سرویس بین الملل جوان آنلاین: با وجود تأیید دولت ترامپ، الحاق یکجانبه کرانه باختری، مشکلساز خواهد بود. الحاق یکجانبه حتی در میان اکثریت اسرائیلیها هم پسندیده نیست. در نظرسنجی کانال خبری ۱۲ اسرائیل ۴۶ درصد گفتهاند که الحاق یکجانبه کرانه باختری را تأیید نمیکنند؛ فقط ۳۴ درصد با آن موافق بودند و ۲۰ درصد هم پاسخ «نمیدانم» را انتخاب کردند. حتی در میان اپوزیسیون اسرائیلی هم انتقادات به هرگونه الحاق یکجانبه بسیار شدید است. یائیر گولان (Yair Golan)، معاون پیشین ارتش اسرائیل و عضو کنونی کنست هفته قبل گفت: «الحاق، پایان رؤیای صهیونیستی است. چرا ما باید خواهان آن باشیم؟» گولان باور دارد که در صورت الحاق، اسرائیل نمیتواند دموکراتیک باقی بماند و اکثریت یهودیاش را حفظ کند. برای بسیاری، الحاق، مرگ راهحل دو کشور است. فهرست بلندی از رهبران نظامی و سیاسی پیشین گفتهاند که الحاق هزینهبر بوده و هیچ مزایای امنیتی برای اسرائیل ندارد.
الحاق یکجانبه در خارج از اقبال کمتری برخوردار است. اوایل این هفته، وزیر خارجه آلمان در سفری به بیتالمقدس درباره پیامدهای منفی الحاق یکجانبه به اسرائیل هشدار داد. وزیر خارجه اردن هم اعلام کرد که الحاق «راهی به سوی نهادینه کردن آپارتاید در فلسطین است و نمیتواند بخشی از راهبرد صلح باشد.» تمام کشورهای خلیجفارس هم که روابط عمومی و خصوصی شان با اسرائیل روند پایداری از بهبودی را طی میکند، هشدار دادهاند که الحاق میتواند به این پیوندها آسیب جدی وارد کند.
دولت خودگردان فلسطین در اعتراض به این اقدام، همکاری امنیتی با اسرائیل را متوقف کرده و هشدار داده است که در صورت عملی شدن الحاق، پاسخهای چشمگیر بیشتری خواهد داد. گروه بزرگی از وکلای بینالمللی در نامهای به اسرائیل هشدار دادهاند که این اقدام نقض آشکار قواعد پایه بینالمللی است و تهدیدی علیه ثبات در یک منطقه پرتنش به شمار میرود. حتی جامعه یهودی امریکا نیز که اغلب حامی اقدامات اسرائیل است، درخواستهایی برای عدم الحاق یکجانبه داشته است. به گزارش جیتیای (جوئیش تلگرافیک ایجنسی)، آیپک در اقدامی نامتعارف به نمایندگان اطلاع داده که با انتقاد رسمی از الحاق، مشکلی ندارد. نمایندگان دموکرات به روشنی با این اقدام مخالفت کردهاند.
اما چرا اکنون و در شرایطی که هیچکس درباره کرانه باختری و شهرکهای یهودینشین گفتگو نمیکند، اسرائیل در میانه بزرگترین بحران اقتصادی و سلامتی، مسئله الحاق را مطرح کرده است؟ یکی از شعارهای نتانیاهو در کارزار انتخاباتی، الحاق بود. اکنون که تردیدها پیرامون فرصتهای انتخاب دوباره ترامپ افزایش مییابد، زمان برای الحاق بسیار محدود خواهد بود. با این حال باز هم این پرسش مطرح است که چرا نتانیاهو (که هرگز عمل به وعدههای انتخاباتیاش برای او یک اولویت نبوده) میخواهد اقدامی را انجام بدهد که بیشتر نمادین است و به امنیت اسرائیل نمیافزاید، به ویژه اینکه او تاکنون از الحاق خودداری کرده است. برخی باور دارند که نتانیاهو هرگز این کار را عملی نخواهد کرد. ایهود باراک، نخستوزیر پیشین و یکی از مخالفان الحاق گفته است: «نتانیاهو این کار را انجام نخواهد داد. من او را از وقتی که ۱۹ سال داشت، میشناسم. او برای تصمیم گیریهای بزرگ ساخته نشده است.»
سایرین باور دارند که نتانیاهو با آگاهی از شروع محاکمهاش نمیخواهد در تاریخ فقط بهعنوان یک نخستوزیر عادی ثبت شود که اسرائیل را ایمن نگه داشت، اما کارش را با رفتن به زندان پایان داد. چه بسا نتانیاهو به دنبال ژستی بزرگ است که او را بهعنوان نخستوزیری در یادها ثبت میکند که بخشی از سرزمین آباء و اجدادی اسرائیلیها در کتاب مقدس را به آنها بازگرداند. برخی از منتقدان بدبین هم با ادعای اینکه حزب آبی و سفید تلاش نتانیاهو برای الحاق را خنثی کرد، باور دارند که الحاق یکجانبه چهبسا اقدامی برای اجرای اجباری انتخابات تازه باشد. نتانیاهو در انتخابات تازه میتواند امیدوار باشد که به یک دولت با اکثریت مطلق راستگرا دست خواهد یافت که میتواند با تصویب قوانینی از او در برابر دادرسی کیفری محافظت کند. طرحها و انگیزههای واقعی نتانیاهو درست مانند ترامپ، ناشناخته است. اگر ترامپ چراغ سبز بدهد و نخستوزیر اسرائیل الحاق را عملی کند، نتانیاهو بخش بزرگی از پایگاه سیاسیاش را که از او خشمگین هستند، از دست خواهد داد؛ اگر این الحاق انجام شود بخش بزرگی از جهان هم از او خشمگین خواهد شد. تنها کسی که میتواند الحاق یکجانبه را متوقف کند، ابومازن، رئیس دولت خودگردان است که باید غرورش را کنار بگذارد و در تماس تلفنی با ترامپ بگوید که حاضر است درباره طرح صلحش با او گفتگو کند. متأسفانه احتمال رخ دادن این سناریو بسیار اندک است.
نیوزویک، ۱۲ ژوئن ۲۰۲۰
ترجمه و تخلیص: اداره کل رسانههای خارجی