سرویس ورزشی جوان آنلاین: برای بحث معیشت در بهار سال ۷۶، طرحی برای اشتغال مدالآوران به نهادها و ارگانها ابلاغ شد. در آن طرح قرار بود همه دستگاهها و ارگانها چه بخش خصوصی و چه دولتی، یک کارشناس تربیت بدنی و ورزش برای حفظ سلامت نیروی انسانی و توسعه ورزش تعریف شود. اکثر قهرمانان آن دوره در وزارتخانههای مختلف مشغول به کار شدند. در واقع باید برای ورزشکاران اشتغال ایجاد کرد، نه رانت. در کشور ما برخی مدیران موجی رفتار میکنند، یعنی بعد از مدتی بحثهای مطرح شده و طرحهای ابلاغ شده فراموش میشوند. برخی دستگاهها نیز شانه خالی کردند و نپذیرفتند و مشاغلی را که ایجاد شده بود هم حذف کردند! این داستان کرونا سختی شرایط را تشدید کرده، والا با ورزش حرفهای آنقدر میتوان اشتغالزایی کرد که قهرمانان نیازی نباشد وارد حوزههای دیگر شوند. در همه جای دنیا این حوزه در تولید ناخالص ملی جایگاه ویژهای دارد. بحث شیوع کرونا و تعطیلی اماکن ورزشی، مشکلات اقتصادی کشور، پایین آمدن درآمد سرانه خانوارها و بالا رفتن قیمتها باعث شده هزینه برای ورزش کاهش یابد. خیلیها میگویند مسابقات ورزشی فعلاً شروع نشود در صورتی که برای رونق دوباره اقتصاد و ورزش از سرگیری مسابقات ضرورت دارد. اقتصاد، ورزش پرقدرت و شادی است و گرانترین بلیت دنیا مختص رقابتهای دوومیدانی است. قطعاً مدالآوران ما حق دارند که انتقاد کنند. ورزشکاران ما در بهترین دوران زندگی ریاضت میکشند و پشت سر گذاشتن تمرینات بسیار سخت است. نباید کاری کنیم که ورزشکارانمان بعد از سالها به این نتیجه برسند که در قمار ورزش باختهاند و دلسرد شوند. آنها باید حس کنند در مقابل این زحمت ارزشی به دست آوردهاند.