ارائه نمی‌شود. آیا صرفاً اعلام خبر انحصار توسط پنج نفر یا وابستگی ۹۰درصدی به واردات کافی است؟ چرا متولیان امر در طول این سال‌ها سکوت کرده‌اند؟
اخیراً مجری طرح دانه‌های روغنی در برنامه گفت‌و‌گوی ویژه خبری شبکه دو سیما، از وجود انحصار واردات دانه‌های روغنی در کشور در دستان چهار تا پنج نفر خبر داد، اما در مقابل اصرار خبرنگار از اشاره به اسم آن‌ها امتناع کرد.
علیرضا مهاجر در واکنش به سؤال مجری که طی ۱۰ سال گذشته اقدام خاصی در زمین تأمین دانه‌های روغنی داخل انجام نشده است، گفت: طی ۴۰ سال گذشته واردات روغن خام که برای واردکنندگان سود سرشاری داشته کمر تولید داخل را شکسته است.
شما واردات را کنترل کنید بقیه‌اش با من
وی افزود: دارندگان کارخانه‌های روغن‌کشی خودشان واردکننده هم هستند، بنابراین کنترل همه کار از واردات تا بازار را دست خودشان گرفته‌اند و کشاورزان که همان تولیدکنندگان اصلی هستند در این بازی شکست می‌خورند.
مهاجر گفت: من یکبار برای همیشه باید این مطلب را خدمت مردم و مسئولان برسانم و همه بدانند که اگر این مشکلاتی که واردکنندگان برای کشور درست کرده‌اند اصلاح نشود، مسئله تأمین روغن داخلی بسیار سخت خواهد بود.
وی همچنین به خروج سالانه ۴ میلیارد دلار ارز برای واردات روغن اشاره کرد که ۸۶ درصد کشور وابسته به واردات است و سالانه حدود ۲/ ۱ تا ۵/ ۱ میلیون تن نیاز کشور است. این اظهارات در حالی است که وزارت جهاد کشاورزی چندین برنامه کاهش وابستگی روغن را داشت که نتوانسته برنامه را محقق کند. مهاجر افزود: تنها ۱۶درصد روغن مورد نیاز کشور تولید داخل است، این در حالی است که در سال ۹۴، حدود ۹۶ درصد از روغن مورد نیاز کشور وارداتی بود و فقط ۶درصد تولید داخل محسوب می‌شد. ما از وضع تولید داخلی روغن رضایت نداریم و به دنبال تولید ۷۰درصدی روغن در داخل کشور هستیم. در این برنامه کارشناسان حاضر به مشکلات وابستگی به بذر، کم‌بودن قیمت تضمینی، نبودن کمباین‌های ویژه و اختصاص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات را از مشکلات دیگر تولید روغن اشاره کردند.
ارز ۴۲۰۰ تومانی برای روغن تعجب برانگیز است
مجری طرح دانه‌های روغنی گفت: برای دو محصولی مانند روغن و شکر که بیشترین ضرر را برای سلامت مردم دارد ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومان در نظر گرفته‌اند که به تولید داخل ضربه می‌زند و واردکنندگان را فربه می‌کند. در این برنامه که مدیر آمار و برنامه‌ریزی انجمن روغن‌کشی به نوعی متولی واردات هم حضور داشت کماکان از واردات اینگونه محصولات به کشور دفاع کرد. محمد جعفری افزود: واردات روغن کلزا به ۹۰هزار تن رسیده که این رقم در مقابل میزان واردات کنجاله سویا چیزی حدود ۵ درصد می‌باشد و این ۵ درصد در حجم ۱ /۵ میلیون تن روغن مصرفی کشور، رقم بسیار ناچیزی است.
حسینی مشاور سازمان نظام صنفی کشاورزان ایران در ارتباط تصویری از شیراز با این برنامه گفت: عدم استقبال کشاورزان از تولید کلزا و بی‌تمایلی کارخانجات تولید روغن کلزا در کشور را می‌توان قیمت مصوب از سوی شورای اقتصاد عنوان کرد، زیرا این قیمت براساس هزینه‌های واقعی تعریف نشده است.
وی ادامه داد: طبق مصوبات سال ۹۸ و ۹۹ نرخ آنالیز و محاسبه شده براساس هزینه‌های واقعی برای کلزا پنج هزار و ۹۰۰ تومان تعیین و پیشنهاد شد، اما نرخ پیشنهادی شورای اقتصاد برای این محصول ۴هزار و ۶۶۰تومان بود.
